Πῶς λοιπὸν λέγετε, ὅτι εἴμεθα μεθυσμένοι; ὄχι, οὕτω λέγει ὁ Θεὸς διὰ τοῦ προφήτου Ἰωήλ· «ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ Πνεύματός μου καὶ προφητεύσουσι». Μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον λοιπὸν λαλοῦμεν τὰς γλώσσας ταύτας καὶ προφητεύομεν, μὲ τὸ Πνεῦμα κηρύττομεν τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν Θεὸν ἀληθινόν, μὲ τὸ Πνεῦμα φανερώνομεν τὰ τῆς θείας οἰκονομίας μυστήρια ταύτῃ τῇ ὥρᾳ. Διὰ τοῦτο καὶ μετανοήσατε ἅπαντες· διὰ τοῦτο καὶ βαπτισθῆτε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ λάβετε καὶ ὑμεῖς τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὥσπερ καὶ ἡμεῖς· «Πέτρος δὲ πρὸς αὐτοὺς εἶπε· μετανοήσατε, καὶ βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμῶν ἐπὶ τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καὶ λήψεσθε τὴν δωρεὰν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».

Αὐτὴν τὴν διδαχὴν ἔκαμεν ὁ Ἀπόστολος Πέτρος εὐθὺς τὴν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς ἐνώπιον τῶν ἀπίστων ἐθνῶν, καὶ παρευθὺς ἔσυρεν εἰς τὴν ἀληθινὴν πίστιν, μὲ τὸ τοιοῦτον φῶς τῆς διδασκαλίας του, τρεῖς χιλιάδες ψυχάς. «Οἱ μὲν οὖν ἀσμένως ἀποδεξάμενοι τὸν λόγον τοῦτον ἐβαπτίσθησαν καὶ προσετέθησαν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ψυχαὶ ὡσεὶ τρισχίλιαι» (Πράξ. κεφ. β’). Τώρα ἀνίσως καὶ ὁ Ἀπόστολος ἐκήρυξε τὸν λόγον τῆς ἀληθείας καὶ ἔλαμψεν εἰς τόσα πλήθη τὸ φῶς τῆς θεογνωσίας, δὲν ἀκολουθεῖ νὰ εἶναι μέγας φωστὴρ τῆς Ἐκκλησίας; ἀνίσως καὶ ἐβάπτισε τόσας ψυχὰς πρῶτος ἀπὸ τοὺς ἄλλους, σύρων ταύτας ἀπὸ τὸ σκότος τῆς κολάσεως εἰς τὸ ἀνέσπερον φῶς τοῦ Παραδείσου, δὲν λέγεται μέγας φωστὴρ τῆς Ἐκκλησίας; ὄντως φωστὴρ ὁ μακάριος Πέτρος, διότι ἔλαμψεν ἐκεῖνο τὸ φῶς ἔμπροσθεν τῶν ἀπίστων, καὶ γνωρίζοντες τὸ ἀγαθὸν ἐδόξασαν τὸν Πατέρα ἡμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, κατὰ τὸν διδάσκαλον Χριστόν.

Ἀλλ’ ἐγὼ ἠξεύρω τὴν ἀπορίαν ὅπου ἔχετε, Χριστιανοί, διὰ τὸν Πέτρον, καὶ διὰ τοῦτο ἀμφιβάλλετε λέγοντες: ἀνίσως καὶ εἶναι φωστὴρ τῆς Ἐκκλησίας ὁ Πέτρος, πῶς λοιπὸν ἠρνήθη τὸν Χριστὸν ἐπὶ τοῦ πάθους; αὕτη εἶναι ἡ ἀμφιβολία ὅπου γεννᾶται εἰς τὴν καρδίαν τινῶν, καὶ διὰ τοῦτο πίπτουν εἰς ἀπορίαν· ἀλλὰ δὲν σκέπτονται, ὅτι ἀφοῦ τοῦ ἔρριψεν ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὸν σταυρὸν μίαν ἀκτῖνα κατανύξεως, ἔρριψε μὲ αὐτὴν ὅλην τὴν δύναμιν τοῦ ᾍδου; δὲν σκέπτονται ὅτι ἔσβησεν εὐθὺς μὲ τὰ θερμὰ τῶν ὀφθαλμῶν του δάκρυα ὅλην τὴν φλόγα τῆς κολάσεως; δὲν βλέπετε τοὺς κινδύνους, τοὺς κόπους, τοὺς ἱδρῶτας, τὴν δίψαν, τοὺς ραβδισμοὺς ὅπου ὑπέμεινε διὰ νὰ λάμψῃ τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου εἰς ὅλα τὰ ἔθνη;