Προστρέχοντες δὲ πρὸς τὸ σεπτὸν Λείψανον καὶ ἄλλοι πολλοὶ ἀσθενεῖς ἐθεραπεύοντο. Τέλος πάντων, ψάλλοντες τὸ ἅγιον Λείψανον, ὡς ἔπρεπεν, ἐνεταφίασαν τοῦτο μετὰ δόξης καὶ ἐξάγοντες τὴν ἅλυσον ἀπὸ τὸν λαιμὸν ἐκρέμασαν ταύτην εἰς τὸν τάφον εἰς ἀπόδειξιν τοῦ Μαρτυρίου τοῦ Ὁσίου, ἐκαυγῶντο δὲ διὰ τὸν Ὅσιον τοῦτον Βάρβαρον περισσότερον ἢ δι’ ἄλλο τι πολύτιμον πρᾶγμα.
Κατὰ δὲ τοὺς χιλίους πεντακοσίους ἑξήκοντα δύο χρόνους ἀπὸ Χριστοῦ, ἐξώρμησαν οἱ ἰταλικοὶ στόλοι διὰ νὰ πολεμήσουν τὴν τουρκικὴν ἀρμάδα καὶ νικήσαντες ταύτην, τῇ τοῦ Θεοῦ βοηθείᾳ ἐπροξένησαν μεγάλην φθορὰν εἰς αὐτούς. Κατὰ τὴν ἐπιστροφὴν ἦλθον δεκατέσσαρα πλοῖα καὶ ἠχμαλώτισαν ὅσους Τούρκους εὗρον εἰς τὴν Βόνιτσαν. Εἰς τὰ πλοῖα ἐκεῖνα ἦτο πλοίαρχός τις, Σκλαβοῦνος ὀνόματι, ἄνθρωπος σπουδαῖος, ἀσθενῶν βαρέως. Ὁ ὁποῖος, ὢν κατάκοιτος, εἶδεν εἰς τὸν ὕπνον του ὅτι, ἂν δὲν προστρέξῃ εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἁγίου, ὅστις εὑρίσκεται εἰς τὸ χωρίον Τρύφων, δὲν θέλει λάβει τὴν ἴασιν.
Τὴν πρωΐαν λοιπὸν ἐξεκίνησε μὲ πέντε πλοῖα καὶ ἠγκυροβόλησε κάτωθεν τοῦ χωρίου Τρύφων. Παραλαβὼν δὲ πολλοὺς ἐκ τῶν ἀνθρώπων του, προσέτρεξεν εἰς τὸν Ἅγιον καὶ εὐθὺς ἰάθη. Τότε δὲν συνεχώρει εἰς ἑαυτὸν νὰ χωρισθῇ ἀπὸ τὸν θεραπευτήν του, ἀλλ’ ἐπρόσταξε καὶ ἀνήγειραν τὸ ἅγιον Λείψανον ἀπὸ τοῦ τάφου καὶ μετεκόμισαν αὐτὸ εἰς τὸ πλοῖον. Διότι, τίς θὰ ἠδύνατο, βλέπων τοιοῦτον θησαυρὸν καὶ προστάτην ἀπροσμάχητον νὰ ἐγκαταλείψῃ αὐτὸν εἰς τὸν ἔρημον ἐκεῖνον τόπον; Ἔλαβε λοιπὸν ὁ πλοίαρχος τὴν ὑγείαν του ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τοῦτον τὸν θεραπευτήν του Ἅγιον πρὸς μεγάλην αὐτοῦ χαράν. Ἀλλοίμονον ὅμως εἰς τὴν δυστυχίαν τοῦ χωρίου Τρύφων. Διότι ἐστερήθησαν οἱ κάτοικοι αὐτοῦ τὸν βοηθόν των καὶ ἔχασαν τὴν δύναμίν των.
Ἀλλὰ διατί ἐγκατέλειψεν ὁ Ἅγιος τὸν τόπον ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖον ἐξέλεξε διὰ τὴν ἄσκησίν του; Νομίζω, ἀδελφοί, ὅτι δὲν ἀνεχώρησεν ὁ Ἅγιος ἐξ ἐκείνου τοῦ τόπου δι’ ἄλλην ἀφορμήν, εἰ μὴ μόνον διότι προέβλεπεν, ὅτι ἔμελλον νὰ αἰχμαλωτισθοῦν πάλιν ἐκεῖνα τὰ μέρη, κρίμασιν οἷς οἶδεν ὁ Κύριος, καθὼς θέλετε ἀκούσει προχωροῦντος τοῦ λόγου. Διὰ νὰ μὴ πέσῃ λοιπὸν τὸ ἅγιον αὐτοῦ Λείψανον πάλιν εἰς χεῖρας ἀσεβῶν, ἔστερξε νὰ ὑπάγῃ εἰς ἄλλον τόπον ἐλεύθερον. Καὶ ἂν καὶ ἠδύνατο ὁ Θεὸς νὰ ἐλευθερώσῃ τὸν τόπον ἐκεῖνον διὰ πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου καὶ τὸ ἅγιον Λείψανον νὰ διαφυλάξῃ ἀβλαβές, ὅμως, βλέπομεν, ὅτι πολλάκις ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας συγχωρεῖ ὁ Θεὸς νὰ πίπτουν καὶ τὰ ἅγια εἰς ἀναξίων χεῖρας.