Ὅθεν, ἐπειδὴ ἦτο ἀπονεκρωμένος κατὰ τὸ σῶμα ἀπὸ τὴν πολλὴν ἄσκησιν καὶ ταλαιπωρίαν καὶ σχεδὸν ἀκίνητος, ἀνῆλθεν ἐπί τινος ἵππου καὶ μετέβαινε κατ’ εὐθεῖαν πρὸς τὸν Ἀρχιερέα διὰ μέσου τῆς θαλάσσης. Καί, ὤ τοῦ θαύματος! ὡς νὰ ἐπάγωσε τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης καὶ ὡς νὰ ἔγινε γῆ ξηρά, διῆλθε τοῦτο ὁ Ἅγιος καὶ ἔφθασεν εἰς τὸ ἀπέναντι μέρος, εἰς τὸ ὁποῖον ἐκάθητο ὁ Ἐπίσκοπος Νικομηδείας, χωρὶς νὰ βραχοῦν καθόλου οὔτε οἱ πόδες τοῦ ἵππου του.
Βλέπων ὁ Ἀρχιερεὺς τὸν Ὅσιον ἐρχόμενον ἔφιππον ἐπάνω τῆς θαλάσσης ὡς νὰ ἐβάδιζεν εἰς στερεὰν γῆν, ἐνεθυμήθη τὸν Ἀπόστολον Πέτρον, ὅστις περιεπάτησε πεζὸς ἐπάνω εἰς τὰ κύματα τῆς θαλάσσης, καὶ πεσὼν εἰς τὴν γῆν, προσεκύνησε δοξάζων τὸν Θεὸν καὶ λέγων· «Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, καὶ ὑπερένδοξος, ὅτι σήμερον ἔδειξας εἰς ἡμᾶς ἄλλον Πέτρον ὡς θαυμαστὰ τὰ ἔργα Σου! Πόσοι δοῦλοι Σου εἶναι ἄγνωστοι εἰς ἡμᾶς καὶ δὲν τοὺς γνωρίζομεν, γνωστοὶ δὲ εἰς Σὲ προτοῦ ἀκόμη νὰ γεννηθοῦν!». Εὐθὺς δὲ ὡς ἐπλησίασεν εἰς αὐτὸν ὁ Ὅσιος, ἔπεσεν εἰς τοὺς πόδας του ὁ Ἀρχιερεὺς καὶ τὸν ὑπεδέχθη μὲ πολλὴν εὐλάβειαν καὶ τιμὴν καὶ σχεδὸν εὐχαριστοῦσεν ἐκείνους, οἵτινες ἐσυκοφάντησαν τὸν Ὅσιον, διότι ἔγιναν αἰτία νὰ ἴδῃ τοιοῦτον Ἅγιον καὶ θαυματουργὸν ἄνδρα καὶ τὸν παρεκάλει νὰ συγχωρήσῃ τὴν ἁμαρτίαν των. Τοῦτο τὸ θαῦμα βλέποντες καὶ ἐκεῖνοι ὅπου τὸν διέβαλαν, μετενόησαν καὶ ζητοῦντες μετὰ δακρύων συγχώρησιν ἀπὸ τὸν Ὅσιον, τὸν ἐσέβοντο εἰς τὸ ἑξῆς καὶ τὸν ἐτίμων ὡς θεῖον καὶ οὐράνιον ἄνθρωπον καὶ ὡς θεράποντα καὶ φίλον Θεοῦ καὶ ὅλοι ὅσοι ἤκουσαν τὸ τοιοῦτον ἐξαίσιον θαῦμα ἐξεπλήττοντο καὶ ἐθαύμαζον. Ὁ δὲ Ὅσιος ἐπέστρεψε πάλιν εἰς τὴν καλύβην του καὶ ἠγωνίζετο τοὺς συνειθισμένους ἀγῶνας του.
Ἀνδρόγυνον δέ τι ἀνῆλθε ποτὲ εἰς πλοιάριον καὶ ἐταξείδευαν μὲ καλὸν καὶ οὔριον ἄνεμον, ἔξαφνα ὅμως ἦλθεν ἰσχυρὸν φύσημα ἀνέμου, τόσον σφοδρόν, ὥστε συνέτριψε τὸ πλοιάριον καὶ τὸ διεσκόρπισε. Τότε οἱ καλοὶ ἐκεῖνοι ἄνθρωποι, πεσόντες εἰς τὴν θάλασσαν, ἐπεκαλέσθησαν τὸ ὄνομα τοῦ Ὁσίου, διὰ νὰ τοὺς βοηθήσῃ καὶ νὰ τοὺς σώσῃ ἀπὸ τὸν κίνδυνον. Ὁ δὲ Ὅσιος, ταχὺς εἰς βοήθειαν, ἐφάνη εἱς αὐτοὺς καὶ δίδων εἰς τούτους χεῖρα βοηθείας, τοὺς ἠλευθέρωσεν ἀνελπίστως ἀπὸ τὸν πνιγμόν, οὗτοι δὲ λυτρωθέντες προσέφεραν μεγάλας εὐχαριστίας εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τὸν Αὐτοῦ θεράποντα Ἅγιον Γρηγόριον.