Ἐνῷ ἐγίνοντο αὐτὰ καὶ ὅλοι μετὰ τρόμου καὶ σιωπηλῆς φρίκης παρηκολούθουν τὴν σκληρὰν μονομαχίαν μεταξὺ τοῦ καλλινίκου Μάρτυρος καὶ τοῦ αἱμοχαροῦς τυράννου, ἠκούσθη αἰφνιδίως μία γυναικεία φωνή. Ἡ ἀφόβως ἐμφανισθεῖσα εἰς τὸν χῶρον τῆς κραταιᾶς μονομαχίας ἦτο γυναίκα νεαρωτάτη, μόλις δέκα ἓξ ἐτῶν, σύζυγος στρατιώτου, ἀνήκοντος εἰς τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τοῦ δουκός, καὶ ὀνομαζομένη Στεφανίς. Αὕτη λοιπόν, ἀδιαφοροῦσα διὰ τὰς συνεπείας τοῦ θάρρους της, ἐκραύγασεν, ἀπευθυνομένη πρὸς τὸν ἀπανθρώπως βασανιζόμενον Μάρτυρα· «Τρισευτυχισμένος εἶσαι, Βίκτωρ, καὶ πραγματικῶς μεγάλα εἶναι τὰ ἔργα σου καὶ ἀξιοθαύμαστοι οἱ ἀγῶνες σου. Διότι, ἰδοὺ ἡ θυσία σου ἐγένετο δεκτὴ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ μὲ περισσοτέραν εὐχαρίστησιν ἀπὸ τὴν θυσίαν τοῦ Ἄβελ, ἐπειδὴ προσέφερες τὸν ἑαυτόν σου θυσίαν εἰς τὸν Θεόν, χωρὶς νὰ ὑπολογίσῃς τίποτε, μὲ εἰλικρίνειαν αἰσθημάτων· δι’ αὐτὸ καὶ ὁ Θεός, τοῦ Ὁποίου τὸ ἅγιον θέλημα ἀπέβη θύτης σου, σὲ ἐδέχθη ἤδη πλησίον Του ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμον, μὲ περισσοτέραν ἀγάπην ἀπὸ τὸν δίκαιον Ἐνώχ, ποὺ δὲν ἐγνώρισε τὴν πικρὰν γεῦσιν τοῦ θανάτου».
«Καὶ σὺ λοιπὸν ὁ ἴδιος ἀπήστραψες ἀπὸ ἀθάνατον μεγαλεῖον, διότι ἀπέφυγες τὸν φρικτὸν θάνατον τῆς ἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ, καίτοι ὑπέστης πολλὰς βασανιστικὰς τιμωρίας. Ἐδοκιμάσθης καὶ ἐκρίθης ἀξιώτερος τοῦ Νῶε, κατέχων εἰς τὴν καρδίαν σου πολλὰ πνευματικὰ ἀγαθά, ἀναδειχθείς, κατὰ τοὺς χρόνους μας, ὁ τελειότερος καὶ δικαιότερος, χάρις εἰς τὴν σταθερὰν πρὸς τὸν διάβολον καὶ τὰ ὄργανά του ἀντίστασίν σου. Ἐπίστευσες εἰς τὸν Θεὸν περισσότερον ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ. Ὑπερέβης τὸν Ἰσαὰκ εἰς χάριν ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ, διότι προσέφερες τὸν ἑαυτόν σου θυσίαν εἰς τὸν Θεόν, τελείως αὐθορμήτως, χωρὶς οὐδεὶς νὰ σὲ πιέσῃ. Ὑπέμεινες δυσκολωτέρους διωγμούς, ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ὑπέστη ὁ Ἰακὼβ ἐκ μέρους τοῦ Ἠσαῦ καὶ τοῦ Λάβαν. Ἀνεδείχθης σοφώτερος τοῦ σώφρονος Ἰωσήφ, διότι ἐμυήθης εἰς μεγαλύτερα μυστήρια, τὰ ὁποῖα ἦσαν κεκρυμμένα ἀπὸ αἰώνων. Ἐπειράσθης ὅπως ὁ Ἰὼβ καὶ ἐδοκιμάσθης ποικιλοτρόπως, μὲ διάφορα βασανιστήρια, καί, ὅπως ἐκεῖνος, κατενίκησες καὶ σύ, μὲ τὸ γενναῖον σου φρόνημα, τὸν κοινὸν ἀντίπαλον τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, τὸν διάβολον. Ἐμιμήθης τὸν μεγαλύτερον Προφήτην, τὸν Προφήτην Ἠσαΐαν, τὸν ὁποῖον ὁ Μανασσῆς τὸν ἔσχισεν εἰς τὴν μέσην μὲ ξύλινον πριόνι. Μετεβλήθης εἰς πανευώδη διὰ τὸν Θεὸν θυσίαν, ὅπως ὁ ἱερεὺς Ἐλεάζαρ, ὅταν ἐμαρτύρησε καὶ αὐτὸς χάριν τῆς ἀληθείας καὶ τῆς θρησκείας».