Ἐκεῖ δὲ ὁ Ἀαρών, ἀναβὰς μετὰ τοῦ Μωϋσέως εἰς τὸ ὄρος Ὢρ, ἀπέθανε καὶ ὁ λαὸς τὸν ἐπένθησε τριάκοντα ἡμέρας. Ἐνῷ οἱ Ἰσραηλῖται ἐξηκολούθουν τὴν πορείαν των, οἱ βασιλεῖς τῶν Ἀμορραίων καὶ τῆς Βασὰν ἐξεστράτευσαν ἐναντίον αὐτῶν, ἀλλ’ οἱ Ἰσραηλῖται τοὺς ἐνίκησαν καὶ ἐκυρίευσαν καὶ τὰς χώρας των. Καὶ οἱ Μαδιανῖται ἀντεστάθησαν, ἀλλὰ καὶ τούτους ἐνίκησαν οἱ Ἰσραηλῖται. Εἶχον ἤδη καταλάβει οἱ Ἰσραηλῖται τὴν ἀριστερὰν ὄχθην τοῦ Ἰορδάνου καὶ τίποτε πλέον δὲν ἠμπόδιζεν αὐτοὺς νὰ εἰσέλθωσιν εἰς τὴν Γῆν τῆς Ἐπαγγελίας. Ὅταν δὲ ὁ Μωϋσῆς ἔφθασεν εἰς τὴν Γῆν τῆς Μωὰβ συνεκάλεσε τὸν λαὸν καὶ ἀπηρίθμησε τὰς εὐεργεσίας τοῦ Θεοῦ πρὸς αὐτὸν καὶ τὸν προέτρεψε νὰ μένῃ πιστὸς εἰς τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ νὰ φυλάττῃ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ. Ἀφοῦ δέ, κατὰ διαταγὴν τοῦ Θεοῦ, διώρισε διάδοχόν του τὸν Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ναυῆ καὶ παρουσίασεν αὐτὸν εἰς τὸν λαόν, ηὐλόγησε διὰ τελευταίαν φορὰν μίαν ἑκάστην φυλὴν ἰδιαιτέρως, ἀναβὰς δὲ ἔπειτα εἰς τὴν κορυφὴν Φασγὰ τοῦ ὄρους Ναβαῦ τῆς Μωάβ· εἶδε μακρόθεν τὴν γῆν Χαναάν, τὴν ὁποίαν τοῦ ἔδειξεν Ἄγγελος Κυρίου καὶ ἐκεῖ ἀπέθανε. Καὶ ἔθαψαν αὐτὸν οἱ Ἰσραηλῖται εἰς τὴν πεδιάδα Μωάβ, καὶ τὸν ἔκλαυσαν τριάκοντα ἡμέρας.
Ὁ Μωϋσῆς ἀπέθανεν εἰς ἡλικίαν 120 ἐτῶν περὶ τὸ 1451 π.Χ. Οὔτε οἱ ὀφθαλμοί του εἶχον ἀμαυρωθῆ, οὔτε ἡ δύναμίς του εἶχεν ἐλαττωθῆ. Ὑπέμεινε πολλὰς θλίψεις καὶ δοκιμασίας, ἀλλ᾽εἰς τὰ δεινὰ εὑρισκόμενος ἤλπιζεν εἰς τὸν Θεόν, τοῦ ὁποίου τὴν βοήθειαν μετὰ πίστεως ἐπεκαλεῖτο καὶ ἐλάμβανεν. Ὁ Μωϋσῆς συνέγραψε καὶ τὰ πέντε πρῶτα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τὰ ὁποῖα καὶ Πεντάτευχος καλοῦνται. Τούτου εἶναι ἐπίσης αἱ ἐκ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης δύο πρῶται τῆς Στιχολογίας Ὠδαί: «Ἄσωμεν τῷ Κυρίῳ κτλ.» περὶ τῆς ὁποίας ἐγράψαμεν ἀνωτέρω καὶ τὸ «Πρόσεχε Οὐρανέ, καὶ λαλήσω κτλ.» ἐκ τῶν ὁποίων τὴν μὲν πρώτην ἔψαλε παρὰ τὸν αἰγιαλὸν τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης εὐθὺς μετὰ τὴν διάβασιν αὐτῆς, ὡς ἀνωτέρω εἴπομεν, τὴν δὲ δευτέραν ἐπὶ τὴν γῆν Μωάβ, πρὸ τῆς τελευτῆς αὐτοῦ ὀλίγας ἡμέρας [3].