Βλέποντες λοιπὸν ἐκεῖνοι τὸ ἀμετάθετον τῆς γνώμης, τοῦ Ἁγίου καὶ μάλιστα μὴ ὑποφέροντες τὸ γενναῖον φρόνημα καὶ τὴν μεγάλην παρρησίαν αὐτοῦ, ἠγανάκτησαν, ἤναψαν ἀπὸ τὸν θυμὸν καὶ μὲ ὕβρεις καὶ δαρμοὺς πολλοὺς τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ διαφόρους βασάνους τὸν ἐβασάνισαν. Ὁ δὲ μακάριος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ μὲ νηστείαν καὶ προσευχὴν ἐζήτει τὴν ἐξ ὕψους βοήθειαν καὶ δύναμιν. Ἔλεγον δὲ ὕστερον οἱ εὑρεθέντες χριστιανοὶ μέσα εἰς τὴν φυλακήν, ὅτι τὸν παρεκίνησαν πολλὰ νὰ φάγῃ, αὐτὸς ὅμως ἀπεκρίνετο πρὸς αὐτούς· «ἐγὼ τρέφομαι μὲ τροφήν, τὴν ὁποίαν ὑμεῖς δὲν ἔχετε καὶ εὐφραίνομαι μὲ εὐφροσύνην, τὴν ὁποίαν ὑμεῖς δὲν δύνασθε νὰ αἰσθανθῆτε». Ἔπειτα καὶ εἰς τοὺς πόδας τῶν ἵππων τὸν ἔρριψαν δέσμιον χεῖρας καὶ πόδας, διὰ νὰ τὸν καταπατήσουν καὶ νὰ τὸν θανατώσουν κρυφίως ἐντὸς τοῦ σταύλου, διὰ νὰ μὴ ἀκούεται ἔξω εἰς τοὺς χριστιανοὺς ἡ παρρησία καὶ ἡ ἀνδρεία του. Ἀφοῦ ὅμως, θείᾳ βοηθείᾳ ἔμεινεν ἀβλαβὴς καὶ ἀπὸ τοὺς ἵππους, τὸν ἔσυραν ἔξω ἀπὸ ἐκεῖ καὶ τὸν ἔβαλαν εἰς σκοτεινὴν φυλακήν, ἐντὸς τοῦ φρουρίου, ἐκεῖ δὲ τοῦ ἔκαμαν πολλὰ καὶ δεινὰ κολαστήρια, καθὼς ἤκουον τότε, (ὅμως ποῖα καὶ τί εἴδους ἦσαν ἐκεῖνα τὰ μαρτύρια, δὲν ἠδυνήθησαν νὰ τὰ μάθουν καὶ νὰ μᾶς τὰ παραδώσουν ἀκριβῶς· τόσον μόνον ἐφανέρωσαν τινὲς τοῦρκοι θαυμάζοντες, ὅτι εἶχε πολὺ φῶς τὴν νύκτα ἡ σκοτεινὴ φυλακή)· τὸν ἐβασάνισαν δὲ εἰς φυλακὰς καὶ δεσμὰ δέκα ἡμερονύκτια, τὰ ὁποῖα αὐτὸς ὁ ἀοίδιμος ὑπέφερε μὲ μεγάλην καρτερίαν καὶ γενναιότητα.
Τέλος τὸν ἐξήγαγον ἐκ τῆς φυλακῆς· τότε δὲ ὥρμησε κατ’ αὐτοῦ πλῆθος πολὺ Ἀγαρηνῶν, οἵτινες κυκλώσαντες τὸν γενναῖον ἀθλητὴν τοῦ Χριστοῦ ἄλλοι τὸν ἔσυραν ἐδῶ, ἄλλοι τὸν ἔσπρωχναν ἐκεῖ, ἐκεῖνοι τὸν ἔδερον ἀπανθρώπως μὲ τὰς χεῖρας των, οὗτοι ἀσπλάγχνως μὲ τὰς μαχαίρας των, καὶ ἄλλοι ἄλλως, καθὼς ἐπαρακινοῦσεν ἕκαστον ὁ διάβολος. Ὁ δὲ τοῦ Χριστοῦ στρατιώτης συρόμενος ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγήν, οὕτω βασανιζόμενος ἔλεγε· «διὰ ποῖον ἔργον θέλετε νὰ μὲ φονεύσετε, παράνομοι; διότι ἐκήρυξα τὸν Χοιστὸν Θεὸν ἀληθινόν; διότι ἤλεγξα καὶ ἐφανέρωσα τὸ ψεῦδος καὶ τὴν πλάνην τῆς θρησκείας σας; πλὴν τώρα μὲ φονεύετε, ἐγὼ δὲ μετὰ χαρᾶς μεγάλης δέχομαι τὸν θάνατον· ἀλλὰ θὰ ἔλθῃ καιρὸς νὰ μὲ ἰδῆτε λαμπρὸν καὶ δεδοξασμένον εἰς δόξαν τοῦ Χριστοῦ μου, διὰ τὸν ὁποῖον ἀποθνήσκω».