Τῇ Β’ (2ᾳ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς Ἄθλησις τοῦ Ἁγίου καὶ ἐνδόξου Μάρτυρος ΜΑΜΑΝΤΟΣ.

Ὁ δὲ καλὸς Μάμας οὐδόλως δειλιάσας, εἶπεν· «Ἐγώ, ὦ ἄρχον, σφοδρῶς κατηγορῶ τὸ βαθὺ σκότος τῆς ἀγνωσίας σας, ἐπειδὴ ἀφήσατε τὸν ἀληθῆ καὶ ζῶντα Θεὸν καὶ ἐπιστεύσατε δαίμονας καὶ εἴδωλα κωφὰ καὶ ἀναίσθητα· διὰ τοῦτο οὔτε ἐγὼ ἤθελον ἐγκαταλείψει ποτὲ τὸν Χριστόν μου οὔτε ἤθελον ἀμελήσει νὰ καθοδηγήσω εἰς τὴν εὐσέβειαν ὅσους δυνηθῶ».

Τὴν παρρησίαν ταύτην τοῦ νέου θαυμάσας ὁ Δημόκριτος, ἀντελήφθη ὅτι εἶναι ἀδύνατον νὰ καταπείσῃ αὐτὸν μὲ πραότητα· ὅθεν ἐπρόσταξε τοὺς παρεστῶτας νὰ τὸν ὁδηγήσουν εἰς τὸν βωμὸν τοῦ θεοῦ των Σεράπιδος, διὰ νὰ θυσιάσῃ καὶ χωρὶς τὴν θέλησίν του· ὁ δὲ Μάμας δὲν ἐφοβήθη παντελῶς τὰς ἀπειλάς του, ἀλλὰ τοῦ εἶπε· «Δὲν ἔχεις ἐξουσίαν νὰ τιμωρῇς, οὔτε νὰ ἀπειλῇς ἐκεῖνον, ὅστις ἀνετράφη ἀπὸ μίαν τοιαύτην μεγίστην καὶ περιφανεστάτην μητέρα, ὡς ἡ Ἀμμία, καὶ ὅστις ἐκληρονόμησεν ἀπὸ αὐτὴν τοσοῦτον πλοῦτον». Ὁ δὲ Δημόκριτος ἀκούσας ταῦτα, καὶ πληροφορηθεὶς ἀπὸ τοὺς περιεστῶτας λεπτομερῶς τὰ περὶ τῆς μακαρίας Ἀμμίας καὶ τοῦ Μάμαντος, γνωρίζων δὲ ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται νὰ τιμωρῇ τοὺς ἐκ πατρικίων ἄνευ ἀδείας τοῦ βασιλέως, τὸν ἀπέστειλε σιδηροδέσμιον εἰς τὸν αὐτοκράτορα Αὐρηλιανόν, γράψας καὶ τὰς πράξεις αὐτοῦ.

Ὁ δὲ βασιλεὺς λαβὼν καὶ ἀναγνώσας τὰ γράμματα τοῦ Δημοκρίτου μετεχειρίσθη μὲ μεγάλην πανουργίαν τὸν παῖδα, διότι φέρων ἔμπροσθέν του αὐτὸν ἄλλοτε μὲν τὸν ἐφοβέριζε, ἄλλοτε δὲ τοῦ ὑπέσχετο πλούσια δῶρα καὶ μεγάλας τιμάς, λέγων εἰς αὐτόν· «Ἂν, ὦ καλὲ νέε, θυσιάσῃς εἰς τὸν μεγάλον Σέραπιν, ἀφ’ ἑνὸς μὲν θέλεις ἀνατραφῇ βασιλικῶς, διαμένων ὁμοῦ μὲ ἡμᾶς εἰς τὰ ἀνάκτορα, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ πολλοὶ θέλουν σὲ θαυμάσει καὶ ἐπαινέσει». Ὁ δὲ καλὸς Μάμας οὔτε ἀπὸ τὰς ἀπειλὰς ἐφοβεῖτο καὶ ἐδουλώνετο οὔτε ἀπὸ τὰς ὑποσχέσεις καὶ κολακείας ἐμαλάσσετο ἢ ἐψύχετο ὁ ζῆλος αὐτοῦ, ηὔξανε δὲ μᾶλλον ἡ προθυμία του περισσότερον καὶ ἔλεγε· «Μὴ γένοιτο, ὦ βασιλεῦ, νὰ τιμήσω ἐγὼ εἴδωλα κωφὰ καὶ ἄψυχα! θαυμάζω δὲ πῶς σεῖς ἐγίνατε τοσοῦτον παχεῖς καὶ ἀναίσθητοι, καὶ καταδέχεσθε νὰ τιμᾶτε τοιαῦτα ξυστὰ καὶ χειροποίητα ξόανα! Παῦσον ὅθεν τὰς ἀπειλὰς καὶ τὰς μεγάλας ὑποσχέσεις, διότι τιμωρῶν θέλεις μὲ εὐεργετήσει, εὐεργετῶν δὲ τώρα θέλεις μὲ ζημιώσει κατὰ πολύ, ἐπειδὴ ἰδική μου τιμὴ καὶ κέρδος εἶναι νὰ ἀποθάνω διὰ τὸν Χριστόν».


Ὑποσημειώσεις

[1] Ἐν ἄλλοις δὲ γράφεται ὅτι ὁ Ἅγιος οὗτος μετὰ τὴν γέννησίν του ἔμεινεν ἄφωνος ἐπὶ πέντε ἔτη, εἶτα δὲ ἐλάλησε λατινιστὶ τὴν λέξιν ταύτην, Μάμα. Διὰ τοῦτο καὶ ὠνομάσθη Μάμας.