Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒΑΡΒΑΡΟΥ τοῦ Μυροβλύτου.

ΕΙΚΟΝΑ

ΒΑΡΒΑΡΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν κατήγετο ἀπὸ τὰ μέρη τῆς Πενταπόλεως, καθὼς τοῦτο μαρτυρεῖται εἰς χειρόγραφον ἱστορίαν παλαιοῦ τινος ἀνδρὸς Ἰερομονάχου κυρίου Ματθαίου, ἐκ τῆς σεβασμίας Μονῆς τοῦ Ἁγίου καὶ ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, τῆς καλουμένης Πόρτας. Πλὴν τῆς πληροφορίας ταύτης οὐδεμίαν ἄλλην πληροφορίαν ἔχομεν περὶ τῆς καταγωγῆς τοῦ Ὁσίου. Διότι ὁ Ὅσιος οὗτος αἰχμαλωτισθεὶς κατά τινα μάχην ἀπὸ τοὺς Μπαρμπαρέσσους ἔμεινεν ὑπόδουλος εἰς αὐτοὺς ἐπὶ εἴκοσι τέσσαρας ὁλοκλήρους χρόνους, μετὰ δὲ ταῦτα ἐλευθερωθείς, Χάριτι Χριστοῦ, ἀπ’ αὐτῶν ἔζησε ζωὴν ἄκρως ἀσκητικὴν καὶ ἀναχωρητικὴν ἕως τέλους τοῦ βίου του, εἰς περιοχὴν κειμένην πλησίον τῆς Βονίτσης, καθὼς θέλετε ἀκούσει προχωροῦντος τοῦ λόγου. Φαίνεται ὅμως ὅτι οὗτος εἶχε γονεῖς καλοὺς Χριστιανοὺς καὶ ὅτι ὁ ἴδιος καὶ πρὸ τῆς αἰχμαλωσίας του ἦτο πολὺ στερεὸς εἰς τὴν εἰς Χριστὸν Ὀρθόδοξον Πίστιν.

Τὸ τοιοῦτον συμπεραίνομεν ἐκ τοῦ ὅτι ἂν καὶ ᾐχμαλωτίσθη ἀπὸ τοὺς Μπαρμπαρέσσους ὁ Ἅγιος, καὶ ἂν καὶ ἔμεινεν εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν τοὺς εἴκοσι τέσσαρας χρόνους, ὅμως οὐδόλως μετετράπη ἀπὸ τὴν Πίστιν τοῦ Χριστοῦ, ἀλλ’ ὑπέμεινε τὰς τιμωρίας καὶ τὰς βασάνους ὡς στερρὸς ἀδάμας καὶ ὅσον περισσότερον ἐβασανίζετο, τόσῳ μᾶλλον ἔλαμπε καὶ ἐφαίνετο καθαρώτερος εἰς τὴν εὐσέβειαν, καθὼς ὁ χρυσὸς εἰς τὸ πῦρ. Βεβαίως μεγάλη ἦτο, ἀγαπητοὶ Χριστιανοί, ἡ ὑπομονὴ αὐτοῦ, μεγάλη ἡ ἀνδρεία τῆς ψυχῆς του καὶ μεγάλη, τέλος πάντων, ἡ ἀγάπη του πρὸς τὸν Χριστόν. Διότι ἀναλογισθῆτε πόσους κινδύνους, κατὰ τὴν μακροχρόνιον αἰχμαλωσίαν του, ὑπέστη ὁ Ἅγιος, πόσας πληγὰς ἔλαβεν καὶ πόσας ἀπειλὰς ἐδέχθη ἐκ μέρους τῶν τυράννων διὰ τὸν Χριστόν, πάντα ὅμως ταῦτα ὑπέμεινε γενναίως. Καὶ πεῖναν καὶ δίψαν καὶ πόνους ἀκαταπαύστους καὶ δεσμὰ καὶ ἀγρυπνίας καὶ ἄλλα μύρια πάθη. Παρ’ ὅλα δὲ ταῦτα δὲν ἔπεσεν εἰς ἀπελπισίαν, διότι εἶχε τὴν ἐλπίδα εἰς βοηθόν τινα, ὅστις θὰ ἐλύτρωνεν αὐτὸν μίαν ἡμέραν. Ποῖος δέ, Χριστιανοί μου, ἦτο οὗτος ὁ βοηθός του; Ὁ πατήρ του ἢ ὁ ἀδελφὸς ἢ ἄλλος τις συγγενής; Ἀλλά, κατὰ τὸ διάστημα τόσων χρόνων, οὔτε ὁ Ἅγιος ἐγνώριζεν ἂν ζῇ κανεὶς ἐκ τῶν συγγενῶν του, οὔτε οἱ συγγενεῖς τοῦ Ἁγίου ἐγνώριζον ποῦ εὑρίσκεται ὁ Ἅγιος ἢ ἂν ζῇ. Νὰ ἦτο τάχα κανεὶς ἐκ τῶν φίλων του;


Ὑποσημειώσεις

[1] Νικόπολις· ἀρχαία πόλις τῆς Ἠπείρου, εἰς τὴν εἴσοδον τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου, 6 χ.λ.μ. βορείως τῆς Πρεβέζης. Σῴζονται σημαντικὰ ἐρείπια αὐτῆς ἀποκαλυφθέντα κατὰ τὰς ἀνασκαφάς. Τὴν πόλιν ἐπεσκέφθη καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἥτις ἔγινε σημαντικὸν κέντρον τοῦ Χριστιανισμοῦ. Διὰ τὴν ἀρχαίαν αὐτὴν σπουδαίαν πόλιν ὁ Μητροπολίτης Πρεβέζης φέρει τὸν τίτλον, Νικοπόλεως καὶ Πρεβέζης.

[2] Ὁ Ἱερὸς οὗτος Ναὸς μετὰ τοῦ ἐπιβλητικοῦ κωδωνοστασίου διατηρεῖται εἰς ἀρίστην κατάστασιν μέχρι σήμερον, πασίγνωστος εἰς ὅλην τὴν Κέρκυραν, ὁ δὲ Ἅγιος τιμᾶται ὡς πολιοῦχος τῆς κωμοπόλεως Ποταμοῦ, ἥτις νῦν ἀποτελεῖ προάστιον τοῦ Δήμου Κερκυραίων.