Ὁ γέρων κατήγετο ἐκ Μεσοποταμίας, ἦτο δὲ πολὺ σκληρός. Μίαν ἡμέραν λοιπὸν ἀποστέλλει τὸν νέον εἰς τὸν χείμαρρον διὰ νὰ φέρῃ τὸ ὕδωρ, ὁ δέ, ἀφοῦ κατέβη, ἐπέστρεψεν ἄπρακτος· διότι τὸ ὕδωρ ἦτο συσσωρευμένον, αὐτὸς δέ, καθὼς ἦτο μετὰ τῶν ἐνδυμάτων του, δὲν ἠδυνήθη ἀπὸ τὴν συμπλοκὴν τῶν καλάμων καὶ τῶν ξύλων νὰ φέρῃ τοῦτο· ὁ γέρων διέταξεν αὐτὸν νὰ ἐνδυθῇ τὸ ἱμάτιόν του καὶ νὰ περιζωσθῇ τὸ ἐπανώρρασον καὶ οὕτω νὰ ὑπάγῃ καὶ φέρῃ τὸ ὕδωρ. Ἐπειδὴ ἐβράδυνεν ὁ παῖς εἰς τὴν ἔξοδον τοῦ ὕδατος, ὁ γέρων ἔκρυψε τὸ ἱμάτιόν του καὶ ἐπῆγεν εἰς τὴν ὥραν τῆς τραπέζης· ὅταν δὲ ἦλθεν ὁ παῖς καὶ δὲν εὗρε μήτε τὸν γέροντά του μήτε τὸ ἱμάτιον, ἐπῆγεν εἰς τὴν Μονὴν χωρὶς ζωστικόν· καὶ ἀφοῦ ἐκτύπησε τὴν θύραν ἢνοιξεν ὁ ξενοδόχος, ὁ ὁποῖος ὅταν εἶδεν αὐτὸν γυμνὸν ἠρώτα τὴν αἰτίαν τούτου, ὁ δὲ ἐξήγησεν εἰς αὐτὸν τὸ γεγονός· τότε ὁ ξενοδόχος ἔφερεν εἰς αὐτὸν ἱμάτιον καὶ ἀφοῦ ἐνεδύθη, τὸν εἰσήγαγεν εἰς τὸ Μοναστήριον.
Ἐνῷ δὲ κατήρχετο ὁ ἐπιστάτης αὐτοῦ ἀπὸ τὴν τράπεζαν τοῦ φαγητοῦ, συνήντησεν αὐτὸν ἔμπροσθεν τῶν τάφων τῶν ἁγίων πέντε Πατέρων, οἱ ὁποῖοι εἶναι κατατεθειμένοι ἐκεῖ· καὶ ἰδὼν αὐτὸν μετὰ θυμοῦ καὶ ἀπειλῆς τοῦ ἔδωκε ράπισμα, λέγων· «Διατὶ ἄργησες;» καὶ παρευθὺς ἐξηράνθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ὅλη. Πεσὼν λοιπὸν ἔμπροσθεν τοῦ παιδὸς παρεκάλει, λέγων· «Τέκνον, μὴ μὲ φανερώσῃς μηδὲ διαπομπεύσῃς· ἥμαρτον, συγχώρησόν μοι καὶ παρακάλεσον τὸν Κύριον ὑπὲρ ἐμοῦ ἵνα ἰατρευθῶ». Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτὸν μετὰ ταπεινώσεως καὶ εὐλαβείας· «Ὕπαγε, πάτερ, καὶ βάλε μετάνοιαν εἰς τοὺς τάφους τῶν Ἁγίων καὶ αὐτοὶ σὲ θεραπεύουσιν»· ὁ δὲ ἐπέμενε παρακαλῶν αὐτόν, λέγων· «Εἰς σὲ ἥμαρτον, σὺ παρακάλεσον ὑπὲρ ἐμοῦ». Τότε ἀφοῦ ἔλαβεν ὁ παῖς τὴν χεῖρα αὐτοῦ, ἐπῆγαν ὁμοῦ εἰς τοὺς τάφους τῶν Ἁγίων καὶ ἀφοῦ ἔβαλον μετάνοιαν καὶ προσηυχήθησαν, παρευθὺς ἰατρεύθη. Ἀπὸ τότε ὁ γέρων ἔγινε πρᾷος καὶ συγκαταβατικὸς καὶ πολὺ εὐλαβής. Ἐπειδὴ διεφημίσθη τοῦτο εἰς τὴν ἀδελφότητα καὶ πάντες ἐθαύμαζον καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεὸν διὰ τὸ γενόμενον παράδοξον θαῦμα καὶ μάλιστα ὑπὸ νέου καὶ ἀρχαρίου, ἐφοβήθη ὁ παῖς τὸ ἄγκιστρον τῆς κενοδοξίας καὶ ἐξελθὼν κρυφίως ἐκ τῆς Μονῆς κατῆλθεν εἰς τὴν Λαύραν πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, μετὰ τοῦ ὁποίου καὶ διέμεινεν εἰς τὴν λεγομένην παλαιὰν Ἐκκλησίαν. Ἐφύλαττον δὲ τὴν διαγωγὴν καὶ πολιτείαν ταύτην οὐδέποτε ἐμαγείρευσαν διὰ τὸν ἑαυτόν των φαγητὸν ἐψημένον εἰς τὸ πῦρ, εἰ μὴ μόνον ἐὰν ἤρχοντο ἐπισκέπται πρὸς