Σοῦ λέγω λοιπὸν καὶ ἐγώ, ὦ αἱρετικέ. «Πνεῦμα Ἅγιον ἐπιφοιτᾷ καὶ ταῦτα τὰ συμβεβηκότα τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου μετουσιοῖ εἰς Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ ὑπὲρ λόγον καὶ διάνοιαν». Θαυμάζετε δὲ ἀκόμη καὶ ἀπορεῖτε καὶ σεῖς αἱ γυναῖκες, αἱ ὁποῖαι ζυμώνετε τὰς προσφορὰς καὶ λέγετε· «Πῶς γίνετε ἐκεῖνος ὁ ἄρτος, τὸν ὁποῖον ἐπλάσαμεν ἡμεῖς, Σῶμα Χριστοῦ;». Ἀκούσατε καὶ μὴ ἀμφιβάλλετε διὰ νὰ σωθῆτε.

Ὁ μέγας Γρηγόριος ὁ Διάλογος, μεταδίδων τὴν ἁγίαν Κοινωνίαν εἴς τινα ἀρχόντισσαν, αὕτη (φεῦ) ἐχαμογέλασε κατὰ τὴν ὥραν, ὅπου ἐδέχθη τὸν Ἅγιον Ἄρτον. Τῆς λέγει λοιπὸν ὁ τοῦ Θεοῦ ὑπηρέτης μέγας Γρηγόριος. «Διατί, ὦ γύναι, γελᾷς εἰς τοιαύτην φοβερὰν ὥραν, ὅπου μεταλαμβάνεις;». «Διότι, ὦ πάτερ (λέγει) δὲν δύναμαι νὰ ἐννοήσω πῶς ἔγινε σῶμα Χριστοῦ ὁ ἄρτος, τὸν ὁποῖον ἐγὼ ἐχθὲς ἐζύμωσα μὲ τὰς χεῖράς μου;». Ὤ τοῦ θαύματος ὅμως! Εὐθὺς ὡς ὁ Ἅγιος ἀπέθεσε τὸν Μαργαρίτην ἐπὶ τῆς ἁγίας Τραπέζης, ἔγινε κρέας ζωντανόν. Τὸ εἶδον ὁ λαὸς ὅλος καὶ ἐβόων ὁμοθυμαδὸν τὸ «Κύριε, ἐλέησον». Τὸ εἶδε ἡ γυνή, ἡ ὁποία ἠπίστει τὸ πρῶτον καὶ πίπτουσα καὶ ὀλολύζουσα, ἐβόα μετὰ δακρύων τό, ἥμαρτον. Ὤ! τῶν φρικτῶν καὶ ἀκαταλήπτων Σου Μυστηρίων, Κύριε καὶ Θεέ· ὦ! τῆς ἀφράστου Σου ἀγαθότητος δυνατέ· ὤ! τῆς ἀθανάτου Σου βρώσεως, τὴν ὁποίαν ἐχάρισες εἰς ἡμᾶς, μόνε οὐράνιε Βασιλεῦ. Καὶ λοιπόν, αὐτὸς εἶναι, Χριστιανοί, ἄρτος καὶ οἶνος, τὸν ὁποῖον μεταλαμβάνετε καὶ εἶναι καὶ τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος. Εἶναι Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, τὸ ὁποῖον κοινωνεῖτε, ὅμως εἶναι καὶ ἄϋλον πῦρ, τὸ ὁποῖον κατακαίει τοὺς ἁμαρτωλούς· «πῦρ γὰρ ὑπάρχον τοὺς ἀναξίους φλέγον».

Αὐτὸς εἶναι ὁ οὐράνιος Βασιλεύς, ὁ ὁποῖος σφαγιάζεται, ἀλλὰ δὲν διαιρεῖται. Τρώγεται, ἀλλὰ δὲν δαπανᾶται, μάλιστα δὲ καὶ ἁγιάζει τοὺς ἐσθίοντας μὲ ἀξιότητα· «ὁ μελιζόμενος καὶ μὴ διαιρούμενος, ὁ ἐσθιόμενος καὶ μηδέποτε δαπανώμενος, τοὺς δὲ ἐσθίοντας ἁγιάζων». Αὐτὸς εἶναι ὁ Βασιλεύς, ὅστις κάθεται ἐπάνω εἰς τὴν ἁγίαν Τράπεζαν, ἀλλὰ συγχρόνως δὲν λείπει καὶ ἀπὸ τὸν θρόνον τοῦ οὐρανίου Πατρός· χωρεῖται μέσα εἰς τὸ Ἅγιον ποτήριον, ἀλλὰ εἶναι ἀχώρητος εἰς ὅλον τὸν κόσμον. Εὑρίσκεται εἰς τὸν ἅγιον Ἄρτον, ἀλλὰ εὑρίσκεται καὶ εἰς τὴν γῆν καὶ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἰς ὅλα τὰ θυσιαστήρια τῶν Ὀρθοδόξων καὶ πανταχοῦ ὡς Θεός. Ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν. Αὐτὸς εἶναι ὁ μέγας Βασιλεύς, Χριστιανοί, τὸν ὁποῖον δουλεύουσι τὰ ἑξαπτέρυγα Σεραφείμ, ὑπηρετοῦσι τὰ πολυόμματα Χερουβείμ, ὑποκλίνονται οἱ ἁγιώτατοι Θρόνοι, κύκλῳ τῆς ἁγίας Τραπέζης.