ναί, φωνάζει, ὦ Πέτρε, διὰ σὲ ἡ Ἀσία, ἡ Εὐρώπη, ἡ Ἄρκτος καὶ ἡ Μεσημβρία, φωνάζει ἡ Ρώμη, καὶ δεικνύουσα τοὺς ἀγῶνας, τὰ ἆθλα καὶ τὴν ἀνδρείαν σου, δεικνύει τὸν σταυρόν, ὅπου ἐδέχθης ἀπὸ τὸν Νέρωνα, σταυρούμενος κατὰ κεφαλῆς, πίνων τὸ ποτήριον τοῦ διδασκάλου σου Χριστοῦ διὰ τὴν ἀγάπην Του· δεικνύει τὴν ὀρθοδοξίαν, ὅπου τῆς ἄφησες, καὶ λάμπουσα μὲ τὰς διδασκαλίας σου συγκαλεῖ τὸν ἅπαντα κόσμον εἰς τὴν χαράν της καὶ λέγει· αὕτη εἶναι ἡ ὁμολογία τοῦ πρωτοκορυφαίου μου Πέτρου καὶ Ἀποστόλου ὅπου μοῦ ἄφησε, διὰ νὰ πιστεύω ἀγέννητον γεννητόν, καὶ ἐκπορευτὸν τὸ τρισήλιον φῶς, ἐν τρισὶ τελείαις ταῖς ὑποστάσεσιν, ἀτρέπτως καὶ ἀσυγχύτως ἡνωμέναις, καὶ ἀδιστάκτως διαιρουμέναις. Αὐτὸ εἶναι τὸ φῶς ὅπου μιοῦ ἔλαμψεν, ὅπερ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον τὸν πρὸς αὐτὸ πιστεύοντα ἰδοὺ λοιπὸν ἀναντιρρήτως τὸν πρωτοκορυφαῖον Πέτρον μέγαν φωστῆρα τῆς Ἐκκλησίας, διότι ἐξήπλωσεν εἰς τὸν κόσμον τὸ φῶς τῆς ὀρθοδοξίας.

Ἀλλ’ ἂν καὶ μέχρι τοῦ νῦν ἔλαμψεν ὡς φωστὴρ ἐν τῷ μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας ὁ μακάριος Πέτρος, ἰδοὺ καὶ Παῦλος, ὅπου φωταγωγεῖ καὶ αὐτὸς μὲ τὰς ἀκτῖνάς του εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην· διότι ποῖος ἄλλος ἔρριψε χαμαὶ τὰ εἴδωλα ὅπου ἐπροσκυνοῦσαν ἐπάνω εἰς τὰ θυσιαστήρια ὡς θεούς, καὶ ἁρπάζων ἀπὸ τοὺς ὄνυχας τοῦ σατανικοῦ δράκοντος τὰς ψυχάς, ᾐχμαλώτισεν ὅλον τὸν ᾍδην, παρὰ ὁ Παῦλος; ποῖος ἐξερρίζωσε τὴν ἀσέβειαν ἀπὸ τοὺς βωμοὺς τῶν Ἑλλήνων, καὶ φυτεύων τὸν σταυρὸν εἰς τὰ τείχη τῶν πόλεων, ἤστραψεν ἐν τῷ σκότει τὸ ἀληθινὸν τοῦτο φῶς, παρὰ ὁ Παῦλος; ποῖος ἔπλευσε πελάγη, διῆλθε τόσα κύματα, διῆλθε τόσα βασίλεια, καὶ ἀνάπτων τὴν λαμπάδα τῆς πίστεως, ἔσυρε τὴν οἰκουμένην εἰς τοιαύτην ἀγλαΐαν, παρὰ ὁ Παῦλος; ποῖος ἐφάνη μεγαλόψυχος εἰς τοὺς κινδύνους, θαυματουργὸς εἰς τὰ ἔργα, ἀκούραστος εἰς τοὺς κόπους, γενναῖος εἰς τοὺς ραβδισμούς, πασίχαρος εἰς τὰ ναυάγια, τροπαιοφόρος εἰς τοὺς πολέμους, κηρύττων τὸν Χριστὸν καὶ τὴν πίστιν εἰς ὅλην τὴν κτίσιν, παρὰ ὁ Παῦλος;

Ναί, ὁ κόσμος ὅλος σὲ εὐχαριστεῖ, ὦ Ἀπόστολε Παῦλε, διότι εἰς κάθε τόπον ἐσκόρπισας τὴν λάμψιν τῆς θεοσόφου σου διδασκαλίας, φωτίζων ὅλα τὰ ἔθνη, ἅπερ εὑρίσκοντο βυθισμένα εἰς τὸ σκότος τῆς εἰδωλολατρείας· σὺ μὲ τὰ ὕδατα τοῦ βαπτίσματος ἐλεύκανας τοὺς μαύρους Αἰθίοπας, λάμπων εἰς ἐκεῖνα τὰ σκοτεινὰ πρόσωπα τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς πίστεως·