Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος ΓΕΩΡΓΙΟΥ τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων ἀθλήσαντος ἐν ἔτει ͵αωλη’ (1838).

ΕΙΚΟΝΑ
Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς ΓΕΩΡΓΙΟΣ ὁ ἐξ Ἰωαννίνων,
μετὰ τοῦ μαρτυρίου του. Μεταβυζαντινὴ φορητὴ
εἰκών, ἔργον τοῦ πρωτοψάλτου τῆς Ι. Μ. Ἰωαννίνων,
Πέτρου Γεωργιάδου, ἔτους 1842.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ὁ εὐλογημένος νέος ἀθλητὴς καὶ Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, τὸ καύχημα τῶν Ἰωαννίνων καὶ ὁ ποταμὸς τῶν θαυμάτων, ἡ πτῶσις τῶν ἀπίστων καὶ ἡ ἀνάστασις τῶν πιστῶν, ἐγεννήθη τὸ ͵αωι’ (1810) εἰς ἓν χωρίον τῆς ἐπαρχίας Γρεβενῶν, Τσούρχλι [1] ὀνομαζόμενον. Οἱ γονεῖς του ἦσαν πάμπτωχοι, Κωνσταντῖνος καὶ Βασίλω ὀνομαζόμενοι, ἐργαζόμενοι τὴν γεωργικὴν τέχνην. Ὅτε δὲ ὁ Ἅγιος ἦτο εἰς ἡλικίαν ὀκτὼ ἐτῶν ἔμεινεν ὀρφανὸς ἀπὸ γονεῖς· ὅθεν ἔμεινεν ὑπὸ τὴν προστασίαν τοῦ ἀδελφοῦ του καὶ τῆς ἀδελφῆς του. Ἐπειδὴ ὅμως ἠκολούθησαν τότε πολλαὶ ἀνωμαλίαι εἰς τὴν Ἤπειρον καὶ πολλοὶ Ἀλβανοὶ καὶ ἄλλα στρατεύματα περιέτρεχον αὐτήν, προσεκολλήθη καὶ οὗτος ὁ εὐλογημένος εἴς τινας Ἀγάδες ὑπομίσθιος.

Μὲ τὴν πάροδον τοῦ χρόνου προσελήφθη εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ Χατζῆ Ἀβδουλάχ, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς ἀξιωματικοὺς τοῦ Ἰμὶν πασᾶ, υἱοῦ τοῦ Κιουταχῆ, μὲ τὸν ὁποῖον ἔκαμε περὶ τοὺς ὀκτὼ χρόνους μετερχόμενος τὸν ἱπποκόμον. Οἱ δὲ Ἀγαρηνοί, καθὼς συνηθίζουν, διὰ πολλὰ αἴτια δὲν τὸν ἐκάλουν μὲ τὸ ὄνομά του, ἀλλὰ τὸν ἔκραζον Γκιαοὺρ Χασὰν, αὐτὸς ὅμως ἐφρόνει τὰ τῶν Χριστιανῶν. Ὅπερ ἀγνοοῦντες οἱ περισσότεροι δὲν τὸν ἐστοχάζοντο διὰ Χριστιανόν, ἀλλ’ Ὀθωμανόν. Τὶ ὃμως ἠκολούθησεν; Ὅταν ὁ Ἰμὶν πασᾶς ἦλθε τὸ δεύτερον κατὰ τὸ ἔτος ͵αωλϛ’ (1836) ἡγεμὼν εἰς Ἰωάννινα, ἔχων μαζί του τὸν Χατζῆ Ἀβδουλὰχ ὁμοῦ μὲ τὸν εὐλογημένον Γεώργιον, διὰ προτροπῆς τινων φίλων του ἠρραβωνίσθη οὗτος μετά τινος νέας, Ἑλένης ὀνομαζομένης, ὀρφανῆς καὶ αὐτῆς καὶ προστατευομένης ἀπὸ μίαν θείαν της, Θεοφανὼ καλουμένην, εἶχε δὲ αὕτη καὶ δύο ἀδελφοὺς Ἀλέξιον καὶ Κωνσταντῖνον καλουμένους. Αὕτη ἡ κόρη, ὅσον εἰς τὰ σωματικὰ ἦτο πάμπτωχος, τόσον εἰς τὰ ψυχικὰ ἦτο πλουσιωτάτη, φρονιμωτάτη καὶ θεόφοβος, καθὼς ὑπὸ πάντων ἐμαρτυρεῖτο. Ἀκούσατε ὅμως τὶ ἠκολούθησε κατ’ αὐτὴν ταύτην τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν τὴν ἠρραβώνισεν ἡ θεία της μὲ τὸν εὐλογημένον Γεώργιον.

Χότζας τις Τοῦρκος ἐξ Ἰωαννίνων, γνωρίζων τὸν Ἅγιον καὶ ἐκ τῶν προτέρων μᾶλλον ἀπὸ τὴν ὀνομασίαν, μὲ τὴν ὁποίαν τὸν ἐκάλουν (Γκιαοὺρ Χασὰν) καὶ ὦν φυσικὰ φανατικὸς μουσουλμᾶνος, συκοφαντεῖ τὸν εὐλογημένον Γεώργιον. Λέγει δὲ εἰς αὐτόν· «Πῶς σὺ Τοῦρκος ὢν θέλεις νὰ πάρῃς Χριστιανὴν γυναῖκα;». Ὁ δὲ Ἅγιος λέγει πρὸς αὐτόν· «Ἐγώ, ὡς Χριστιανὸς ὁποῦ εἶμαι, ζητῶ νὰ πάρω Χριστιανὴν γυναῖκα».


Yποσημειώσεις

[1] Τὸ χωρίον τοῦτο ἔχει μετονομασθῆ σήμερον εἰς Ἅγιον Γεώργιον.

[2] Αὐτὸ ἔφερον ὡς σημεῖον τότε ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ κατὰ διαταγὴν τοῦ τότε διοικητοῦ Ἰμὶν πασᾶ· ἦτο δὲ τοῦτο μέλαν.

[3] Πρόκειται περὶ τοῦ βυζαντινοῦ καὶ τουρκικοῦ ὡρολογίου, κατὰ τὸ ὁποῖον ἡ τρίτη ὥρα ἀντιστοιχεῖ μὲ τὴν 9ην πρωϊνὴν περίπου.