Λόγος εἰς τὴν ΚΥΡΙΑΚΗΝ τῶν ΒΑΪΩΝ περὶ τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Μὲ ποίαν προετοιμασίαν πρέπει νὰ μεταλαμβάνωμεν τὰ ἄχραντα Μυστήρια. Μακαρίου Σκορδίλη τοῦ Κρητός, ἐλαφρῶς διασκευασθείς, ἐκ τῆς ἐκδόσεως Βενετίας 1787.

Αὐτὸς εἶναι ὁ μέγας Βασιλεύς, εἰς τὸν ὁποῖον προσπίπτουν αἱ Κυριότητες, φοβοῦνται καὶ τρομάζουν αἱ Ἐξουσίαι, περικυκλώνουν αἱ Δυνάμεις, κύκλῳ τοῦ ἁγίου Δίσκου. Αὐτὸς εἶναι ὁ μέγας Βασιλεύς, τὸν ὁποῖον ὑμνοῦσι τὰ τάγματα τῶν ἀρχῶν, δοξολογοῦσι τὰ στίφη τῶν Ἀγγέλων καὶ προσκυνοῦσι τὰ πλήθη τῶν Ἀρχαγγέλων μὲ φόβον καὶ τρόμον ταύτη τῇ ὥρᾳ, καλύπτοντα τὸ πρόσωπον μὲ τὰς πτέρυγας καὶ ἱστάμενα κύκλῳ τοῦ ἁγίου Ποτηρίου· «ὅπου γὰρ βασιλέως παρουσία καὶ ἡ τάξις παραγίνεται». Αὐτός, Αὐτὸς εἶναι, Χριστιανοί, ὁ οὐράνιος Βασιλεύς, τὸν ὁποῖον ἑτοιμάζεσθε διὰ νὰ δεχθῆτε εἰς τὴν ψυχήν σας κατὰ τὰς ἡμέρας ταύτας μὲ τὴν ἁγίαν Κοινωνίαν.

Καὶ λοιπὸν μὲ ποῖον τρόπον πρέπει νὰ τὸν δεχθῆτε, ἀκροαταί; Ποία προετοιμασία στοχάζεσθε, ὅτι χρειάζεται διὰ νὰ προϋπαντήσετε τοιοῦτον Βασιλέα; Θυγατέρες Ἱερουσαλήμ, ψυχαὶ βεβαπτισμέναι, τέκνα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, ἰδοὺ ὁ Βασιλεὺς ἡμῶν ἐγγίζει, ἰδοὺ ὁ Δεσπότης τοῦ Κόσμου παραγίνεται, ἰδοὺ ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ Κύριος τῶν κυριευόντων, ὁ ὁποῖος ἔρχεται μὲ δικαιοσύνην, μὲ σωτηρίαν, μὲ πρᾳότητα, μὲ ἄκραν ταπείνωσιν, ὄχι ἐπιβεβηκὼς επὶ ὑποζύγιον καὶ πῶλον, ἀλλ’ ἐπὶ ἅρματος Χερουβὶμ καὶ Σεραφίμ, ἐπάνω εἰς τὴν οὐράνιον καθέδραν τῆς φρικτῆς ταύτης τραπέζης, κεκρυμμένος μυστηριωδῶς μέσα εἰς τὰ εἴδη τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου, τὰ ὁποῖα μεταλαμβάνετε. Καὶ λοιπὸν ποῖα ἱμάτια θέλετε στρώσει ἐπὶ τὰς ψυχάς σας, διὰ νὰ καθίσῃ ἐπάνω εἰς αὐτὰ ὁ οὐράνιος οὗτος Βασιλεύς σας; Ποῖα βαΐα καὶ ποίους κλάδους τῶν ἀρετῶν πρέπει νὰ βαστάζετε, διὰ νὰ ψάλλετε εἰς τὴν προϋπάντησιν τούτου, «Ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ»; (Ἰωάν. ιβ’ 13) «ὅπου γὰρ βασιλέως παρουσία καὶ ἡ τάξις παραγίνεται». Χριστιανοί, ἀνίσως καὶ ἤθελε ἀκούσετε, ὅτι ἔρχεται βασιλεύς τις, ἢ ἀπὸ τὴν ἀνατολήν, ἢ ἀπὸ τὴν δύσιν, διὰ νὰ κατοικήσῃ εἰς τοὺς οἴκους σας καὶ εἰς τὴν πολιτείαν σας, ποίαν ἑτοιμασίαν καὶ ποίαν παράταξιν ἔπρεπε νὰ τοῦ κάμετε; «ὅπου γὰρ βασιλέως παρουσία καὶ ἡ τάξις παραγίνεται». Αὐτὸς δὲν εἶναι μηδαμινός τις ἄνθρωπος, τὸν ὁποῖον θέλετε δεχθῆ· εἶναι εἷς Βασιλεύς, ὅστις ἔχει τὴν ἐξουσίαν εἰς μίαν στιγμὴν νὰ σφάξῃ ὡς πρόβατα ὅλον τὸν κόσμον, μὲ μίαν μόνην προσταγήν Του. Καὶ λοιπὸν πόσον φόβον νομίζετε, ὅτι πρέπει νὰ δείξητε ἱστάμενοι ἔμπροσθεν εἰς τοιοῦτον φοβερὸν Βασιλέα;