Ἀπελπισθεὶς δὲ πλέον ἀπὸ τὸν κατὰ τοῦ ἀνδρειόφρονος Μάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Βίκτωρος πολέμου, καὶ ἀφοῦ ἀντελήφθη, ὅτι ἐπιδιώκει ἀνωφελῆ καὶ ἀδύνατα πράγματα, ἀποφασίζει συντόμως τὴν ἐπιβολὴν τῆς ποινῆς τῆς ἀποκεφαλίσεως. Εὐθὺς ὡς ἤκουσε τὴν ἀπόφασιν αὐτὴν ὁ μακάριος Μάρτυς ηὐχαρίστησε τὸν Θεὸν μὲ μεγάλην χαράν, διότι θὰ ἐπετύγχανε τοῦ πολυποθήτου κέρδους, τῆς αἰωνίου δηλαδὴ ζωῆς μετὰ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
Πρὸς τοὺς παρευρεθέντας δὲ ἀξιωματούχους εἰς τὸν τόπον τῆς ἐκτελέσεως, ὀλίγον πρὸ τοῦ ἀποκεφαλισμοῦ του, περιέγραψε μὲ λεπτομέρειαν τὰ μελλοντικὰ γεγονότα, εἰπὼν προφητικῶς εἰς αὐτούς· «Μετὰ ἑπτὰ ἡμέρας θὰ ἀποθάνουν οἱ ρήτορές σας· μετὰ δώδεκα δὲ σεῖς. Ὁ δὲ κακόβουλος δοὺξ θὰ αἰχμαλωτισθῇ ἀπὸ τοὺς ἀντιπάλους του μετὰ εἰκοσιτέσσαρας ἡμέρας. Μετὰ ἀπὸ τρία χρόνια θὰ ἔλθουν ἀπὸ τὴν πατρίδα μου οἱ συγγενεῖς μου, διὰ νὰ πάρουν μαζί των τὸ σῶμα μου, διότι ἔχω ἀπὸ πολλοῦ ἤδη ἕτοιμον τὸ φέρετρον, ἐντὸς τοῦ ὁποίου θὰ τοποθετηθῇ τὸ λείψανόν μου. Παρακαλῶ λοιπὸ νὰ μὴ μὲ τοποθετήσετε εἰς ἄλλο φέρετρον, ἀλλ’ οὔτε καὶ κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἐντοπίους ἂς μὴ ἐμποδίσῃ νὰ μεταφέρουν εἰς τὴν πατρίδα μου τὸ λείψανόν μου». Τοιαύτας καὶ ἄλλας ἐντολὰς ἔδιδε πρὸς τοὺς παρόντας ὁ μακάριος Ἀθλητὴς Βίκτωρ. Ἀφοῦ δὲ ἐτελείωσε, προσηυχήθη καὶ παρεκάλεσε τὸν Θεὸν διὰ τὰ συμφέροντα εἰς τὸν κόσμον, γονατίσας δὲ ἀπεκεφαλίσθη τέλος ὑπὸ τοῦ δημίου.
Ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἡ ἀποκεφάλισίς του ὑπῆρξε καταπληκτική. Ἀπὸ τὴν πληγὴν ἐξῆλθεν αἷμα ἀνάμικτον μὲ γάλα, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον προεκάλεσε τὸν θαυμασμὸν τῶν παρόντων, οἱ ὁποῖοι ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τῶν θαυμάτων καὶ τῆς δυνάμεως. Πολλοὶ δὲ ἐκ τῶν Ἑλλήνων (εἰδωλολατρῶν), ποὺ παρηκολούθησαν αὐτὰ τὰ παράδοξα καὶ διεπίστωσαν τὴν καρτερίαν τοῦ Μάρτυρος, μετέβαλον θρησκευτικὰς ἀντιλήψεις καὶ ἀπὸ εἰδωλολάτραι ἐγένοντο Χριστιανοί, προσδραμόντες εἰς τὸν σωτήριον λιμένα τῆς πίστεως. Οἱ πιστοί, πάλιν, Χριστιανοὶ ἐνισχύθησαν ἀκόμη περισσότερον εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν εὐσέβειαν, ὅταν εἶδον ὅτι ἐπραγματοποιήθησαν ὅλα ὅσα προεφήτευσεν ὁ Ἅγιος. Ὁ καρτερικώτατος τοῦ Χριστοῦ Ἀθλητὴς Βίκτωρ καὶ ἡ γενναιοτάτη Στεφανὶς ἐτελειώθησαν διὰ τοῦ Μαρτυρίου τὴν ἑνδεκάτην Νοεμβρίου ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ τυράννου Ἀντωνίνου καὶ τῆς ἡγεμονίας τοῦ παρανόμου Σεβαστιανοῦ καὶ νῦν ἀγάλλονται ἐν οὐρανοῖς πρεσβεύοντες τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ πάντων ἡμῶν. Ἀμήν.