Ἐκεῖνος ὅμως ὁ τρισκατάρατος τρέχει μόνος του εἰς τὸν κριτὴν καὶ συκοφαντεῖ τὸν εὐλογημένον Γεώργιον λέγων· «Κάποιος Τοῦρκος ζητεῖ νὰ πάρῃ εἰς γυναῖκα μίαν Χριστιανήν, ἐνῷ τὸν ἠξεύρω διὰ Τοῦρκον». Φέρουν λοιπὸν τὸν εὐλογημένον Γεώργιον εἰς τὸ κριτήριον, ἐκεῖ δὲ ἐρωτᾶται καὶ ἀποκρίνεται θαρσαλέως εἰς τὸν καδῆν, ὅτι εἶναι Χριστιανός. Ὁ καδῆς τότε τὸν φοβερίζει λέγων· «Ἐδῶ ὁ Χότζας μαρτυρεῖ ὅτι εἶσαι Τοῦρκος». Λέγει ὁ Ἅγιος· «Ὄχι, Χριστιανὸς ἤμουν καὶ εἶμαι». Λέγων δὲ τοῦτον τὸν λόγον ἔκαμε καὶ τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ. Ἔτυχεν ὅμως τότε παρὼν καί τις φίλος του εἰλικρινὴς τοῦ Ἁγίου, ὁ ὁποῖος ὢν γεγυμνασμένος τὴν τουρκικὴν διάλεκτον, ἔχων ἐν ταυτῷ καὶ μίαν ὑπερφυσικὴν εὐτολμίαν, ἀντέκρουε πάντας τοὺς λόγους τοῦ καδῆ, ἐπειδὴ ὁ Ἅγιος ἦτο ἐκ φύσεως ὀλιγόλογος.

Βλέπων ὁ καδῆς ταῦτα καὶ μὴ γνωρίζων τί νὰ πράξῃ, ἀπεφάσισε καὶ ἔστειλε τὸν Ἅγιον εἰς τὸν βεζύρην· ἐκεῖνος δε ἐρωτᾷ αὐτὸν καὶ ὁ Ἅγιος ἀποκρίνεται τὰ ἴδια καθὼς καὶ εἰς τὸν καδῆν ἀπεκρίθη. Ἐπειδὴ δὲ ὁ βεζύρης ἔμαθεν, ὅτι ὁ μάρτυς ἦτο ἄνθρωπος τοῦ Χατζῆ Ἀβδουλάχ, ἔστειλε καὶ ἐκάλεσε αὐτὸν καὶ τὸν ἠρώτησε ἂν ὁ Γεώργιος εἶναι Χριστιανὸς ἢ ὄχι. Εἰπόντος δὲ τοῦ αὐθέντου αὐτοῦ, ὅτι ἀπ’ ἀρχῆς τὸν γνωρίζει ὡς Χριστιανόν, ἐλευθερώνεται τότε προσκαίρως ὁ Ἅγιος ἀπὸ τὴν συκοφαντίαν καὶ διὰ προσταγῆς τοῦ ἡγεμόνος γράφεται εἰς τὸν Κώδικα τοῦ καδῆ, ὅτι εἶναι Χριστιανός. Κατὰ τὴν ἰδίαν λοιπὸν ἐκείνην ἑβδομάδα καὶ δὴ τὴν πρώτην μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσίν του Κυριακήν, παραμονὴν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, ἐστεφανώθη μὲ τὴν εἰρημένην Ἑλένην. Κατὰ τὸ διάστημα τοῦτο ἔφυγεν ὁ Ἰμὶν πασᾶς διὰ τὴν Προῦσαν, ἠκολούθησε δὲ τοῦτον ὁ αὐθέντης τοῦ Ἁγίου ὁμοῦ μὲ τὸν Γεώργιον, ἔπειτα ὅμως ἀπὸ ὀλίγον χρόνον τοῦ ἐπέτρεψεν ὁ αὐθέντης του νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς Ἰωάννινα. Ὀλίγας δὲ ἡμέρας μετὰ τὴν ἐπιστροφήν του προσελήφθη ὡς ἱπποκόμος τοῦ Μουτεσελήμη Φιλιατῶν, ὃστις εἶχεν ἀποσταλῆ ἀπὸ τὸν νέον ἡγεμόνα Μουσταφᾶ πασᾶν. Διαμείνας λοιπὸν μῆνας τρεῖς εἰς Φιλιάτες, ἦλθεν εἰς Ἰωάννινα ὁμοῦ μὲ τὸν αὐθέντην του Μουτεσελήμην περὶ τὰ τέλη τοῦ Δεκεμβρίου μηνὸς ἡμέρᾳ Τετάρτῃ. Κατ’ ἐκείνην τὴν ἰδίαν νύκτα ἐξημερώνοντας Πέμπτη ἐγέννησεν ἡ σύζυγός του, ἥτις ἦτο ἔγκυος, υἱόν. Ὅθεν διὰ τὴν αἰτίαν ταύτην καὶ ἐπειδὴ ὁ αὐθέντης του φεύγων ἐζήτησε νὰ συμπαραλάβῃ μετ’ αὐτοῦ καὶ τὸν Ἅγιον, τοῦ ἐζήτησε οὗτος τὴν ἄδειαν καὶ κατὰ τὸ παρὸν ἔμεινεν εἰς Ἰωάννινα.