«Ἂν ἴσως καὶ ἐξετάζετε πλέον ἐμφαντικώτερον, ὦ τάγματα ἐπουράνια, τὴν σύλληψιν τοῦ Υἱοῦ μου, ἀκούσατε! Ἀδελφιδός μου κατέβη εἰς κῆπον αὐτοῦ, ἐκεῖνος ὁ ἠγαπημένος Υἱός, χωρὶς νὰ χωρισθῇ ποτὲ ἀπὸ τὴν θείαν οὐσίαν καὶ φύσιν τοῦ προανάρχου Πατρός, ηὐδόκησε κατελθεῖν ἀρρητοτρόπως εἰς τὸν κῆπον αὐτοῦ, εἰς τὴν καθαρὰν καὶ ἀμόλυντον κοιλίαν μου, ἐπελεύσει τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ὡς ἐπὶ πόκον ὑετός, ἢ ὡς ἐπὶ χλόην δρόσος· ὡς οἶδεν, ὡς ἠθέλησεν, ἐγεννήθη ἀσπόρως καὶ ἀπαθῶς, ἀδιαλωβήτου μενούσης τῆς παρθενίας μου, πρὸ τόκου, ἐν τόκῳ καὶ μετὰ τόκον· εἰς φιάλας τοῦ ἀρώματος μετερρύη καὶ εἰς τὰς ψυχὰς τῶν εὐσεβῶν, τὰς ἐκ τῶν ἀρωμάτων τοῦ Πνεύματος εὐωδιαζούσας, καὶ τὴν Ἁγίαν του Γέννησιν πιστευούσας, ἥτις λαμπρύνει αὐτὰς καὶ χορηγεῖ εἰς πρᾶξιν καὶ θεωρίαν· «Ποιμαίνειν ἐν κήποις, καὶ συλλέγειν κρίνα»· διὰ νὰ κυβερνᾷ καὶ νὰ συντηρῇ τοὺς κήπους, τὰς Ἐκκλησίας, καὶ διὰ νὰ ἐκτρέφῃ τὰ λογικὰ πρόβατα, τοὺς Ὀρθοδόξους, μὲ τοὺς καρποὺς τῶν κρίνων τῶν θείων του λογίων, εἰς γνῶσιν καὶ ἀρετὴν πάντων πρὸς σωτηρίαν· κρίνα γὰρ ταῦτα λέγονται τὰ λόγια τὰ θεῖα».
«Αὐτὸς εἶναι ὁ τρόπος τῆς συγκαταβάσεως τοῦ Υἱοῦ μου· ἀλλὰ διὰ νὰ δείξω, ὦ ἀγγελικὰ τάγματα, πλέον σαφέστερον, ἀκούσατε καὶ πάλιν ἀπὸ τὸ στόμα μου· τώρα λοιπόν, ἐγὼ τῷ ἀδελφιδῷ μου, ἐγὼ ὅπου ἐγέννησα τὸν θεῖον Λόγον Παρθένος καὶ Μήτηρ, ἐγὼ ὅπου ἥνωσα τὴν φύσιν τῆς Θεότητος μὲ τὴν φύσιν τῆς ἀνθρωπότητος, ἐγὼ ὅπου ἐποίησα ἄνθρωπον τὸν Θεὸν καὶ τὸν ἄνθρωπον Θεόν, τὸν Βασιλέα δοῦλον, καὶ τὸν αἰχμάλωτον ἐλεύθερον, τὸν ὑψηλὸν ταπεινόν, καὶ τὸν ταπεινὸν ἐπουράνιον, τὸν πλούσιον πτωχόν, καὶ τὸν ἄπορον πάμπλουτον, ἐγὼ τέλος ὅπου ἔσυρα τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς κάτω εἰς τὴν γῆν καὶ ἀνεβίβασα τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ τὴν γῆν ἐπάνω εἰς τὰ ὕψη τῶν οὐρανῶν, πορεύομαι σήμερον εἰς τὸν ἠγαπημένον μου Υἱόν, πορεύομαι εἰς τὴν ἀθανασίαν καὶ μακαριότητα τοῦ Υἱοῦ μου, πορεύομαι ἐν τῇ δόξῃ μου καὶ ἐν τῇ Βασιλείᾳ μου».
«Καίτοι δὲ, φαίνομαι νεκρὰ εἰς τοὺς Ἀποστόλους, ἀλλ’ ἐγὼ εἶμαι ζῶσα μὲ σᾶς τοὺς Ἀρχαγγέλους, διότι ἐγὼ τῷ Θεῷ ζῶ, καθὼς καὶ ἐν ἐμοὶ Χριστὸς ζῇ· ἀθάνατος καὶ ὁ Υἱός μου, ἀθάνατος τὸ λοιπὸν καὶ ἡ Μήτηρ του· δεδοζασμένος ὁ Υἱὸς εἰς τοὺς οὐρανούς, συνδεδοξασμένη καὶ ἡ Μήτηρ μετὰ τοῦ Υἱοῦ· μέγας Βασιλεὺς ὁ Υἱός, μεγάλη Βασίλισσα καὶ ἡ Μήτηρ προσκυνεῖται ὁ Υἱὸς διὰ τὴν Μητέρα ἀπὸ τὴν λογικὴν φύσιν, συμπροσκυνεῖται καὶ ἡ Μήτηρ διὰ τὸν Υἱὸν ἀπὸ ὅλην τὴν ἀγγελικὴν καὶ ἀνθρώπινον φύσιν· φθοράν, καὶ μὴ διαφθορὰν οἶδε τὸ σῶμα τοῦ Υἱοῦ μου εἰς τὸν ᾍδην, φθορὰν καὶ μὴ διαφθορὰν θεωρεῖ καὶ τὸ ἰδικόν μου σῶμα εἰς τὸν ᾍδην.