Τότε ἡ γυνή, μὴ δυναμένη νὰ κρατήσῃ τὰ σπλάγχνα της, ἐδάκρυσε. Ὁ δὲ Ξενοφῶν εἶπεν εἰς αὐτήν· «Τί κλαίεις; ἠσθένησαν τὰ τέκνα μας;». Ἡ δὲ ἀπεκρίνατο· «Μακαρία ἡ ὥρα, νὰ ἦσαν ἀσθενῆ· ἀλλὰ τοὺς μαργαρίτας μας ἐχάσαμεν εἰς τὴν θάλασσαν». Τότε ὁ γέρων στενάξας ηὐχαρίστησε τὸν Θεὸν λέγων· «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον. Μὴ λυπεῖσαι, κυρία μου, καὶ ὁ Θεὸς δὲν ἀφῆκε νὰ μᾶς γίνῃ τοιαύτη λύπη εἰς τὸ γῆρας, ἐπειδὴ ἐγὼ ὅλας τὰς ἐντολάς του ἐποίησα, ὡς νομίζω. Πλὴν ἄς ἀγρυπνήσωμεν τὴν νύκτα ταύτην δεόμενοι τοῦ Θεοῦ νὰ μᾶς φανερώσῃ τί ἔγιναν τὰ τέκνα μας». Προσευχόμενοι λοιπὸν καὶ γονυπετοῦντες ὅλην τὴν νύκτα, τὸ πρωῒ ἐκ τοῦ κόπου ἐκοιμήθησαν καὶ βλέπουσιν ἐν ὁράματι ἀμφότεροι, ὅτι τὰ τέκνα των ἵσταντο ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ καὶ εἶχον εἰς τὰς κεφαλάς των στέφανα λαμπρὰ καὶ πολύτιμα. Καὶ τοῦ μὲν Ἰωάννου ὁ στέφανος ἦτο κεκοσμημένος ὑπὸ ἀνεκτιμήτων λίθων, τοῦ δὲ Ἀρκαδίου ὑπὸ ἄστρων λαμπροτάτων, ἀμφότεροι δὲ ἐκράτουν χρυσὸν εἰς τὰς χεῖράς των. Ἐγερθέντες τοῦ ὕπνου διηγήθησαν πρὸς ἀλλήλους τὸ ὅραμα καὶ εἶπεν ὁ μακάριος Ξενοφῶν· «Ἐν ἀληθείᾳ, ὦ γύναι, μεγάλης τιμῆς ἠξιώθησαν οἱ υἱοί μας καὶ νομίζω νὰ εἶναι εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Λοιπὸν ἂς ὑπάγωμεν νὰ τοὺς εὕρωμεν καὶ νὰ προσκυνήσωμεν καὶ τοὺς Ἁγίους Τόπους».

Λαβόντες λοιπὸν οἱ Ἅγιοι πλοῦτον πολύν, ἀπῆλθον μετά τινων τῶν ὑπηρετῶν των εἰς τὴν Ἁγίαν Πόλιν· ἔνθα προσκυνήσαντες εὐλαβῶς ὅλους τοὺς τόπους ἐκείνους, ἔδιδον πανταχοῦ καὶ ἱκανὴν ἐλεημοσύνην, περιφερόμενοι δὲ ἠρώτων καὶ διὰ τοὺς υἱούς των, ἀλλ’ οὐδὲν περὶ τούτων ἠδύναντο νὰ μάθουν. Εὗρον ὅμως ἕνα ἐκ τῶν ὑπηρετῶν των, τὸν ὁποῖον εἶχον στείλει μετ’ αὐτῶν εἰς Βηρυτόν, φοροῦντα ἔνδυμα Μοναχοῦ, εὐθὺς δὲ ὡς τὸν εἶδον, ἔβαλον εἰς αὐτὸν μετάνοιαν. Ὁ δὲ προσεκύνησεν αὐτοὺς λέγων· «Μὴ ποιεῖτε οὕτω, κύριοί μου, μὴ ποιεῖτε εἰς ἐμὲ τὸν ὑπηρέτην σας μετάνοιαν». Ὁ δὲ Ἅγιος Ξενοφῶν λέγει εἰς αὐτόν· «Τὸ ἅγιον σχῆμα, ὅπερ φορεῖς, ἐτίμησα· καὶ παρακαλῶ μὴ λυπεῖσαι, ἀλλ’ εἰπὲ εἰς ἡμᾶς τί ἔγιναν τὰ τέκνα μας». Ὁ δὲ εἶπε· «Δὲν ἠξεύρω· διότι καθὼς συνετρίβη τὸ πλοῖον, ἕκαστος ἐφρόντιζε πῶς νὰ σωθῇ· ὅθεν εἴτε ζῶσι εἴτε ἀπέθανον μόνον ὁ Θεὸς γνωρίζει». Τότε ὁ Ξενοφῶν ἠθέλησε νὰ ὑπάγῃ καὶ εἰς τὰ μέρη τοῦ Ἰορδάνου νὰ προσκυνήσῃ καὶ νὰ μοιράσῃ καὶ εἰς τοὺς ἐκεῖ ἀσκουμένους Μοναχοὺς ἐλεημοσύνην.