Εἰς δὲ τὸ χωρίον Τρύφων ἔμεινε μόνον ἡ ἅλυσος αὐτοῦ, ὡς σημεῖον. Ἀλλ’ ἂν καὶ ἤγειραν ἐκεῖθεν τὸ ἅγιον Λείψανον, ὅμως ἡ βοήθειά του φθάνει εἰς πάντα τόπον, μάλιστα εἰς ἐκείνους οἵτινες ἐπικαλοῦνται τὸν Ἅγιον μετὰ πίστεως. Ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς ἁλύσεως αὐτοῦ ἐγένοντο πολλὰ θαύματα, πολλοὶ δὲ ἀσθενεῖς, προστρέχοντες πρὸς αὐτήν, ἐλάμβανον τὴν ἴασιν.
Κατὰ δὲ τοὺς χιλίους ἑξακοσίους ὀγδοήκοντα ὀκτὼ χρόνους, ᾐχμαλώτισαν οἱ Τοῦρκοι τὰ Ξηρόμερα καὶ τὸ χωρίον Κατοῦνα καὶ Ἀλευρά, ἀκόμη δὲ καὶ τὸ χωρίον Τρύφων καὶ κατὰ τὴν δεινὴν ἐκείνην αἰχμαλωσίαν ἐχάθη καὶ ἡ ἅλυσος ἀπὸ τὸν τόπον της. Ταύτην λοιπὸν τὴν αἰχμαλωσίαν προγνωρίζων ὁ Ἅγιος, συνεχώρησε νὰ μετατοπισθῇ τὸ ἅγιον αὐτοῦ καὶ σεβάσμιον Λείψανον, καθὼς προείπομεν. Ταῦτα δὲ πάντα ἐγράφησαν παρὰ τοῦ Πνευματικοῦ Πατρὸς τοῦ Ἁγίου Βαρβάρου καὶ Ἡγουμένου τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἐν τῇ Καρνανίᾳ. Ταῖς τοῦ Ἁγίου Βαρβάρου πρεσβείαις ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.