Τότε ὁ τύραννος τὴν συνεβούλευσε πάλιν λέγων· «Βλέπεις, Χριστῖνα, ὅτι οἱ θεοὶ σὲ σπλαγχνίζονται καὶ σοῦ ἐλαφρύνουν τὴν παίδευσιν; γνώρισον τὴν εὐεργεσίαν καὶ θυσίασον εἰς αὐτούς». Τοῦ λέγει ἡ πάνσεμνος· «Τὴν δύναμιν τοῦ Χριστοῦ μου ἀναφέρεις εἰς τοὺς μιαρούς σου θεούς, ἀφρονέστατε καὶ ἀναίσθητε; πῶς δύνανται νὰ βοηθήσουν τοὺς ζῶντας οἱ τυφλοὶ καὶ ἄλαλοι;». Ὀργισθεὶς εἰς ταῦτα ὁ ἄρχων προσέταξε νὰ ξυρίσουν τὴν κεφαλήν της, νὰ τὴν παιδεύσουν γυμνὴν καὶ νὰ τὴν πομπεύσουν εἰς ὅλην τὴν πόλιν μὲ καταφρόνησιν· ἀφοῦ δὲ ἔπραξαν καθὼς προσετάχθησαν τὴν ἐφυλάκισαν.

Τὴν ἑπομένην ἔφεραν πάλιν τὴν Ἁγίαν εἰς τὸ κριτήριον, καὶ λέγει πρὸς αὐτὴν ὁ τύραννος· «Ἂς ὑπάγωμεν εἰς τὸν ναόν, νὰ προσκυνήσῃς τὸν οὐράνιον θεὸν Ἀπόλλωνα». Ἡ δὲ ἀπεκρίνατο· «Καλῶς εἶπες, νὰ προσκυνήσω Θεὸν τὸν οὐράνιον». Τότε ὁ ἄρχων ἐχάρη, νομίζων ὅτι τὸ εἴδωλον εἶπε νὰ προσκυνήσῃ· τὴν ὡδήγησαν λοιπὸν εἰς τὸν ναὸν μὲ τιμὴν ἀνείκαστον. Προσηύξατο τότε ἡ Ἁγία εἰς τὸν ἀληθῆ Θεόν, ταῦτα λέγουσα· «Κύριε ὁ Θεὸς ὁ οὐράνιος, ὁ ποιητὴς πάσης τῆς κτίσεως, ἐπάκουσόν μου τῆς δούλης σου καὶ πρόσταξον νὰ μετατοπισθῇ τοῦτο τὸ εἴδωλον, νὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ τὸν ναὸν τεσσαράκοντα βήματα». Παρευθὺς τότε, πρὸς ἔκπληξιν καὶ θαυμασμὸν τῶν ὁρώντων, ἐξῆλθεν ἔξω τὸ ἄψυχον ἄγαλμα καὶ ἐστάθη εἰς τὸν τόπον, ὅπου ἡ Μάρτυς προσέταξε. Ταῦτα βλέπων ὁ ἄρχων καὶ φοβηθείς, ἔπεσεν εὐθὺς ἐπὶ πρόσωπον· εἶτα πάλιν ἐσηκώθη ἔντρομος, καὶ λέγει εἰς τὴν Μάρτυρα· «Ἠδυνήθησαν αἱ μαγεῖαί σου νὰ μετατοπίσουν τὸν μέγαν θεὸν Ἀπόλλωνα;». Ἡ δὲ Ἁγία ἐλυπήθη εἰς τὴν ἀναισθησίαν τοῦ ἄρχοντος καὶ τοῦ λέγει· «Δὲν ἐντρέπεσαι, μωρὲ καὶ ἀνόητε τύραννε, νὰ ὀνομάζῃς θεὸν τὴν ἀπώλειαν τῶν πολλῶν Ἀπόλλωνα; Ἐγὼ νὰ τὸν προστάξω τώρα νὰ ἀπολεσθῇ ὁ Ἀπόλλων σου». Τότε λέγει πρὸς τὸ μιαρὸν εἴδωλον· «Σὲ προστάσσω, ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου μου Ἰησοῦ Χριστοῦ, νὰ πέσῃς εἰς τὴν γῆν νὰ γίνῃς συντρίμματα». Παρευθὺς τότε ἐπήκουσεν ὁ ψευδώνυμος θεὸς εἰς τὴν Ἁγίαν καὶ πίπτων συνετρίβη. Οἱ δὲ παρόντες, ἰδόντες τοιοῦτον φρικτὸν καὶ ἐξαίσιον θέαμα, ἐδόξαζον τὸν Χριστὸν ὡς Θεὸν παντοδύναμον, ἐπίστευσαν δὲ εἰς αὐτὸν τρεῖς χιλιάδες ἀνθρώπων. Ὁ δὲ ἄρχων ἀπὸ τὴν λύπην του ἔμεινεν ἄφωνος καὶ ἀπέθανεν· ὁ δὲ συγκάθεδρός του ἐφυλάκισε τὴν Ἁγίαν ἕως νὰ ψηφίσουν ἕτερον ἄρχοντα.