Ὁ δὲ τετυφλωμένος τύραννος, νομίζων μαγείαν τὸ θαυματούργημα, προσέταξε νὰ κόψουν τοὺς μαστοὺς τῆς Ἁγίας ὁ ἄσπλαγχνος. Αὕτη δὲ ἡ μακαρία ὠνείδιζεν αὐτὸν λέγουσα· «Ὦ ἄπιστε καὶ λιθόκαρδε, δὲν βλέπεις ὅτι ρέει γάλα ἀπὸ τὰς πληγὰς ἀντὶ αἵματος; ἀπιστεῖς εἰς τόσας θαυματουργίας, ἄπιστε;». Ἔπειτα ἀναβλέψασα πρὸς τὸν οὐρανὸν ἔλεγεν· «Εὐχαριστῶ σοι, Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὅτι μὲ ἠξίωσας νὰ πάθω ταῦτα διὰ τὴν ἀγάπην σου, μὲ τὰ ὁποῖα ἐκαθαρίσθη ὁ ρύπος τῆς ἐμῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. Ἠξεύρω ὅτι αὔριον τελειώνω τὸν ἀγῶνά μου, ἵνα λάβω τὸν ἄφθαρτον στέφανον». Τότε τὴν ἐφυλάκισαν, ἐπῆγαν δὲ ἐκεῖ γυναῖκες πολλαὶ καὶ τὴν ἐπαρηγοροῦσαν, συμπάσχουσαι εἰς τοὺς πόνους της. Ἡ δὲ Ἁγία ἐδίδαξεν αὐτάς, καὶ πολλαὶ ἐπίστευσαν εἰς τὸν Χριστὸν δι’ αὐτῆς.
Τὴν πρωΐαν τῆς ἑπομένης προσέταξεν ὁ τύραννος νὰ φέρουν τὴν Ἁγίαν εἰς τὸ μέσον, καὶ τῆς λέγει· «Προσκύνησον τοὺς θεούς, εἰ δ’ ἄλλως σήμερον θέλω σοῦ δώσει τὸν πρέποντα θάνατον». Ἡ δὲ ἀπεκρίνατο· «Σήμερον καὶ σὺ ἀπόλλυσαι καὶ ὑπάγεις εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν». Τότε προσέταξεν ὁ τύραννος νὰ κόψουν τὴν γλῶσσάν της. Ἡ δὲ Ἁγία προσηύξατο λέγουσα· «Εὐχαριστῶ σοι, Θεέ μου, ὅτι δὲν μὲ ἐγκατέλιπες ἐκ κοιλίας μητρός μου. Ὁ θησαυρὸς πάσης ἀγαθότητος, ἐπίβλεψον ἐπ’ ἐμέ, ὅτι ἦλθεν ὁ καιρὸς τῆς ἀναπαύσεώς μου· πρόσταξον ὅθεν νὰ τελειώσω τὸν δρόμον εἰς τοῦτο τὸ στάδιον». Τότε ἦλθε φωνὴ άπὸ τοὺς οὐρανοὺς λέγουσα· «Χριστῖνα ἄμωμε, ἔχε θάρρος, ὅτι πολλὰ ὑπέμεινας δι’ ἐμέ, ὅθεν καὶ πολλὴ ἀπόλαυσις σὲ ἀναμένει, ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἠνέῳκται, καὶ οἱ Ἄγγελοι σὲ ἀναμένουν. Λοιπὸν ἐλθὲ νὰ λάβῃς τὸν ἡτοιμασμένον σοι στέφανον». Ὅταν δὲ ἔκοψαν τὴν γλῶσσάν της, τὴν ἐπῆρεν ἡ Ἁγία εἰς τὴν δεξιὰν χεῖρά της καὶ τὴν ἔρριψεν εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ ἄρχοντος καὶ παρευθὺς τὸν ἐτύφλωσε, φωνὴ δὲ ἐξῆλθεν ἀπὸ τὸ στόμα τῆς Μάρτυρος πρὸς τὸν τύραννον λέγουσα· «Ἰουλιανὲ ἄτιμε, ἐπειδὴ ἀπέκοψας τὴν γλῶσσαν, ἥτις εὐλογεῖ τὸν Κύριον, ἔχασες καὶ σὺ τὸ φῶς σου δικαίως, ἄδικε». Τότε ὁ τυφλὸς προσέταξε δύο στρατιώτας, ὁμογνώμους αὐτοῦ καὶ ὁμόφρονας, νὰ τὴν θανατώσωσι. Καὶ ὁ μὲν εἷς τὴν ἐπλήγωσεν εἰς τὴν καρδίαν, ὁ δὲ ἕτερος εἰς τὴν πλευρὰν καὶ οὕτως ἐτελειώθη ἡ Ἁγία· ὁ δὲ τύραννος, πηγαίνων εἰς τὸν οἶκόν του, ἦλθεν εἰς αὐτὸν ὀργὴ ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ἀπέθανε μὲ μεγάλην βάσανον καὶ τιμωρίαν· βλέπων δὲ τὰ θαύματα τῆς Ἁγίας Μάρτυρος εἷς συγγενής της ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστόν, καὶ ἔκτισεν ἐπ’ ὀνόματι αὐτῆς Ἐκκλησίαν, εἰς τὴν ὁποίαν ἀπέθεσε τὸ τίμιον αὐτῆς καὶ σεβάσμιον λείψανον· ἐτελειώθη δὲ ἡ Ἁγία κατὰ τὴν εἰκοστὴν τετάρτην (24ην) τοῦ Ἰουλίου ἡμέραν Πέμπτην, εἰς δόξαν Πατρὸς καὶ Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος τῆς Ὁμοουσίου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος. Ἀμήν [1].