Ὁ γέρων λοιπόν, ὅταν εἶδε τὸν μαθητήν του, ἐχάρη πολὺ καὶ παρευθὺς ἔδωκεν εἰς αὐτὸν κελλίον, και ἀνελθὼν ἐκατοίκησεν εἰς τὰ κελλία τοῦ Χοζεβᾶ. Οὐδεὶς ἠδυνήθη νὰ μάθῃ τὴν πολιτείαν αὐτοῦ καθ’ ὅλον τὸν καιρὸν τὸν ὁποῖον ἔμεινεν εἰς τὸ κελλίον, πλὴν τοῦ ὅτι δὲν ἀπέκτησεν οὔτε οἶνον, οὔτε ἔλαιον, οὔτε ἄρτον, οὔτε ἔνδυμα εἰμὴ μόνον ἓν κοντόρρασον, τὸ ὁποῖον ἐφόρει εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Περιερχόμενος δὲ τὰ δοχεῖα τῶν ἀπορριμμάτων ἐσύναζε τὰ ράκη καὶ ἀφοῦ συνέρραπτεν αὐτὰ ἔκαμνε τὸ ἔνδυμά του, ἀπὸ τὰ ἴδια δὲ ἀπετελεῖτο καὶ ἡ στρῶσις αὐτοῦ. Παρεκάλει δὲ τοὺς κατὰ καιρὸν κελλαρίτας νὰ φυλάττωσι δι’ αὐτὸν ἀπὸ Κυριακῆς εἰς Κυριακὴν τὰ ἀποσπογγίσματα τῶν τραπεζῶν τῶν Πατέρων καὶ τῶν ξένων ὅ,τι καὶ ἂν ἦσαν, εἴτε λάχανα εἴτε ὄσπρια εἴτε ὄστρακα. Ἀφοῦ ἐλάμβανε ταῦτα, τὰ ἐκοπάνιζεν ἐντὸς λιθίνου γουδίου καὶ ἔκαμνε σφαίρας, τὰς ὁποίας ἐξήραινεν εἰς τὸν ἥλιον καὶ ἐκ τούτων, ἀφοῦ τὰ ἔβρεχε μὲ ὕδωρ, ἔτρωγε κάθε δύο ἢ καὶ τρεῖς ἡμέρας, ἐὰν καὶ καθόλου ἐχρειάζετο νὰ φάγῃ εἰς τὸ κελλίον. Διότι τὸ ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου συνείθιζον οἱ κελλιῶται ν’ ἀνέρχωνται εἰς τὸ Κοινόβιον καὶ νὰ συμμετέχωσιν εἰς τὴν ἀκολουθίαν καὶ τὴν λειτουργίαν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων καὶ εἰς τὴν τράπεζαν μετὰ τῶν ἐν τῷ Μοναστηρίῳ Πατέρων· καὶ πιστεύσατέ μοι, τίμιοι πατέρες καὶ ἀδελφοί, ὅτι ἐγὼ ὁ ἴδιος, ὅταν μετὰ τὴν ἔφοδον τῶν Περσῶν ἀνήλθομεν εἰς τὸ Μοναστήριον, ἐπῆγον μετά τινων ἀδελφῶν εἰς τὰ κελλία καὶ εὓρομεν τὰ περισσεύματα τῶν τοιούτων σφαιρῶν καὶ πάντες ἐθαυμάσαμεν πῶς μετεχειρίζετο αὐτάς.

Ὅταν δὲ ἔφθασαν οἱ Πέρσαι ἕως τὴν Δαμασκόν, ταραχὴ μεγάλη ἔγινεν εἰς τὴν χώραν ταύτην. Ἡμέραν τινα ἐκάθητο ὁ Ὅσιος εἰς τὴν πέτραν θερμαινόμενος εἰς τὸν ἥλιον (διότι ἦτο ἰσχνὸς ἀπὸ τὴν ὑπερβολικὴν ἐγκράτειαν), καιόμενος δὲ, ὃλος ἀπὸ τὸν πόθον τοῦ πνευματικοῦ ἔρωτος διὰ τὴν ἐργασίαν τοῦ θείου θελήματος, παρεκάλει μετὰ συνεχῶν δακρύων τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν ὅπως εὐσπλαγχνισθῇ τὸν λαὸν αὐτοῦ· καὶ ἦλθε φωνὴ πρὸς αὐτόν· «Κατάβα εἰς τὴν Ἱεριχὼ καὶ βλέπεις τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων». Τότε ἐσηκώθη καὶ ἀφοῦ εὗρε τινὰς ἀδελφοὺς τοῦ Κοινοβίου, οἱ ὁποῖοι κατέβαινον εἰς Ἱεριχώ, κατέβη μετ’ αὐτῶν. Ὅταν ἔφθασαν εἰς τοὺς πρὸ τῆς πόλεως κήπους, ἐξαίφνης ἀκούει εἰς τὸν ἀέρα ταραχὴν μεγάλην πλήθους ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἐπολέμουν μεταξύ των καὶ ἐκτύπων καὶ ἐκραύγαζον ὡς εἰς μάχην. Ὑψώσας δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν ἀέρα, βλέπει τοῦτον γεμᾶτον ἀπὸ Ἰνδούς, οἱ ὁποῖοι συνεκρούοντο ὡς, εἰς πόλεμον, ἡ δὲ γῆ ἐσείετο καὶ ἔτρεμε κάτωθεν τῶν ποδῶν των.