Ἀδύνατον πρᾶγμα εἶναι νὰ περιγράψῃ τις ὅλα τὰ θαύματα τούτου τοῦ Ἁγίου. Καιρὸς δὲ εἶναι νὰ εἴπωμεν τώρα καὶ διὰ τὴν μετάθεσιν τοῦ τιμίου του σώματος ἀπὸ τὰ Χαρσιανὰ εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν.
Ἡ φήμη τῶν θαυμάτων τοῦ Ἁγίου ἐξῆλθε καὶ ἐπλεόνασεν εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν, πολλοὶ δὲ ἐθαύμαζον καὶ ἠπόρουν πῶς ἕνας ἄνθρωπος νέος εἰς τὴν ἡλικίαν, ὅστις εὑρίσκετο ἐν μέσῳ τοσούτων θορύβων, μὲ ἀξιώματα καὶ ἀρχοντίας, κατώρθωσε τόσας ἀρετάς, τὰς ὁποίας μόλις κατορθώνουν οἱ ἀσκηταὶ εἰς τὰς βαθυτάτας ἐρήμους, φυλάξας τόσην καθαρότητα καὶ σωφροσύνην· ἀκούοντες δὲ καὶ τὰ ἄπειρα καὶ ταχύτατα θαύματα ὅπου ἔκαμνεν, ἐξίσταντο πάντες. Ὅθεν καὶ οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι δι’ αὐτὸν τὸν Ἅγιον διηγοῦντο καὶ ἐμελέτων. Αὐτή, λέγω, ἡ φήμη τοῦ θανάτου καὶ τῶν θαυμάτων τοῦ Ἁγίου, ἐπειδὴ ἠκούσθη καὶ εἰς τοὺς γονεῖς του, ἐλυπήθησαν μὲν αὐτοὶ σφοδρότατα διὰ τὸν θάνατον τοῦ υἱοῦ των, ἀκούοντες ὅμως τὰ θαύματα ὅπου ἔκαμνε, παρηγοροῦντο, καὶ εἶχον διάπυρον ἔρωτα διὰ νὰ βεβαιωθοῦν καὶ μὲ τὴν ὅρασιν. Λοιπὸν ἡ μήτηρ τοῦ Ἁγίου, νικωμένη ἀπὸ τὸ πάθος τῆς φιλοτεκνίας, δὲν ἔβαλεν εἰς τὸν νοῦν της τὸ μάκρος τοῦ τόπου, οὔτε ἐσυλλογίσθη τοὺς κόπους καὶ τοὺς κινδύνους τῆς ὁδοιπορίας, ἀλλὰ ἐκίνησε μὲ μεγάλην προθυμίαν καὶ ἐπῆγεν εἰς τὸν τάφον τοῦ φιλτάτου καὶ ἁγιωτάτου αὐτῆς υἱοῦ, βλέπουσα δὲ ἐκεῖ τὸ πλῆθος τῶν μετὰ πάσης εὐλαβείας προσερχομένων καὶ τὰ θαύματα, τὰ ὁποῖα ἐγίνοντο ἀπὸ τὸ ἱερὸν ἐκεῖνο μνῆμα, ὅπου δαιμονιζόμενοι καὶ ἀπὸ ἄλλα διάφορα πάθη πάσχοντες ἐθεραπεύοντο ταχύτατα, ἔπεσε καὶ ἐνηγκαλίσθη τὸν τάφον τοῦ υἱοῦ της καὶ ἔκλαιε μὲν αὐτὸν ὡς νεκρόν, εὐλαβουμένη δὲ καὶ θαυμάζουσα διὰ τὴν χάριν τῶν θαυμάτων, τὴν ὁποίαν ἔλαβε, παρὰ τοῦ Θεοῦ, ἐκαυχᾶτο καὶ αὐτή, ὡς μήτηρ τοῦ Ἁγίου.
Ὅθεν ἡ εὐλογημένη ἐκείνη ἔκαμε καὶ τὸν θρῆνον συμπεπλεγμένον μαζὶ μὲ ἔπαινον, τοιαῦτοι λέγουσα· «Τέκνον μου γλυκύτατον τέκνον, τὸ φῶς τῶν ὀμμάτων μου· τέκνον, ἀνεκδιήγητον καλὸν εἰς ἡμᾶς τοὺς γονεῖς σου· πόθεν εἰς τὸν ἑαυτόν σου ἡ τόση χάρις τῶν ἰαμάτων; βέβαια αὐτὴ ἡ χάρις δίδεται παρὰ Θεοῦ εἰς ἐκείνους, οἵτινες πολιτεύονται μὲ καθαρότητα καὶ ἀγῶνας, μὲ κρυπτοὺς πόνους καὶ ἀρετάς· αὐτὴ ἡ χάρις δίδεται ἀπὸ τὸν Θεὸν εἰς τοὺς ἀληθινοὺς δούλους του, ὡς προοίμιον τῶν μελλόντων ἐκείνων ἀγαθῶν τῆς οὐρανίου Βασιλείας·