Mετ’ ὀλίγας λοιπὸν ἡμέρας εἶδε τὸν Ἅγιον Βάρβαρον κυνηγός τις καὶ μετέφερε τὴν εἴδησιν εἰς τὴν χώραν. Εὐθὺς τότε τρέχουσι δύο εὐλαβεῖς Ἱερεῖς πρὸς τὸν Ἅγιον. Ὁ μὲν Ἰωάννης, κατὰ τὸ ὄνομα, ὁ δὲ Δημήτριος καὶ οἱ γέροντες τῆς χώρας. Τί θαῦμα λοιπὸν εἶδεν, εἰπέ μοι, ὁ κυνηγὸς καὶ κηρύττει τοῦτο; Ἄνθρωπον δέσμιον βλέπει καὶ θαυμάζει; Ἄνθρωπον γυμνὸν καὶ καλεῖ εἰς θεωρίαν; Ἀλλ’ ὤ καὶ τῆς μεγάλης εὐλαβείας τῶν Ἱερέων! Ἀκούσαντες οὗτοι τὸν κυνηγόν, δὲν εἶπον, κάποιος αἰχμάλωτος εἶναι, κάποιος ἐπαίτης, ποία ἡ ἀνάγκη νὰ ὑπάγωμεν διὰ νὰ τὸν ἴδωμεν; Ἂν ἔχῃ ἀνάγκην, ἂς ἔλθῃ νὰ τὸν ἐλεήσωμεν, καθὼς πολλοὶ ἐξ ἡμῶν λέγουσι, μάλιστα δὲ ἐκεῖνοι οἵτινες κλείουν καὶ τὴν θύραν εἰς τοὺς ἐνδεεῖς καὶ δυστυχισμένους. Οὔτε εἶπον, αὐτὸς ἔχει τὴν ἀνάγκην ἡμῶν καὶ ὄχι ἡμεῖς τὴν ἰδικήν του, ὕπαγε, κυνηγέ, εἰς τὸ ἔργον σου καὶ ταῦτα τὰ ὁποῖα λέγεις δὲν εἶναι ἄξια ἀκροάσεως. Ἀλλὰ τί ἔπραξαν; Δὲν ἠργοπόρησαν καὶ τρέχουσιν, ἵνα συναντήσωσι τὸν Ἅγιον. Εὑρόντες δὲ αὐτὸν μανθάνουσι παρ’ αὐτοῦ τὰ πάντα. Παρακαλοῦν λοιπὸν νὰ ὑπάγῃ μετ’ αὐτῶν εἰς τὴν χώραν νὰ ἀναπαυθῇ. Ὅμως οὗτος ἀρνεῖται. Παρακινοῦν τὸν Ἅγιον νὰ λύσῃ τὴν ἅλυσον ἀπὸ τὸν λαιμόν του, οὗτος ὅμως δὲν πείθεται, ἀλλ’ ἀποκρίνεται μετὰ βαθυτάτης ταπεινώσεως· «Ἡ ἅλυσος εἶναι ὁ ὁλόχρυσος στολισμός μου. Διὰ ταύτης ἔδεσα τὴν σάρκα καὶ ὑπέταξα αὐτὴν εἰς τὸ πνεῦμα. Τὸ σπήλαιον εἶναι τὸ ὡραιόκτιστον παλάτιόν μου. Δὲν εἶμαι μόνος εἰστὴν ἔρημον. Συνομιλῶ διὰ τῆς προσευχῆς μὲ τὸν λυτρωτήν μου Χριστόν. Ἀφήσατέ με λοιπὸν νὰ τελειώσω ἐδῶ τὸν ἀγῶνά μου».
Ταῦτα ἀκούσαντες οἱ Ἱερεῖς δὲν ἐβίασαν αὐτὸν περισσότερον, ἀλλὰ τὸν ἄφησαν εἰς τὸ θέλημά του. Μετὰ δὲ τὴν ἐπιστροφήν των εἰς τὴν πόλιν, ἔστελλον κάθε Σάββατον ἄρτον. Ἔμεινεν οὕτω ὁ Ἅγιος ἀσκητεύων εἰς τὴν ἔρημον ἐπὶ δέκα ὀκτὼ χρόνους, ἤρχετο δὲ εἰς τὸ χωρίον μόνον τὸ Μέγα Σάββατον κρυφίως καὶ εἰσήρχετο ἐντὸς τοῦ ἁγίου Βήματος. Μετὰ δὲ τὸν Ἑσπερινὸν τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως, τὸ ἑσπέρας ἔφευγε πάλιν καὶ μετέβαινεν εἰς τὸ σπήλαιον ὅπου ἠσκήτευε. Τὴν δὲ ἅλυσον ἐκράτησε δεδεμένην εἰς τὸν λαιμόν του καθ’ ὅλην του τὴν ζωήν. Οὐδεὶς δὲ ἐγνώριζεν αὐτόν, ἐκτὸς τῶν Ἱερέων, τῶν γερόντων καὶ τοῦ Πνευματικοῦ τῆς Μονῆς τῆς Πόρτας, Ματθαίου.