Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος ΣΥΜΕΩΝ ὁ Ἡγούμενος τῆς ἐν Ἄθῳ Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Φιλοθέου, ὁ μονοχίτων καὶ ἀνυπόδητος, ὁ καὶ κτίτωρ τῆς ἐν τῷ ὄρει τοῦ Φλαμουρίου Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Καὶ ἐκεῖ μὲν συγκατηρίθμησεν ὁ Θεὸς τὸν νέον τοῦτον κατὰ τοὺς καιροὺς καὶ τοὺς χρόνους Μάρτυρα, Ἀσκητὴν καὶ Ὅσιον καὶ τοῦ Εὐαγγελικοῦ λόγου κήρυκα καὶ Ἀπόστολον μετὰ τῶν Δικαίων, τῶν Ὁσίων καὶ τῶν Ἀσκητῶν, μετὰ τῶν Μαρτύρων καὶ τῶν Ἀποστόλων καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐκείνων οἵτινες πρὸ αὐτοῦ ἠγωνίσθησαν καὶ κατετρόπωσαν τὸν ἐχθρὸν τῆς ἀληθείας διάβολον, καὶ ἐδῶ εἰς τὴν γῆν ἐδόξασε μὲ ἄπειρα καὶ πολυειδῆ θαύματα ὡς καὶ μὲ τὰς χαριτοβρύτους δωρεάς, διὰ τῶν ὁποίων τὸν ἠξίωσε νὰ ἐπιτελῇ ἀενάως καὶ νὰ ἰατρεύῃ πᾶσαν ἀσθένειαν ἀνθρωπίνης ἡ πανσέβαστος καὶ τιμία σορὸς τῶν λειψάνων του. Διὰ νὰ εἰπῶ δὲ ἐν συντόμῳ ἀξιοθαύμαστον εἰς ὅλην τὴν κτίσιν τὸν ἔκαμεν καὶ εἰς τὴν λογικὴν καὶ εἰς τὴν ἄλογον καὶ ἀναίσθητον. Τούτου λοιπὸν τὸν ἄϋλον μετὰ σαρκὸς βίον καὶ τοὺς ὑπὲρ φύσιν ἀγῶνας ἀρχόμεθα σὺν Θεῷ νὰ διηγηθῶμεν, προσέχετε δὲ παρακαλοῦμεν μετ’ εὐλαβείας εἰς τὴν ἀκρόασιν τούτων, διὰ νὰ γίνῃ εἰς τὰς ὑμετέρας ψυχὰς μεγάλη ὠφέλεια καὶ διόρθωσις.

Ὁ ἐν Ἁγίοις οὗτος Πατὴρ ἡμῶν καὶ ἱερὸς Συμεών, ὁ πράγματι ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, πῶς ἐπολιτεύθη ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τῆς γεννήσεως μέχρι τῆς νεαρᾶς ἡλικίας του δὲν ἔχομεν οὐδαμόθεν καμμίαν ἀξιόπιστον διήγησιν. Ὅμως ἀπὸ τὴν ἐνάρετον ζωὴν καὶ πολιτείαν, τὴν ὁποίαν μετέπειτα ἔδειξε, συμπεραίνομεν ὅτι καὶ ἐκ τῆς βρεφικῆς ἡλικίας ἐπολιτεύετο βίον ἐνάρετον, πολὺ περισσότερον, ἐπειδὴ ἔτυχε γονέων καὶ συγγενῶν εὐσεβῶν, οἵτινες ἠδύναντο νὰ τὸν διδάξουν ἅπαντα τὰ πρὸς τὴν εὐσέβειαν. Διὰ τοῦτο καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ὡς Ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου ὅπου ἦτο, ἀφ’ οὗ ἦλθεν εἰς μέτρον ἡλικίας ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἱερὸς Συμεών, ἐκ ρίζης ἀγαθῆς ἀγαθὸς καρπὸς βλαστήσας, ἔστειλε τοῦτον εἰς τὰ σχολεῖα ὅπου ἐξεπαιδεύθη τὰ ἱερὰ γράμματα. Ἐπειδὴ δὲ ἦτο δεξιᾶς καὶ ἐπιτηδείας φύσεως, ἐντὸς ὀλίγου καιροῦ ἔμαθεν ἅπασαν τὴν Ἐκκλησιαστικὴν τάξιν, ὡς οὐδεὶς ἄλλος, νὰ ἀναγινώσκῃ δηλαδὴ τὸ Ψαλτήριον, τὰς Ἐπιστολὰς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου καὶ τῶν ἄλλων Ἀποστόλων, ὡς καὶ ἅπασαν τὴν λοιπὴν Ἀκολουθίαν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς τάξεως τόσον, ὥστε βλέποντες τοῦτον ὅλοι, συγγενεῖς καὶ φίλοι καὶ γείτονες, ἐθαύμαζον τὴν προκοπὴν τὴν ὁποίαν εἶχεν εἰς τὰ μαθήματα καὶ τὴν ἐπιτηδειότητα καὶ εὐταξίαν τῆς ἀναγνώσεως.


Ὑποσημειώσεις

[1] Γεν. ϛʹ 3, Ψαλμ. ρεʹ 35.

[2] Ψαλμ. ξζʹ 3.

[3] Προφανῶς ἐνταῦθα νοεῖται τὸ ὄρος Καλλίδρομον καὶ τὰ περὶ αὐτὸ ὑψώματα. Τοῦτο εἶναι ἀνατολικὸς πλόκαμος τῆς Οἴτης ἀπολήγων ἀποτόμως εἰς τὴν παρὰ τὰς Θερμοπύλας θάλασσαν. Ἀπὸ τούτου διέρχεται ἡ Ἀνόπαια στενωπός, διὰ τῆς ὁποίας ὁ Ἐφιάλτης ὡδήγησε τοὺς Πέρσας εἰς τὰ νῶτα τοῦ Λεωνίδου.

[4] «Ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ» (Βʹ Τιμ. βʹ 5).