αὕτη δὲ τὰ μὲν λείψανα ἔθαψε λαμπρῶς καὶ φιλοτίμως εἰς τὸν κῆπόν της, τὸ δὲ βρέφος καταστήσασα θετὸν αὐτῆς τέκνον ἐπεμελεῖτο καὶ ἠγάπα περισσότερον ἀπὸ γνήσιον υἱόν της, ἐπειδὴ μάλιστα δὲν εἶχεν ἄλλο τέκνον, ἀλλ’ οὔτε καὶ ἄνδρα. Τὸ δὲ βρέφος ἐπειδὴ ἐκάλει συχνάκις τὴν θετήν του μητέρα μάμα, ὅπερ κατὰ τὴν λατινικὴν γλῶσσαν σημαίνει τὴν μητέρα, διὰ τοῦτο ὠνομάσθη Μάμας [1]. Ὅτε δὲ ἐγένετο πέντε ἐτῶν, τὸν ἀπέστειλεν ἡ Ἀμμία εἰς τὸ σχολεῖον διὰ νὰ μορφωθῇ, ἐπειδὴ δὲ εἶχε πόθον μεγάλον ὑπερέβη ταχέως ἅπαντας τοὺς συνομηλίκους του.
Κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας ἐβασίλευεν εἰς τὴν Ρώμην ὁ Αὐρηλιανός, ὅστις ἐβίαζε τοὺς Χριστιανοὺς νὰ θυσιάζουν εἰς τὰ εἴδωλα ὄχι μόνον τοὺς ἄνδρας καὶ τὰς γυναῖκας, ἀλλὰ καὶ αὐτὰ τὰ μικρὰ παιδία, φανταζόμενος ὅτι διὰ τὴν ἁπαλότητα τῆς ἡλικίας των θέλουν ἀρνηθῆ εὐκόλως τὴν εὐσέβειαν. Τὰ δὲ ἄλλα παιδία ὑπετάσσοντο εἰς τὸ θέλημα τοῦ βασιλέως, ὅσα ὅμως ἦσαν συμμαθηταὶ τοῦ Μάμαντος ἐμιμοῦντο καὶ αὐτὰ τὴν γεροντικὴν σύνεσιν καὶ φρόνησιν αὐτοῦ, καὶ δὲν ὑπέφερον κἂν νὰ ἀκούσουν τοὺς λόγους τῶν ἀπίστων, ἐπειδὴ ἐδιδάσκοντο καθ’ ἡμέραν ἀπὸ ἐκείνην τὴν εὐλογημένην θετὴν μητέρα τοῦ Μάμαντος νὰ σέβωνται μόνον τὸν ἀληθινὸν Θεὸν τὸν δημιουργὸν τοῦ παντός, καὶ εἰς ἐκεῖνον μόνον νὰ προσφέρουν τὴν λογικὴν λατρείαν καὶ προσκύνησιν, τοὺς δὲ ὑπὸ τῶν ἀσεβῶν ὀνομαζομένους θεούς, τοὺς ὁποίους τιμῶσι καὶ σέβονται οὗτοι, νὰ τοὺς ἀποστρέφωνται ὡς πολλῆς αἰσχύνης καὶ ἀτιμίας ἀξίους καὶ νὰ θεωροῦν φλυαρίας τὰ μυθεύματα αὐτῶν. Ὅτε δὲ ὁ Μάμας ἐγένετο ἐτῶν 15, ἐτελεύτησεν ἡ θετὴ μήτηρ του Ἀμμία, οὗτος δὲ κατέστη κληρονόμος ἁπάσης τῆς περιουσίας καὶ τῶν ὑπαρχόντων αὐτῆς.
Τὴν ἰδίαν αὐτὴν ἐποχήν, μετὰ τὸν Φαῦστον, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ ὁποίου ὡς εἴδομεν ἐμαρτύρησαν οἱ γονεῖς τοῦ Μάμαντος, ἐγένετο ἡγεμὼν εἰς Καισάρειαν εἷς ὀνόματι Δημόκριτος, ἄνθρωπος κατὰ πολὺ ἀσεβής, ἔχων ζῆλον θερμότατον εἰς τὴν λατρείαν τῶν εἰδώλων, ὅστις εὐθὺς ὡς ἔφθασε καὶ ἐπληροφορήθη περὶ τοῦ καλοῦ Μάμαντος, ὅτι ὄχι μόνον δὲν λατρεύει τοὺς θεούς των, ἀλλ’ ὅτι καὶ τοὺς συνομηλίκους καὶ συμμαθητάς του παρεμποδίζει καὶ ἀπομακρύνει ἀπὸ τὴν λατρείαν τῶν εἰδώλων, ἐξηγριώθη καὶ ἐπρόσταξε νὰ τὸν φέρουν εὐθὺς ἐνώπιόν του. Προσαχθεὶς ὅθεν ὁ θεῖος Μάμας πρὸ τοῦ τυράννου τὸν ἠρώτησεν οὗτος ἂν εἶναι Χριστιανός, καὶ ἐὰν εἶναι ἀληθὲς ὅτι οὔτε αὐτὸς θυσιάζει εἰς τοὺς θεοὺς οὔτε τοὺς συμμαθητάς του ἀφήνει νὰ πείθωνται εἰς τοὺς βασιλεῖς.