Οὕτω λοιπὸν κάμνοντες τοιαύτην προετοιμασίαν, Χριστιανοί, καὶ προσερχόμενοι ὅλοι εἰς τὴν ἁγίαν μετάληψιν τῶν ἀχράντων μυστηρίων, θέλετε δεχθῆ εἰς τὴν ψυχήν σας τὸν οὐράνιον Βασιλέα, τὸν Βασιλέα αὐτόν, ὅστις εἶναι ἡ δίστομος ρομφαία ἡ κοπτερὴ καὶ θανατηφόρος, μὲ τὴν ὁποίαν κτυπῶντες, ὡς ἄλλον Ἐγλὼμ βασιλέα, τὸν ὑπερήφανον διάβολον, τὸν ἐχθρόν σας, κατὰ τὴν κοιλίαν, εὐθὺς νὰ τὸν θανατώνετε, καὶ νὰ ἐλευθερώνεσθε ἀπὸ τοὺς πειρασμούς του καὶ τὰ κακά του. Γράφεται εἰς τὴν βίβλον τῶν Κριτῶν (κεφάλαιον γ’), ὅτι ὁ Ἐγλὼμ βασιλεὺς Μωάβ, συμμαχήσας μὲ τὰς φυλὰς τοῦ Ἀμμὼν καὶ τοῦ Ἀμαλὴκ συνήγαγεν ὅλα τὰ πλήθη αὐτῶν καὶ ἐκίνησε πόλεμον φοβερὸν κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ. Κατατροπώσας δὲ πᾶσαν τὴν γῆν τῶν Ἰσραηλιτῶν, κατέλαβε τὰς πόλεις καὶ ᾐχμαλώτισε τοὺς Ἰουδαίους, δέκα καὶ ὀκτὼ ὁλοκλήρους χρόνους. Τότε ἐξαπέστειλαν οἱ ἄθλιοι Ἱουδαῖοι πρὸς τὸν βασιλέα Ἐγλὼμ ἄνθρωπον ἐξ αὐτῶν ἀνδρεῖον, γενναῖον, ἀλλὰ καὶ σοφὸν εἰς τὴν πανουργίαν, τὸν Ἀώδ, διὰ νὰ ὑπάγῃ χαρίσματα εἰς αὐτὸν καὶ νὰ τὸν παρακαλέσῃ νὰ ἀπελευθερώσῃ ὅλον τὸν Ἰσραήλ.

Ἑτοιμάζεται ὁ καλὸς Ἰουδαῖος Ἀώδ, διὰ νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸν βασιλέα Ἐγλώμ, λαμβάνει τὰ δῶρα τῶν Ἰουδαίων, σηκώνεται μὲ γενναιοτητα, παίρνει καὶ ἄλλους χάριν συντροφίας, ἀλλὰ καὶ λέγει καθ’ ἑαυτόν· «Διὰ πᾶν ἐνδεχόμενον, ἂς λάβω μεθ’ ἑαυτοῦ καὶ μίαν μάχαιραν». Καὶ ποιήσας μάχαιραν δίστομον μήκους μιᾶς σπιθαμῆς, ἔδεσεν αὐτὴν εἰς τὸν δεξιόν του μηρὸν καὶ ἐκάλυψεν αὐτήν, εἶτα δὲ παρουσιάζεται εἰς τὸν βασιλέα Ἐγλὼμ διὰ νὰ τοῦ δώσῃ τὰ δῶρα, τὰ ὁποῖα τοῦ ἀπέστελλον οἱ δοῦλοι του, οἱ Ἑβραῖοι· «Καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ Ἀὼδ μάχαιραν δίστομον, σπιθαμῆς τὸ μῆκος αὐτῆς, καὶ περιεζώσατο αὐτὴν ὑπὸ τὸν μανδύαν ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτοῦ τὸν δεξιὸν καὶ ἐπορεύθη καὶ προσήνεγκε τὰ δῶρα τῷ Ἐγλώμ, βασιλεῖ Μωάβ» (Κρ. γ’ 16-17). Ἔφθασεν ὁ Ἀὼδ εἰς τὸν βασιλέα Ἐγλώμ, τὸν προσεκύνησε πρῶτον μέχρις ἐδάφους, τοῦ ἔδωσε τὰ δῶρα τῶν Ἰουδαίων καὶ τοῦ λέγει· «Λόγος μοι κρύφιος, πρὸς σὲ βασιλεῦ. Καὶ εἶπεν Ἐγλὼμ πρὸς αὐτόν· σιώπα» (αὐτ. 19). Σιώπησον, ὦ Ἀώδ, λέγει ὁ βασιλεύς, μὴ φανερώσῃς τὸν κρύφιον λόγον ἔμπροσθεν πάντων, ἕως νὰ ἀναχωρήσωσιν οἱ δορυφόροι καὶ τότε εἰπὲ τὸν λόγον, τὸν ὁποῖον θέλεις.
@

Προστάζει παρευθὺς ὁ βασιλεὺς Ἐγλὼμ νὰ ἀναχωρήσουν ὅλοι ἀπὸ πλησίον του, διότι ἔχει νὰ ὁμιλήσῃ λόγον ὁ Ἀώδ. «Ἀνόητε καὶ ἀστόχαστε βασιλεῦ (συλλογίζεται καθ’ ἑαυτὸν ὁ Ἀώδ), ἀπεδίωξες ἀπὸ πλησίον σου ὅλους τοὺς σωματοφύλακάς σου, οἱ ὁποῖοι σὲ ἐφύλαττον. Ἐνεπιστεύθης ὅλην σου τὴν βασιλείαν, ὅλην σου τὴν δύναμιν καὶ ὅλην σου τὴν ζωὴν εἰς τὰς χεῖρας μου». Οὕτω διελογίζετο ὁ Ἀὼδ καὶ πάραυτα ἁπλώσας τὴν ἀριστερὰν χεῖρα καὶ λαβὼν τὴν μάχαιραν ἀπὸ τὸν δεξιόν του μηρόν, τὴν καρφώνει εἰς τὴν κοιλίαν τοῦ βασιλέως· ἀφήσας δὲ τὴν μάχαιραν καρφωμένην εἰς τὴν κοιλίαν αὐτοῦ, ἔκλεισε τὰς θύρας καὶ τὰς ἐκλείδωσε καὶ οὕτω γενναίως ὁ γενναῖος ἀναχωρήσας φθάνει εἰς τὴν γῆν Ἰσραὴλ καὶ ἀναγγέλλει εἰς τοὺς Ἰουδαίους τὸν θάνατον τοῦ ἐχθροῦ των. «Καὶ ἐξέτεινεν Ἀὼδ τὴν χεῖρα τὴν ἀριστερὰν αὐτοῦ καὶ ἔλαβε τὴν μάχαιραν ἐπάνωθεν τοῦ μηροῦ αὐτοῦ τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐνέπηξεν αὐτὴν ἐν τῇ κοιλίᾳ αὑτοῦ· καὶ ἐπεισήνεγκε καί γε τὴν λαβὴν ὀπίσω τῆς φλογὸς καὶ ἀπέκλεισε τὸ στέαρ κατὰ τῆς φλογός· ὅτι οὐκ ἐξέσπασε τὴν μάχαιραν ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ… καὶ ἀπέκλεισε τὰς θύρας τοῦ ὑπερῴου κατ’ αὐτοῦ καὶ ἐσφήνωσε· καὶ αὐτὸς ἐξῆλθε» (αὐτ. 21-24). Ἔφθασε δὲ ὁ Ἀὼδ εἰς τὴν γῆν Ἰσραὴλ καὶ ἀνήγγειλεν εἰς τοὺς Ἰουδαίους τὸν θάνατον τοῦ ἐχθροῦ αὐτῶν βασιλέως Ἐγλώμ.

Ὤ καὶ τὶ μεγαλύτερος ἐχθρὸς δείκνυται ἐναντίον σας, Χριστιανοί, ὁ νοητὸς Ἐγλώμ, ὁ διάβολος! Ὤ καὶ μὲ πόσας τυραννίας τῶν ἁμαρτιῶν κατεδούλωσε τὰς ψυχάς σας, ὄχι δεκαοκτὼ χρόνους ὡσὰν τοὺς Ἑβραίους ὁ βασιλεὺς Ἐγλώμ, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἡμέραν τῆς γεννήσεώς σας, μέχρι τῆς παρούσης ὥρας! Ὤ καὶ μὲ πόσας αἰωνίους βασάνους σπουδάζει ὁ πονηρὸς νὰ σᾶς βασανίζῃ ὄχι μόνον εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ἄλλην, τὴν μετὰ θάνατον, εἰς τὴν κόλασιν! Χριστιανοί, δὲν ἔχει οὕτως ἡ ἀλήθεια; Δὲν κατεδουλώθητε ὅλοι εἰς τὰς ἁμαρτίας καὶ εἰς τὰ θελήματα τοῦ διαβόλου; Ναί, βέβαια· ἀλλὰ ἀνάμεσα εἰς τόσας πολλὰς τυραννίας, τὰς ὁποίας σᾶς κάνει ὁ ἐχθρός σας διάβολος καὶ εἰς τὴν τόσην πολυχρόνιον δουλείαν, μὲ τὴν ὁποίαν σᾶς κατεδούλωσε, ἆρά γε θέλετε ὑπομένει ἀκόμη τὴν δουλείαν του; Ἆρά γε ἀγαπᾶτε ἀκόμη νὰ ἔχετε ὑπὸ κάτω εἰς τὸν ζυγόν του δεδεμένας τὰς ψυχάς σας; Ὄχι, ὄχι· ἐγέρθητε καὶ μίαν φορὰν ἐπάνω ἀπὸ τὰ πάθη καὶ ἀπὸ τὴν τυραννίαν τοῦ ψυχοφθόρου ἐχθροῦ σας·