Ἀλλὰ ἂς ἔλθωμεν εἰς τὴν ὁσίαν αὐτοῦ, μετάστασιν διὰ νὰ δώσωμεν τέλος τῆς διηγήσεως· μόνον νὰ ἀναφέρωμεν τι κατὰ τὴν τελευτὴν αὐτοῦ, ἀναγκαῖον μάλιστα πρὸς ἀπόδειξιν τῆς ἐνοικούσης εἰς αὐτὸν θείας χάριτος. Ὡς προείπομεν, ὁ Ὅσιος παρήγγειλε νὰ μὴ ἐνταφιάσωσιν αὐτὸν διὰ πολυτελοῦς ἐνδύματος· καὶ πάλιν κατὰ τὴν ὥραν τοῦ θανάτου ἐπανέλαβε τὸ αὐτὸ, προσθέσας ὅτι, ἐὰν ὑπάρχῃ τις ἐκ τῶν ἀδελφῶν, ὅστις προητοίμασε τοιοῦτον ἔνδυμα, ἂς δώσῃ αὐτὸ εἰς τὸν ἔχοντα ἀνάγκην. Εἷς δὲ ἐκ τῶν περιφανεστέρων καὶ ἀγαπητοτέρων εἰς αὐτόν, προετοιμάσας λαμπρὸν ἔνδυμα, ἐσκόπευε νὰ ἐνδύσῃ τὸ σῶμα ἐκείνου μετὰ θάνατον, ἀλλ’ ἀφοῦ ἤκουσε τὴν παραγγελίαν ἐλυπεῖτο, διότι προελήφθη ὁ σκοπὸς αὐτοῦ. Ἐσκέφθη δὲ νὰ μὴ δώσῃ τὸ ἔνδυμα, ὡς παρηγγέλθη, νομίσας ὅτι ἦτο προτιμότερον νὰ διανείμῃ εἰς τοὺς πτωχοὺς τὴν ἀξίαν αὐτοῦ εἰς χρήματα καὶ ἑπομένως ἤθελεν οὕτως εὐχαριστήσει περισσότερον τὸν Ὅσιον.
Ἀλλὰ μόλις ταῦτα συλλογισθείς, ἔλαβε καὶ τὴν τιμωρίαν τῆς παρακοῆς. Εὐθὺς ἐνώπιον πάντων κυριεύεται ὑπὸ δαιμονίου, πίπτει πρὸ τῆς κλίνης τοῦ μακαρίου σπαρασσόμενος, στρεβλώνει τὰς χεῖρας, διαστρέφει τοὺς ὀφθαλμούς, ἐκβάλλει ἀφροὺς ἐκ τοῦ στόματος καὶ πράττει ὅσα ἄλλα φοβερὰ μανία δύναται νὰ ἐπιφέρῃ εἰς τὸν ἄνθρωπον. Ὁ δὲ θεῖος Ἐφραὶμ ἐννοήσας ἐξ Ἁγίου Πνεύματος, ὅτι τοῦτο ἦτο καρπὸς ἁμαρτίας, ἐξαγορεύει τὸν ἀσθενῆ ἅμα συνελθόντα καὶ ἐπιτιμήσας αὐτὸν διὰ τὴν ἀσθένειαν τοῦ λογισμοῦ, ἐσυγχώρησεν αὐτὸν καὶ διὰ τῆς προσευχῆς καὶ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν μόνον ἀπέβαλε τὸ δαιμόνιον, καὶ ἰατρεύσας τὸν ἀσθενῆ προέτρεπε νὰ ἐκπληρώσῃ κατὰ γράμμα τὴν προτέραν προαγγελίαν. Οὕτω λοιπὸν ὁ ἱερὸς Ἐφραὶμ κατὰ τὸ τέλος τοῦ βίου διὰ τοιούτου θαύματος ἐπεσφράγισε τὰς πράξεις αὑτοῦ, ἔπειτα δὲ συμβουλεύσας ἱκανῶς τοὺς παρόντας ἵνα ἐργάζωνται τὴν ἀρετήν, καὶ εὐλογήσας αὐτοὺς καὶ προρρήσεις τινὰς προειπών, ἀκριβῶς μετὰ ταῦτα ἐκπληρωθείσας, παρέδωκε τὴν ἁγίαν του ψυχὴν εἰς χεῖρας Θεοῦ ἐν εἰρήνῃ, τὸ ἔτος τοθ’ (379), καὶ οὕτω στεφανηφόρος ἀπῆλθεν εἰς τὰς αἰωνίους μονὰς καὶ εἰς τὴν λαμπρότητα, ἡ ὁποία προσμένει τοὺς τοιούτους, διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸν ὁποῖον πρέπει δόξα καὶ τιμὴ καὶ κράτος, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.