Μίαν ἡμέραν ἐχρειάσθη νὰ ἐξέλθῃ διὰ ἐργασίαν τινά. Ὅταν ἤνοιξε τὴν θύραν βλέπει λέοντα ἐξηπλωμένον ἔμπροσθεν αὐτῆς· ἔχων δὲ τὴν καρδίαν ἄφοβον, ἔσπρωξε τοῦτον μὲ τὸν πόδα του καὶ διέταξεν αὐτὸν νὰ ἀφήσῃ τόπον τῆς θύρας διὰ νὰ ἐξέλθῃ εἰς τὴν κατεπείγουσαν χρείαν· ὁ λέων ἐσιγομούγκριζε φιλικῶς καὶ ἔσειε τὴν οὐράν, μὴ θέλων νὰ σηκωθῇ. Ὁ ἀββᾶς Γεώργιος ἔσπρωξεν αὐτὸν δύο καὶ τρεῖς φορὰς μὲ τὸν πόδα διὰ νὰ δώσῃ τόπον, ἐπειδὴ δὲ αὐτὸς δὲν ὑπήκουεν εἶπεν ὁ Ἅγιος· «Καλῶς· ἐπειδὴ δὲν ἔχεις ὑπακοήν, κατὰ τὸν λόγον τῆς Γραφῆς, «τὰς μύλας τῶν λεόντων συνέθλασεν ὁ Κύριος», εὐλογητὸς ὁ Θεός, ἄνοιξον τὸ στόμα του διὰ νὰ ἴδωμεν». Ὁ δὲ λέων ἤνοιξε μεγάλως τὸ στόμα καὶ ἀφῆκεν αὐτὸν νὰ ψηλαφᾷ καθὼς ἤθελε· τότε ἔβαλεν ὁ Ἅγιος τὴν χεῖρα εἰς τὸ στόμα τοῦ θηρίου καὶ ἀφοῦ ἐψηλάφησεν, ἐβεβαίωνε λέγων· «Ὅπως τις ψηλαφᾷ πάσσαλον σαλευόμενον εἰς τὸν τοῖχον, οὕτως εἶναι οἱ ὀδόντες τοῦ λέοντος». Τότε ἐσηκώθη ὁ λέων καὶ ἔφυγεν, ὁ δὲ Ἅγιος ἐξῆλθε καὶ ἐτελείωσε τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ.
Ὅταν ἀπέθανεν ὁ κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Ἡγούμενος, ἔγινε μεγάλη ταραχὴ καὶ διχόνοια εἰς τὴν Λαύραν καὶ ἐμοιράσθησαν εἰς δύο μερίδας διὰ τὴν ἀνάδειξιν τοῦ νέου Ἡγουμένου· ἤρχισαν δὲ νὰ χαλῶσι τοὺς νόμους τοῦ τόπου καὶ τὰς συνηθείας τῶν Πατέρων αὐτῶν. Διὰ τοῦτο ἐλυπεῖτο καὶ ἐστενοχωρεῖτο ὁ γέρων καὶ παρεκάλει ἐκτενῶς τὸν Θεὸν νὰ τὸν πληροφορήσῃ ποῦ εἶναι τὸ θέλημά του νὰ μεταβῇ· καὶ βλέπει εἰς ὀπτασίαν δύο μεγάλα ὄρη φωτεινά, ἐκ τῶν ὁποίων τὸ ἓν ἦτο πολὺ ὑψηλότερον καὶ φωτεινότερον τοῦ ἄλλου. Λέγει λοιπὸν πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἐδείκνυε τὴν ὀπτασίαν· «Ποῦ ἐπιθυμεῖς νὰ ἀνέλθῃς καὶ κατοικήσῃς;». Ὁ δὲ γέρων παρεκάλει εἰς τὸ ὑψηλότερον· καὶ λέγει ὁ φανεὶς πρὸς αὐτόν· «Ἀνάβα λοιπὸν εἰς τὸ Μοναστήριόν σου, εἰς τὸ ὁποῖον ἐκουρεύθης Μοναχὸς καὶ κατοίκησε εἰς τὰ Κελλία». Παρευθὺς δὲ ἀφοῦ ἀνέβη, παρεκάλει τὸν Ἡγούμενον τοῦ Χοζεβᾶ νὰ τοῦ δώσῃ κατοικίαν εἰς τὰ Κελλία. Ἦτο δὲ Ἡγούμενος τοῦ Μοναστηρίου ὁ Λεόντιος, ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πολὺ ἐλεήμων καὶ φιλόπτωχος· τοσοῦτον δὲ ἐπρόκοψεν εἰς τὴν ἀρετὴν τῆς ἐλεημοσύνης, ὥστε μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ εἶδεν αὐτὸν εἷς τῶν γερόντων νὰ ἵσταται ὅλως ὡς πῦρ ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου.