Ἄλλοτε δὲ προστάσσει πάλιν αὐτόν, ἀφοῦ λάβῃ σκεῦος ἐξ ὀστράκου, νὰ μεταβῇ εἱς Ἱερουσαλήμ, νὰ σταθῇ εἰς ἕνα τόπον καὶ ἐκεῖ νὰ καλέσῃ πλησίον του τοὺς ἐπιφανεστέρους ἐκ τῶν πρεσβυτέρων καὶ Ἱερέων. Ἀφοῦ δὲ καταμαρτυρήσῃ κατ’ αὐτῶν τὰς ἀσεβείας των, τὸ σκεῦος τοῦτο νὰ συντρίψῃ πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν πάντων καὶ νὰ εἴπῃ ταῦτα: Ὅπως, δηλαδή, τὸ σκεῦος συντρίβεται, οὕτω καὶ ὁ λαὸς οὗτος, ἡ πόλις Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ οἶκοι τῶν βασιλέων θέλουσιν ἀφανισθῆ καὶ κατασυντριβῆ. Ἄλλοτε πάλιν, ἄλλην συμβολικὴν προφητείαν δι’ αὐτοῦ ὁ Θεὸς ἐξαπέστειλε.
Κάποτε δὲ ἐπὶ βιβλίου γράψας τὴν πανωλεθρίαν τῆς πόλεως καὶ ἁπάσας τὰς συμφοράς, ὅσας ἔμελλε νὰ ὑποστῇ τὸ ἔθνος ἐκεῖνο, ἐκ στόματος δὲ Θεοῦ γράψας ἀπέστειλε διὰ τοῦ Βαροὺχ πρὸς τὸν βασιλέα Ἰωακείμ, ἀνακαλῶν τοῦτον εἰς ἐπιστροφὴν καὶ μετάνοιαν. Τοῦ δὲ βασιλέως Ἰωακεὶμ ῥίψαντος τοῦτο εἰς τὸ πῦρ, ἄλλο διετάχθη νὰ γράψῃ, τὴν ἰδίαν ἀπειλὴν περιέχον καὶ ἔτι μεγαλυτέραν. Ἄλλοτε πάλιν τοὺς παῖδας Ἰωναδὰβ υἱοῦ Ρηχᾶ, ἀφοῦ ἐπότιζε δι’ οἴνου, διεφώτιζεν. Ἐπειδὴ δὲ ἐκεῖνοι, τερπόμενοι ἐν τῷ οἴνῳ δὲν ἔστεργον νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν πατρικὴν παράδοσιν, δικαίαν ἀφορμὴν ἐκ τούτου ἔλαβεν, ἵνα ἐλέγξῃ τὸν λαόν, διότι οὗτοι, τὴν μὲν πατρικὴν ἐντολήν, καὶ ταύτην ἴσως οὐχὶ ἀναγκαίαν, διεφύλαττον, ἠθέτουν δὲ τὴν Δεσποτικὴν καὶ σωτήριον βουλήν, συνεχῶς ταύτην περιφρονοῦντες. Πάλιν δὲ τὰ εἰς τοὺς Ἐλαμίτας μέλλοντα νὰ συμβῶσι προεῖπεν. Ὡς ἐπίσης καὶ τὰ κατὰ τῆς Βαβυλῶνος ἀπειλούμενα ἀνήγγειλεν. Ἀλλὰ καὶ τὰ κατὰ τοὺς ἀλλοφύλους, τὰ κατὰ τῆς Ἰδουμαίας, τὰ κατὰ τοὺς υἱοὺς Ἀμμών, τὰ τῆς Κηδάρ, τὰ τῆς Δαμασκοῦ, τὰ τῆς Μωὰβ καὶ γενικῶς ὅσα συνέβησαν κατὰ πάντων τῶν ἐθνῶν, ἅπαντα προεῖπε. Πρὸς τούτοις δὲ καὶ τὰ κατὰ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα. Διὰ τοῦτο δὲ καὶ συλληφθεὶς ὁ μακαριώτατος, ὑπὸ τῶν ἀπίστων, ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας κατεκρατεῖτο φρουρούμενος εἰς τὴν αὐλὴν τῆς φυλακῆς τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως Σεδεκίου.
Ἀλλὰ καὶ οἱ Χαλδαῖοι, κατὰ τὴν πρόρρησιν Ἱερεμίου, περιεχαράκωσαν τὴν Ἱερουσαλήμ. Παρέμενε δὲ ἡ πόλις εἰς τὸν τρόμον καὶ τὸν ἀποκλεισμόν, φρικτῶς κατατυραννουμένη ὑπὸ τοῦ λιμοῦ. Οἱ δὲ ὀπαδοὶ τῶν ἔργων τῆς κακίας καὶ τῆς ἀσεβείας δὲν μετεστρέφοντο. Τόσον δὲ ἠρνήθησαν νὰ εὐσπλαγχνισθοῦν τὸν δίκαιον καὶ τόσον ἠσέβησαν κατ’ αὐτοῦ, ὥστε καὶ ἐκ τῆς φυλακῆς παραλαβόντες αὐτόν, τὸν κατεκρήμνισαν ἐντὸς λάκκου πλήρους βορβόρου. Οὕτως ἡ κακία αὐτῶν, ἐξερεθισθεῖσα, ὡς δηλητηριώδης ἔχιδνα ἐξήμεσεν ἰόν θανατηφόρον. Καὶ δὲν ἔπαυσε νὰ δεικνύῃ εἰς τούτους ὅτι κατατρίβονται εἰς ἔργα ἀδικίας καὶ ὅτι εἶναι ἀνάγκη νὰ ὑποταχθῶσιν εἰς τὸν Θεὸν τῆς Δικαιοσύνης, προτοῦ ἐξαγγείλῃ τὴν ἀπειληθεῖσαν ἐρήμωσιν.