Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ἁγίας Παρθενομάρτυρος ΜΑΡΚΕΛΛΗΣ.

Εἰς τοὺς χιλίους ἑπτακοσίους ὀγδοήκοντα δύο χρόνους ἀπὸ Χριστοῦ, Ἱερεύς τις ἀπὸ αὐτὸ τὸ χωρίον Βολισσός, ἔχων παιδίον ἀσθενές, ἠθέλησε νὰ ὑπάγῃ νὰ τὸ πλύνῃ εἰς τὸ ἁγίασμα τῆς Ἁγίας Μαρκέλλης, πλὴν ὄχι μὲ τὴν πρέπουσαν καὶ ἀπαιτουμένην πίστιν, ἀλλὰ μὲ δισταγμὸν καὶ ἀμφιβολίαν, ἐπειδὴ ἦτο δεινὴ ἡ ἀσθένεια τοῦ παιδίου. Ἠσθάνετο λοιπὸν λογισμοὺς ἀπογνώσεως καὶ ἀπελπισίας, πὼς οὔτε ἡ χάρις τῆς Μάρτυρος δὲν τὸ ὑγιαίνει. Τοιοῦτοι μὲν ἦσαν οἱ λογισμοὶ τοῦ Ἱερέως καὶ πατρὸς τοῦ παιδίου· τί δὲ ἡ Ἁγία; Θέλουσα νὰ δείξῃ τὴν παρρησίαν ὅπου ἔχει πρὸς τὸν Θεόν, καὶ τὴν θαυματουργικὴν χάριν, ὅπου ἐπλούτησεν, εὐθὺς ὅπου ἔπεσεν εἰς ὕπνον τὴν ἡμέραν ἐκείνην ὁ Ἱερεύς, τοῦ ἐφάνη εἰς τὸν ὕπνον του πὼς εὑρέθη εἰς τὸν τόπον τοῦ μαρτυρίου τῆς Ἁγίας, ὅπου καὶ τὸ ἁγίασμα πηγάζει, ἐκεῖ δὲ φαίνεται εἰς αὐτὸν ἄνωθεν ἡ Ἁγία, ἐλέγχουσα τὴν ἀπιστίαν του καὶ λέγουσα· «Τὸ παιδίον σου βεβαίως θέλει θεραπευθῆ, καὶ μὴ ἀμφιβάλλῃς εἰς τὴν θαυματουργικὴν χάριν, τὴν ὁποίαν ἔλαβον παρὰ Θεοῦ». Ὁ δὲ ταῦτα ἰδὼν καὶ ἀκούσας, τόσον ἐτρόμαξεν, ὥστε ἐξύπνησεν ἔντρομος καὶ ἔμεινεν ἄφωνος παντελῶς, δὲν ἠδύνατο δὲ νὰ λαλήσῃ ὥραν ἱκανήν. Ἀφοῦ δὲ μόνος καθ’ ἑαυτὸν μετενόησε καὶ τὴν ἀπιστίαν τῶν λογισμῶν διώρθωσε, τότε ὡμίλησε καὶ εἰς ἐπήκοον τῶν ἐκεῖ εὑρεθέντων καὶ ὑπεσχέθη νὰ τὴν ἑορτάζῃ εἰς τὸ ἑξῆς, εἰς τὴν αὐτὴν δὲ ὥραν, ὅπου ὡμίλησεν ἐκεῖνος, ἐθεραπεύθη καὶ τὸ παιδίον του παραδόξως, οὕτω δὲ ἐπληροφορήθη πραγματικῶς ἐκ τῶν δύο τούτων, ἅπερ ἔπαθε καὶ εἶδε, τὴν χάριν τῆς Ἁγίας, δοξάζων τὸν Θεὸν καὶ τὴν ἔνδοξον αὐτοῦ νύμφην καὶ Μάρτυρα Μαρκέλλαν.

Ἐν τῷ αὐτῷ ἔτει, ἄλλος τις Ἱερεύς, ὀνόματι Μιχαήλ, ἀπὸ τὸ αὐτὸ χωρίον, εἶχε παιδίον ἀσθενὲς ἱκανὸν καιρόν, Νικόλαον καλούμενον· ἐπειδὴ δὲ παρήρχετο ὁ καιρὸς καὶ δὲν ἔβλεπε τὴν ὑγείαν του, ἐπεκαλέσθη τὴν Ἁγίαν εἰς βοήθειαν καὶ τὴν δευτέραν νύκτα, ὦ τῆς ταχείας ἀντιλήψεως τῆς Μάρτυρος! ἐφάνη εἰς αὐτόν, εἰς τὸν ὕπνον του, ὅτι τὴν εἶδε (καθὼς τὴν ἤξευρεν ἀπὸ τὴν εἰκόνα της) καὶ ἐπήγαινεν εἰς τὴν οἰκίαν ὅπου ἦτο τὸ παιδίον ἀσθενές. Ἐξυπνήσας τὴν πρωΐαν μετέβη νὰ ἴδῃ τὸ παιδίον καί, ὦ τοῦ θαύματος! εὗρε τοῦτο ὑγιὲς καὶ κατὰ πάντα καλῶς ἔχον, ὅθεν ἐδόξασε τὸν Θεόν, τὸν ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ δοξαζόμενον, καὶ τὴν αὐτοῦ Μάρτυρα Μαρκέλλαν.