Παρέδωκε λοιπὸν αὐτοὺς νὰ τοὺς φυλάττῃ ἀκριβῶς ὁ κομενταρήσιος, μέχρι νεωτέρας διαταγῆς του· πλὴν τοῦ εἶπε νὰ τοὺς ἐπιμελῆται εἰς ὅσα χρειάζονται, νὰ μὴ ἔχουν λύπην τινὰ οὐδὲ κάκωσιν. Ἀφοῦ ἐνύκτωσε, προσηύχοντο εἰς τὴν φυλακὴν οἱ Ἅγιοι λέγοντες· «Ἐπίβλεψον ἐφ’ ἡμᾶς ἐξ ἁγίου κατοικητηρίου σου, Δέσποτα [4], καὶ ἀντιλαβοῦ, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου» (Ψαλμ. μγ’ 27), και τὰ ἐπίλοιπα. Μετὰ δὲ τὴν εὐχὴν ἀπεκοιμήθησαν. Τότε βλέπουσι φωτοειδέστατον Ἄγγελον φαιδρὸν καὶ λαμπροφόρον, ὅστις τοὺς λέγει· «Μὴ φοβεῖσθε δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἔχετε θάρρος καὶ ἂς εἶσθε στερεοὶ εἰς τὴν πίστιν καὶ ἄτρεπτοι, καὶ αὐτὸς ὁ Θεὸς εἶναι μεθ’ ὑμῶν, νὰ σᾶς βοηθῇ νὰ νικήσετε τὸν ἀντίπαλον». Ἐξυπνήσαντες δὲ ἐφανέρωσαν τὴν ὀπτασίαν εἰς τοὺς δούλους των, καὶ πάλιν ἔψαλλον μεθ’ ἡδονῆς λέγοντες ἕκαστος· «Πρὸς Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα, καὶ εἰσήκουσέ μου» (Ψαλμ. ριθ’ 1). «Ἐγὼ ἐκοιμήθην καὶ ὕπνωσα» (Ψαλμ. γ’ 6) καὶ τὰ λοιπὰ τοῦ ψαλμοῦ ἅπαντα.
Τὴν πρωΐαν, καθήσας ὁ δοὺξ εἰς τὸ κριτήριον, ἔφεραν τοὺς Ἁγίους, καὶ ἀφοῦ ἀνέγνωσε τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως, λέγει πρὸς αὐτούς· «Ἔπρεπεν ἀπ’ ἀρχῆς νὰ ποιήσητε τὸ θέλημα τοῦ αὐτοκράτορος καὶ νὰ προσκυνήσητε τοὺς θεούς, διὰ νὰ μὴ παροργίσητε τὴν φιλανθρωπίαν του· ἀλλὰ κἂν τώρα γνωρίσατε τὸ συμφέρον σας, ὑπακούσατέ μου, καὶ λάβετε περισσοτέραν δόξαν, πλοῦτον, καὶ εὐκληρίαν ὑπὲρ τὴν πρότερον ὅτι ἐγώ, μάρτυρες οἱ θεοί, λυποῦμαι πολὺ καὶ περικαίομαι δι’ ὑμᾶς, ἀναλογιζόμενος τὴν μεγάλην φιλίαν μας, καὶ τὰς πολλὰς εὐεργεσίας τὰς ὁποίας ἔλαβον ἀπὸ ὑμᾶς, καὶ εἶμαι πολὺ χρεοφειλέτης σας, μάλιστα δὲ πρὸς σὲ τὸν κύριόν μου Σέργιον, διὰ τοῦ ὁποίου ἔλαβον ταύτην τὴν δουκικὴν ἐξουσίαν· ἀλλὰ τώρα δὲν γνωρίζω πῶς νὰ πράξω εἰς τοιαύτην ὑπόθεσιν· ἐπειδὴ ἡ τύχη μετέστρεψεν ἀντιστρόφως τὰ πράγματα, νὰ γίνω κριτής σας ἐγὼ ὁ ἀναξιώτατος καὶ νὰ παρίστασθε εἰς τὸ κριτήριόν μου οἱ κύριοι καὶ δεσπόται μου ὡς κατάδικοι· ἐὰν σᾶς τιμωρήσω, φαίνομαι πρὸς τοὺς εὐεργέτας ἀχάριστος, καὶ πάλιν, ἐὰν σᾶς ἀφήσω οὕτως ἀνεξετάστους, μὲ θανατώνει ὁ βασιλεὺς ὡς ἀποστάτην αὐτοῦ καὶ παρήκοον· λοιπὸν ὡς φρόνιμοι ἐννοήσατε τὸ συμφέρον σας, καὶ προσκυνήσατε τοὺς θεούς μας· εἰ δὲ μή, ἂς ἔχω, παρακαλῶ σας, συγχώρησιν, διότι εἶναι ἀνάγκη νὰ ὑπακούσω εἰς τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως καὶ νὰ σᾶς δώσω σκληρὰ καὶ πάνδεινα κολαστήρια».