Διῃρεῖτο δὲ ἡ σκηνὴ εἰς δύο μέρη, καὶ τὸ μὲν ἐνδότατον ἐκαλεῖτο Ἅγια Ἁγίων ἢ ἄδυτον, τὸ δὲ ἔμπροσθεν ἱερόν. Ἐντὸς τῆς σκηνῆς ἐφυλάττετο ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης, ἡ ὁποία περιεῖχε τὰς δύο λιθίνας πλάκας καὶ ἐπὶ τῆς ὁποίας ἐκρέματο χρυσῆ λυχνία ἑπτάφωτος. Ἵστατο ἐπίσης ἐντὸς τῆς σκηνῆς καὶ τράπεζα χρυσῆ, ἐπὶ τῆς ὁποίας ἦσαν οἱ ἄρτοι τῆς προθέσεως καὶ χρυσοῦν θυμιατήριον. Ἐνώπιον δὲ τῆς Κιβωτοῦ τῆς Διαθήκης ἐστήθη τὸ θυσιαστήριον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου προσεφέροντο αἱ θυσίαι, ἦσαν δὲ αὗται ἢ ἐκ ζῴων ἔναιμοι, δι’ ἐκχύσεως δηλαδὴ τοῦ αἵματος τῶν ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου σφαζομένων ζῴων, ἢ ἀναίμακτοι ἐκ διαφόρων προϊόντων τῆς γῆς. Τὰ τῆς λατρείας ἀνέθεσεν ὁ Μωϋσῆς εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Λευί. Ὁ Ἀαρὼν καὶ οἱ ἀπόγονοι αὐτοῦ ἦσαν ἱερεῖς, εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν ἀρχιερεύς. Οἱ ἱερεῖς προσέφερον τὰς θυσίας, οἱ δὲ Λευῖται διηκόνουν αὐτούς.
Ὁ Μωϋσῆς ὥρισε καὶ διαφόρους ἑορτάς, διὰ τῶν ὁποίων ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἔμελλε νὰ φυλάττῃ ζωηρὰν τὴν λατρείαν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Πλὴν τοῦ Σαββάτου, ἤτοι τῆς ἑβδόμης ἡμέρας τῆς ἑβδομάδος, ἡ ὁποία ἑωρτάζετο εἰς ἀνάμνησιν τῆς καταπαύσεως τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τῶν ἔργων τῆς δημιουργίας, ὁ Μωϋσῆς ὥρισε καὶ τὰς ἑξῆς ἑορτάς: Τὸ Πάσχα, ἢ ἑορτὴν τῶν ἀζύμων, εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἐξόδου τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐκ τῆς Αἰγύπτου καὶ τὴν διάβασιν τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης. Τὴν Πεντηκοστήν, ἑορταζομένην πεντήκοντα ἡμέρας μετὰ τὸ Πάσχα, εἰς ἀνάμνησιν τῆς παραδόσεως τοῦ Νόμου. Τὴν Σκηνοπηγίαν ἑορταζομένην ὀκτὼ ἡμέρας εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἐν τῇ ἐρήμῳ διαμονῆς τῶν Ἰουδαίων ὑπὸ σκηνάς. Τὴν ἑορτὴν τοῦ Ἐξιλασμοῦ, κατὰ τὴν ὁποίαν εἰσήρχετο ὁ ἀρχιερεὺς εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων καὶ προσέφερε θυσίαν ὑπὲρ τοῦ λαοῦ. Τὴν ἑορτὴν τοῦ Ἰωβιλαίου ἑορταζομένην καθ’ ἕκαστον τεσσαρακοστὸν δεύτερον ἔτος, τὸ ὁποῖον ὠνομάζετο ἔτος ἀφέσεως. Ὥρισεν ἐπίσης ὁ Μωϋσῆς νὰ ἀναγινώσκηται εἰς τὸν λαὸν ὁ Νόμος ἀνὰ πᾶν ἕβδομον ἔτος. Ὥρισε τὰ καθήκοντα τῶν γονέων καὶ τῶν τέκνων, τὰ καθήκοντα πρὸς τὰς χήρας καὶ τὰ ὀρφανά, πρὸς τοὺς πτωχοὺς καὶ δυστυχεῖς· καὶ πολλὰ ἄλλα καλὰ καὶ ὠφέλιμα διέταξε. Δι’ ὅλων τούτων ὁ Μωϋσῆς ἐζήτει πρὸ πάντων νὰ ὁδηγήσῃ τοὺς Ἰσραηλίτας εἰς τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον καὶ νὰ καταστήσῃ αὐτοὺς ἱκανοὺς νὰ γίνωσιν ἅγιοι, καθὼς Ἅγιος εἶναι ὁ Θεός.