Ἐγκώμιον εἰς τὸν μέγαν Προφήτην ΙΕΡΕΜΙΑΝ.

Οὗτος λοιπὸν ὁ θεῖος Ἱερεμίας, κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦ Θεοῦ διακονῶν, ἅπαντα τὰ πρὸς τὴν ἀλήθειαν ἐξήγγειλεν, ὡς Προφήτης τῆς ἀληθείας. Καὶ πάντας προέτρεπε πρὸς τὴν ἀλήθειαν καὶ ἐμαρτύρει, πρῶτον μὲν νὰ ἀπέχωσιν ἀπὸ τὰς ἀσεβεῖς θυσίας, εἰς μόνον δὲ τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ καὶ τὰς παραδοθείσας ἐντολὰς νὰ ὑποτάσσωνται.

Ἐπειδὴ δὲ δὲν ἤθελον νὰ προσέξουν εἰς αὐτὰ καὶ ἀπορρίψαντες ἀπ’ αὐτῶν πάντα χαλινόν, ἐξετράπησαν ὁμαδικῶς πρὸς πᾶσαν παρανομίαν, ἐπέσυρον κατ’ αὐτῶν τὴν ἀπειλὴν τοῦ Θεοῦ, ἐκφρασθεῖσαν διὰ τοῦ Ἁγίου τούτου Προφήτου, ἐπολιόρκησαν δὲ τούτους οἱ ἐχθροὶ καὶ σφοδρῶς περιέσφιγγον αὐτοὺς τὰ δεινά. Τότε συνεβούλευσε τούτους ὁ μακάριος Προφήτης διὰ ρήματος Θεοῦ νὰ αὐτομολήσουν πρὸς τοὺς Χαλδαίους καὶ νὰ διασώσουν οὕτω ἑαυτοὺς καὶ τὴν πόλιν, ἀλλ’ αὐτοὶ ἀναισθητοῦντες καὶ ἀκαταλογίστως ἐξυβρίσαντες τὴν θείαν βουλὴν ἐπέσυρον ἐπ’ αὐτῶν τὴν πραγματοποίησιν τῆς ἀπειλῆς. Καὶ διαρρήγνυται μὲν κατὰ μέρος τὸ τεῖχος, ἀπομονοῦται δὲ ἡ πόλις, ὥστε ἄλλοι μὲν νὰ σωθῶσι διὰ τῆς φυγῆς μετὰ τοῦ Σεδεκίου, ἄλλοι δὲ νὰ συλληφθῶσιν ἐντὸς αὐτῆς. Ἀλλ’ οὔτε ὁ Σεδεκίας κατώρθωσε νὰ σωθῇ διὰ τῆς φυγῆς. Διότι τὸν συνέλαβον καὶ ἐξώρυξαν τοὺς ὀφθαλμούς του, ὡς ἡ πρόρρησις ἐξήγγειλεν. Ἅπαντες δὲ οἱ ἀπειθοῦντες ἔλαβον ποινὴν ἀξίαν τῆς ἀπειθείας των. Ὁ δὲ δίκαιος Ἱερεμίας, πρὸ τῶν ἐχθρῶν διασωθεὶς καὶ τῶν δεσμῶν ἀπολυτρωθείς, ἀφέθη ἐλεύθερος νὰ ζήσῃ ὅπου θέλει. Ἀφοῦ δὲ οἱ βάρβαροι περιεποιήθησαν αὐτὸν διὰ λαμπρῶν τιμῶν καὶ δώρων, τὸν ἀπηλευθέρωσαν. Οὕτω καὶ ἐν τῇ δυστυχίᾳ ἐγνώριζε νὰ τιμᾷ τὴν ἀρετήν καὶ οὕτω γνωρίζει ὁ Κύριος νὰ ἀπολυτρώνῃ τοὺς εὐσεβεῖς ἐκ τοῦ πειρασμοῦ, κατὰ τὸ ρητόν. Τοὺς δὲ ἀδίκους νὰ κρατῇ ἐν τιμωρίᾳ διὰ τὴν ἡμέραν τῆς Κρίσεως (Β’ Πετρ. β’ 9).

Τί δὲ ἔπραξε τότε καὶ πῶς ἐφέρθη ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ; Μήπως ἐπροτίμησε τὴν ἀπώλειαν αὐτοῦ εἰς τὰς ἡδονὰς τῶν αἰσθήσεων; Ἤ μετ’ ἀδιαφορίας ἠνέχθη τὸ συμβάν; Ἤ μήπως κατετρίβετο, ὑπολογίζων ὀλιγώτερον ἐκείνων οἵτινες ὑπέστησαν ταύτην τὴν τιμωρίαν; Οὐδόλως. Ἀλλ’ ὅσον πάντων τῶν ὁμογενῶν του ὑπερεῖχε κατὰ τὴν πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπην καὶ εἰς πάσας τὰς ἀρετάς, τόσον βαθύτερον καὶ συμπαθέστερον αἰσθανθεὶς τὴν πανωλεθρίαν ἐθρήνει τὴν ἀσέβειαν καὶ τὴν διαφθορὰν αὐτῶν. Ἀκόμη δὲ ἐθρήνει τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ τὴν ἀτιμοτάτην ἐν Βαβυλῶνι μεταγωγήν.