θεάρεστα καὶ ἐσώθη. Καὶ εἰς τοῦτο ὁ Ὅσιος ἦτο αἴτιος, ὅστις τὴν ἐδίδαξεν, ἐνῷ ἤθελε νὰ τὸν κολάσῃ μὲ τὰς παγίδας τοῦ δράκοντος. Οὕτω λοιπὸν ὁ θεῖος Ἐφραίμ, ἀπὸ μὲν τὴν πρώτην πόρνην, ἥτις τὸν ὑπήντησε καθ’ ὁδόν, πολὺ ὠφελήθη, τὴν δὲ ἑτέραν πολὺ ὠφέλησε καὶ ἐσώθη μὲ τοῦ Θεοῦ τὴν βοήθειαν.

Καταλιπὼν μετὰ ταῦτα τὴν Ἔδεσσαν, ἀνεχώρησεν εἰς παρακείμενον ὄρος ἀσκητεύσας εἰς αὐτὸ ἐπί τινα χρόνον. Μετὰ ταῦτα ἐπανελθὼν εἰς τὴν πόλιν ὁ Ὅσιος ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὴν Ἔδεσσαν καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν Καισάρειαν διὰ νὰ συναντήσῃ τὸν Μέγαν Βασίλειον, τὴν πηγὴν τῶν δογμάτων καὶ τῆς εὐσεβείας τὸν πρόμαχον. Βλέπων δὲ αὐτὸν ὁ θεῖος Ἐφραίμ, τὸν εὐφήμησε πολύ, διότι, ὡς προορατικὸς ὅπου ἦτο, εἶδε μὲ τὸ ὄμμα τῆς ψυχῆς μίαν περιστερὰν ἀπαστράπτουσαν ὡς ὁ ἥλιος, ἥτις ἐκάθητο εἰς τὸν δεξιὸν ὦμον τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καὶ τοῦ ὡμίλει εἰς τὸ οὖς· αὐτὸς δὲ ἐδίδασκε τὸν λαὸν λέγων ὅσα ἡ ἔνθεος ἐκείνη περιστερὰ τοῦ ἔλεγεν, ἡ ὁποία τοῦ ἐφανέρωσε καὶ τὸν Ὅσιον Ἐφραὶμ καὶ γνωρίσας τίς ἦτο ἀπὸ τὴν χάριν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, συνωμίλησαν καὶ ηὐφράνθησαν πνευματικῶς, ἀπολαύσαντες ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Λέγουσι δὲ τινὲς ὅτι τότε ὁ Μέγας Βασίλειος, γνωρίσας ἐκ Θεοῦ ὁποῖος ἦτο ὁ Ἐφραίμ, ἐχειροτόνησε τοῦτον Διάκονον, ἄλλοι δὲ πάλιν λέγουσιν ὅτι ἦτο Διάκονος καὶ τὸν ἐχειροτόνησε τότε Ἱερέα. Πιθανώτερον ὅμως φαίνεται ὅτι ὁ Ὅσιος ἠρνήθη νὰ λάβῃ μεγαλύτερον τοῦ Διακόνου ἀξίωμα ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ διὰ νὰ εἶναι ὅλως ἀφωσιωμένος εἰς τὴν μελέτην τῶν θείων Γραφῶν καὶ τὴν συγγραφήν [3].

Οὗτος ὁ Ὅσιος ἐδέχθη ἀπὸ τὸν Θεὸν τῆς διδασκαλίας τὸ τάλαντον, τὸ ὁποῖον ἐσπούδαζε διαφοροτρόπως νὰ τὸ αὐξάνῃ εἰς τὰς ψυχὰς τῶν ἀνθρώπων, ὡς δοῦλος εὐγνωμονέστατος. Καὶ τοῦτο ὁ ἴδιος ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ τὸ ἐφανέρωσε μοναχός του καὶ ὡμολόγησεν εἰς ἕνα ἐνάρετον πνευματικὸν μίαν ὀπτασίαν τὴν ὁποίαν εἶδεν, ὅταν ἦτο ἀκόμη μικρός, οὕτω λέγων· «Εἶδα μίαν ἄμπελον, ἥτις εἶχε σταφυλὰς ἀναριθμήτους, αὕτη δὲ ἐφύτρωσεν εἰς τὴν γλῶσσάν μου καὶ ἐκβαίνουσα ἔξω ἀπὸ τὸ στόμα μου, ἥπλωσαν τὰ κλήματα καὶ ἐσκέπασαν ὅλην τὴν γῆν καὶ ἐκάθηντο ὅλα τὰ πετεινὰ εἰς αὐτὴν τὴν ἄμπελον καὶ ἔβοσκον καὶ ὅσον αὐτὰ ἔτρωγον τὸν καρπόν, τόσον ἐκεῖνος ἐπλήθυνε». Ταῦτα μὲν εἶπεν ὁ Ὅσιος διὰ τὸν ἑαυτόν του καὶ ἄλλο περισσότερον δὲν ἐφανέρωσεν. Ἐκεῖνοι ὃμως, οἵτινες ἠξιώθησαν νὰ θεωρῶσι θεῖα Μυστήρια, εἶδον πολλὰς ἀποκαλύψεις περὶ αὐτοῦ εἷς δὲ ἀπὸ ἐκείνους εἶπεν ὅτι εἶδεν πληθὺν