Τῇ Β’ (2ᾳ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς Ἄθλησις τοῦ Ἁγίου καὶ ἐνδόξου Μάρτυρος ΜΑΜΑΝΤΟΣ.

Ἐλθὼν ὁ Μάμας εἰς τὸ ὄρος ἔμεινεν εἰς αὐτό, ἐντὸς δὲ τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἔκτισε καὶ Ναὸν εἰς τὸν τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον εἶχε συνήθειαν νὰ προσεύχεται. Ἀλλ’ ἐπειδὴ ἔπρεπε, καθὼς λέγει ὁ Ἀπόστολος, νὰ ἐργάζηται μὲ τὰς ἰδίας του χεῖρας, ἤρχοντο εἰς τὸν Ἅγιον διὰ θείας δυνάμεως ἄγρια ζῷα, καὶ ἀμέλγων τὸ γάλα ἐκείνων τῶν ὁποίων ἐτρώγετο, τὸ ἔκαμνε τυρόν, ἐβάσταζε δὲ διὰ τὸν ἑαυτόν του ὀλίγον, τὸ δὲ ἐπίλοιπον κατήρχετο εἰς τὴν Καισάρειαν καὶ τὸ διένεμεν εἱς τοὺς πτωχούς.

Ἡγεμόνευε δὲ τότε εἰς τὴν Καππαδοκίαν ἕτερος ἡγεμὼν ὀνόματι Ἀλέξανδρος, ἄνθρωπος κατὰ πολὺ σκληρὸς καὶ ἀσεβέστατος· ἐπειδὴ δὲ ἡ φήμη ἐκήρυττε πανταχοῦ τὸν Μάμαντα, μαθὼν περὶ αὐτοῦ ὁ ἡγεμών, ἔστειλεν ἱππεῖς τινας διὰ νὰ τὸν συλλάβουν καὶ νὰ τὸν φέρουν ἐνώπιόν του. Προγνωρίσας ὁ Μάρτυς διὰ τῆς ἐνοικούσης εἰς αὐτὸν θείας Χάριτος τὴν ἔλευσίν των ἐξῆλθεν εἰς ἀπάντησιν αὐτῶν· συναντηθέντες δὲ καὶ μὴ γνωρίζοντες οἱ στρατιῶται τὸν Ἅγιον, ἠρώτων αὐτὸν ἄν γνωρίζῃ ποῦ εὑρίσκεται ὁ Μάμας, ὁ δὲ Μάρτυς εἶπεν εἰς αὐτούς· «Κατὰ τὸ παρόν, ὦ φίλοι, πρέπει νὰ ἀναπαυθῆτε· καταβῆτε ὅθεν ἀπὸ τοὺς ἵππους σας καὶ ἔλθετε μετ’ ἐμοῦ νὰ γευθῶμεν τροφῆς, κατόπιν δὲ ἐγὼ θέλω σᾶς δείξει τὸν Μάμαντα».

Ἐφιλοξενοῦντο ὅθεν οὗτοι ἀπὸ τὸν Ἅγιον διὰ τυροῦ καὶ ἄρτου καὶ ἔτρωγον μὲ μεγάλην ὄρεξιν, ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα τους προσέφερεν ὁ καλὸς φιλευτής· ἦλθον δὲ τότε κατὰ τὴν συνήθειαν καὶ τὰ ἄγρια ζῷα διὰ νὰ ἀμελχθοῦν ἀπὸ τὸν Ἅγιον, τὰ ὁποῖα εὐθὺς ὡς εἶδον οἱ στρατιῶται ἐφοβήθησαν κατὰ πολύ, καὶ ἐγκαταλείποντες τὸ φαγητὸν προσέδραμον εἰς τὸν Μάρτυρα διὰ νὰ τοὺς βοηθήσῃ· ὁ δὲ Ἅγιος τοὺς ἐνεθάρρυνεν· εἶτα δὲ θέλων νὰ τοὺς ἀπαλλάξῃ καὶ ἀπὸ κάθε φροντίδα, τοὺς εἶπεν· «Ἐγὼ εἶμαι ὁ Μάμας, τὸν ὁποῖον ζητεῖτε· ὅθεν σᾶς παρακαλῶ ἐπιστρέψατε εἰς Καισάρειαν καὶ ἐγὼ ἔρχομαι ταχέως». Οἱ στρατιῶται ταῦτα ἀκούσαντες ἐθαύμασαν καὶ ἀνεχώρησαν εὐθύς, πεισθέντες ὅτι τοιοῦτος ἄνθρωπος δὲν θὰ τοὺς ἔλεγε ποτὲ ψεύματα.

Ὁ δὲ ἀπτόητος τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς Μάμας ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὸ ὄρος καὶ ἔφθασε τοὺς ἱππεῖς στρατιώτας εἰς τὴν θύραν τῆς πόλεως, εἰς τὴν ὁποίαν οὗτοι ἀνέμενον· ὅθεν λαβόντες αὐτὸν τὸν ὡδήγησαν εἰς τὸν Ἀλέξανδρον, ὅστις εὐθὺς ὡς τὸν εἶδε τοῦ εἶπε· «Σὺ εἶσαι ὁ περιβόητος μάγος Μάμας;».


Ὑποσημειώσεις

[1] Ἐν ἄλλοις δὲ γράφεται ὅτι ὁ Ἅγιος οὗτος μετὰ τὴν γέννησίν του ἔμεινεν ἄφωνος ἐπὶ πέντε ἔτη, εἶτα δὲ ἐλάλησε λατινιστὶ τὴν λέξιν ταύτην, Μάμα. Διὰ τοῦτο καὶ ὠνομάσθη Μάμας.