Τῇ Ε’ (5ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΓΑΛΑΚΤΙΩΝΟΣ καὶ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ.

ΕΙΚΟΝΑ

ΓΑΛΑΚΤΙΩΝ καὶ ΕΠΙΣΤΗΜΗ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες, ὁμόζυγοι ὄντες πρότερον, ἐφύλαξαν ἕως τέλους τὴν παρθενίαν αὐτῶν καθαρὰν καὶ ἀμόλυντον. Ἀναχωρήσαντες δὲ ὕστερον εἰς ἔρημον καὶ ἡσυχαστικὸν τόπον πλησίον τοῦ ὄρους Σινᾶ, διῆγον ἐκεῖ τὸν βίον ἀσκητικῶς, ἠξιώθησαν δὲ τέλος καὶ τοῦ μαρτυρικοῦ στεφάνου, ἀθλήσαντες ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ ἀσεβεστάτου Δεκίου καὶ Σεκούνδου ἡγεμόνος ἐν ἔτει σν’ (250). Ἀκούσατε ὅμως ἀπ’ ἀρχῆς τὴν περὶ τούτων διήγησιν, ἵνα πολλὴν ὠφέλειαν λάβητε.

Εἰς τὰ ὅρια τῆς Φοινίκης εἶναι πόλις μεγάλη καὶ περιβόητος, καλουμένη Ἔμεσα· εἰς αὐτὴν ἐγεννήθη καὶ ἀνετράφη ἄνθρωπος τις, Κλειτοφῶν τὴν κλῆσιν, τὸ γένος ἐπίσημος, πλούσιος ὑπὲρ τοὺς ἄλλους συμπολίτας αὐτοῦ καὶ φρόνιμος ὑπὲρ πάντας. Οὗτος ἔλαβε γυναῖκα ὁμοίαν αὐτοῦ, Λευκίππην ὀνόματι, ἥτις ἦτο ὡραία καὶ φρόνιμος, καὶ ἐπορεύοντο ἠγαπημένοι εἰς τὸν οἶκόν των, πλὴν ἦσαν εἰδωλολάτραι ἀμφότεροι, ἦτο δὲ στεῖρα ἡ Λευκίππη καὶ ἐλυποῦντο πολλὰ πῶς δὲν ἔκαμναν παιδίον πρὸς διαδοχὴν τοῦ γένους καὶ τοῦ ὀνόματος αὐτῶν ἵνα κληρονομήσῃ καὶ τὸν πλοῦτον των· ὅθεν καθ’ ἑκάστην ἐπαρακαλοῦσαν τοὺς μιαροὺς καὶ ἀναισθήτους θεούς των νὰ τοὺς δώσουν κληρονομίαν· ἀλλὰ ὡς κωφοὶ καὶ ἀναίσθητοι δὲν τοὺς ἤκουσαν οὔτε τινὰ βοήθειαν ἔδωσαν.

Ἱερομόναχος δέ τις ὀνόματι Ὀνούφριος, ἀγαθὸς ὢν καὶ ζηλωτὴς τῆς πίστεως θερμότατος, εὑρίσκετο εἰς ἐκείνην τὴν πόλιν, ἀγωνιζόμενος ὅπως τοὺς μὲν πλανωμένους εἰδωλολάτρας ὁδηγῇ εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, στηρίζῃ δὲ τοὺς Χριστιανοὺς τοὺς ὁποίους ἐδίωκον οἱ ἄρχοντες καὶ ἐξόχως ὁ ἡγεμὼν τῆς πόλεως, Σεκοῦνδος ὀνόματι, ὅστις ἦτο εἰς τὴν γνώμην πολὺ βάρβαρος καὶ δὲν εἶχεν ἄλλην φροντίδα εἰμὴ πῶς νὰ ἀφανίσῃ ὁ ἀσεβὴς τὴν εὐσέβειαν. Οὗτος λοιπὸν ὁ θαυμάσιος Ὀνούφριος ἐπροφασίζετο ὅτι ἦτο πτωχὸς καὶ ἐπήγαινεν εἰς τοὺς οἴκους τῶν πλουσίων, διὰ νὰ τοῦ δίδωσιν ἔλεος, καὶ ὅσα τοῦ ἔδιδαν, διεμοίραζεν εἰς τοὺς πτωχούς, συμβουλεύων αὐτούς, ὅπως μὴ πιστεύουν εἰς τὰ εἴδωλα, ἀλλὰ νὰ ὑπομένουν ἀνδρείως τὰς θλίψεις, αἱ ὁποῖαι θὰ τοὺς ἔλθουν διὰ τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας. Μεταξὺ δὲ τῶν ἄλλων ἔτυχέ ποτε καὶ ἐπῆγεν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Κλειτοφῶντος νὰ ζητήσῃ ἐλεημοσύνην.