Τῇ Ε’ (5ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΓΑΛΑΚΤΙΩΝΟΣ καὶ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ.

Ὅθεν ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστὸν ἐξ ὅλης ψυχῆς καὶ τοῦ ὑπεσχέθη νὰ πληρώσῃ ὅλα του τὰ πράγματα. Ἀφοῦ λοιπὸν κατήχησεν αὐτὴν ἱκανῶς καὶ ἐτέλεσεν ὅσα ἦσαν ἁρμόδια, ἐγέμισαν αἱ ὑπηρέτριαι ἕνα πιθάρι ὕδωρ καὶ τὴν ἐβάπτισεν ὁ Ὀνούφριος. Ἔπειτα νουθετήσας αὐτὴν νὰ φυλάττῃ τὴν πίστιν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἀκριβῶς καὶ τὰς σωτηρίους ἐντολὰς αὐτοῦ ἀνεχώρησεν.

Εἰς ὀλίγας ἡμέρας ἠννόησεν ἡ Λευκίππη ὅτι ἔμεινεν ἔγκυος· ὅθεν δὲν ἐκοιμήθη πλέον μὲ τον ἄνδρα της, ἀλλὰ ἔφευγε την κοινωνίαν του, διὰ νὰ μὴ μολύνῃ τὸ Ἅγιον Βάπτισμα· ἀνήγγειλε δὲ εἰς αὐτὸν τὸ χαρμόσυνον γεγονός· ὁ δέ, ὡς μωρὸς καὶ ἄγνωστος, ηὐχαρίστει τοὺς ἀνοήτους θεούς του, νομίζων ὅτι αὐτοὶ τοῦ ἔδωκαν τὴν τοιαύτην δωρεάν. Ἡ Λευκίππη ὅμως, ὡς γνωστικὴ καὶ φρόνιμος, τὸν ἀπήλλαξεν ἀπὸ τὴν τοιαύτην πλάνην λέγουσα· «Παρακαλῶ σε, Κλειτοφῶν, νὰ μὴ τοὺς ὀνομάζῃς πλέον θεούς, διότι ἐγὼ ἕνα Θεὸν προσκυνῶ, τὸν Ποιητὴν καὶ Δεσπότην πάσης τῆς κτίσεως, ὅστις οὐχὶ μόνον τὴν στείρωσίν μου ἔλυσεν, ἀλλὰ καὶ ὅσα ἄλλα θαυμάσια βουληθῇ ἐν εὐκολίᾳ τὰ τελειοῖ, ὡς Θεὸς παντεξούσιος καὶ πάντα δυνάμενος». Τῆς λέγει ὁ ἀνήρ· «Καὶ τίς εἶναι αὐτὸς ὁ δυνατὸς Θεός, ὅστις τοιαύτην καλωσύνην μᾶς ἔκαμεν;». Ἡ δὲ ἀπεκρίνατο· «Εἰς τὸ ὄνειρόν μου τὸν εἶδα ἔχοντα ἁπλωμένας τὰς χεῖρας εἰς τὸν Σταυρὸν καὶ παρευθὺς μὲ ἕνα του λόγον ἐπρόσταξε τὴν φύσιν ὡς δούλην αὐτοῦ καὶ ὑπήκοον καὶ παραδόξως συνέλαβον· εἰς αὐτὸν λοιπὸν τὸν γλυκύτατον καὶ πάντα δυνάμενον Θεὸν ὁλοψύχως καὶ ἡμεῖς ἂς πιστεύσωμεν». Ὁ δὲ Κλειτοφῶν ὀλίγον συλλογισθεὶς ἀπεκρίνατο· «Γνωρίζω διὰ ποῖον λέγεις, ὅτι αὐτὸς ἔχει δύναμιν ἄμαχον, ἀλλὰ πῶς νὰ ὑπομείνωμεν τὴν τοῦ βασιλέως σκληρότητα;». Ἡ δὲ τὸν λόγον ἁρπάσασα ἀπεκρίνατο· «Ἂς φυλάττωμεν ἡμεῖς τὸ πρέπον σέβας εἰς αὐτὸν κρυφίως, ἕως οὗ οἰκονομήσῃ ἡ Χάρις του νὰ τὸν ὁμολογήσωμεν καὶ φανερά, νὰ περιπατήσωμεν εἰς ἡμέραν εὐσχημόνως, ἐκτελοῦντες τὰ ἔργα τοῦ φωτὸς καὶ τῆς Χάριτος».

Ἰδοῦσα λοιπὸν ἡ Λευκίππη ὅτι συγκατατίθεται εἰς τὴν βάπτισιν καὶ ὁ ἀνήρ της, τοῦ ὡμολόγησε καταλεπτῶς τὴν ὑπόθεσιν, ὅτι δηλαδὴ τὴν ἐβάπτισεν ὁ Ὀνούφριος, προφητεύσας μάλιστα ὅτι μέλλει νὰ βαπτισθῇ καὶ αὐτὸς καὶ ὅτι διὰ τὴν πρὸς τὸν Χριστὸν πίστιν ἔλαβε καὶ τὴν δωρεὰν τῆς ἐγκυμοσύνης.