Βαλὼν εἰς καλὴν κατάστασιν τὴν ἐπαρχίαν του, ἦλθε πάλιν εἰς τὸ Ὄρος καὶ ἀπήλαυσε τοὺς Πατέρας τοῦ Μοναστηρίου του. Καὶ μετά τινας ἡμέρας συνάξας ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς εἶπεν, ὅτι εἶχε πρὸ πολλοῦ μεγάλην ἐπιθυμίαν νὰ ὑπάγῃ νὰ προσκυνήσῃ τὸν Πανάγιον Τάφον τοῦ Κυρίου ἡμῶν, καὶ ἱκανῶς αὐτοὺς διδάξας καὶ λαβὼν τὰς εὐχάς των ἔπλευσεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Φθάσας δὲ Θεοῦ βοηθείᾳ ἐκεῖ εἰς ὀλίγας ἡμέρας, τὸν ὑπεδέχθη ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Ἀθανάσιος, καὶ τὴν Κυριακὴν ἐλειτούργησεν ὁμοῦ μὲ τὸν Ἅγιον, πρὸς τὸν ὁποῖον εἶπε νὰ εὐχηθῇ τὸν λαὸν καὶ νὰ τὸν διδάξῃ· καὶ εἰς τόσην ἀγάπην καὶ εὐλάβειαν τὸν εἶχεν ὁ Πατριάρχης καὶ οἱ Κληρικοὶ καὶ ὅλος ὁ λαός, ὥστε δὲν ἤθελον νὰ χωρίσουν ἀπὸ αὐτόν, ἀλλ’ ἤρχοντο καθ’ ἑκάστην ἡμέραν νὰ ἀκούουν τὰς ψυχωφελεῖς διδασκαλίας του. Προσκυνήσας δὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους Τόπους μὲ πολλὴν εὐλάβειαν καὶ κατάνυξιν καὶ ἄφθονα καὶ θερμὰ δάκρυα χύσας ἐπάνω εἰς τὸν Πανάγιον Τάφον, ἀνεχώρησε καὶ εἰς ὀλίγας ἡμέρας ἔφθασεν εἰς τὴν Ἀνατολήν, ἔνθα εὗρε τὸν βασιλέα Ἰωάννην τὸν Βατάτζην, ὁ ὁποῖος ἦτο συγγενὴς τοῦ Ἁγίου, ὅστις τὸν ὑπεδέχθη μὲ μεγάλην εὐλάβειαν καὶ τιμὴν καὶ ἐχάρη πολύ, δοξάσας τὸν Θεὸν ὅτι τὸν ἠξίωσε νὰ λάβῃ τὴν εὐχήν του. Ὁμοίως ἔπραξε καὶ ἡ βασίλισσα, καὶ τὸν ἔκαμαν καὶ οἱ δύο πνευματικόν των πατέρα· ἀλλ’ ὁ Ἅγιος, διατρίψας ἱκανὰς ἡμέρας ἐκεῖ, ἀπεφάσισε νὰ ἔλθῃ πάλιν εἰς τὸ Ὄρος. Καὶ ἐπειδὴ ὁ βασιλεὺς τὸν εἶχε συγγενῆ καὶ πνευματικόν του, τοῦ ἐχάρισε Τίμιον Ξύλον καὶ ἄλλα ἅγια λείψανα καὶ σκεύη πολύτιμα, καὶ τὸν ἀπέστειλε μὲ βασιλικὸν πλοῖον εἰς τὸ Μοναστήριόν του· φθάσας δὲ ἐκεῖ θείᾳ βοηθείᾳ ἀφιέρωσεν εἰς τὴν Ἱερὰν αὐτοῦ Μονὴν τὸ Τίμιον Ξύλον ὁμοῦ μὲ τὰ ἅγια λείψανα, καὶ ὅσα τοῦ ἐδώρησεν ὁ βασιλεύς. Μείνας δὲ ἱκανὸν καιρὸν καὶ καλῶς καθοδηγήσας τοὺς Πατέρας καὶ διορίσας Ἡγούμενον ἐνάρετον νὰ τοὺς ποιμαίνῃ, ἐπέστρεψε πάλιν εἰς τὴν Σερβίαν.
Ἐπανελθὼν ὁ Ἅγιος εἰς τὴν ἐπαρχίαν του καὶ ποιμάνας τοὺς ἐκεῖ θεαρέστως, κατεφώτισεν ὅλην τὴν Σερβίαν μὲ τὰς ἀκτῖνας τῶν ἀρετῶν του καὶ τῶν θείων του διδασκαλιῶν. Φυλάξας δὲ αὐτὴν ἀβλαβῆ ἀπὸ τοὺς νοητοὺς λύκους, τὴν ὡδήγησε σαφῶς εἰς τὴν οὐράνιον μάνδραν. Ἐπειδὴ ὅμως εἰς τὰ μέρη ἐκεῖνα ἦσαν τότε πολλαὶ αἱρέσεις, ἐξῆλθεν ὁ Ἅγιος καὶ εἰς ἄλλας ἐπαρχίας καὶ ἐδίδασκεν ἀποστολικῶς, μεταβαίνων ἀπὸ τόπου εἰς τόπον, καὶ πολλοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀσεβεῖς ὡδήγει εἰς τὴν εὐσέβειαν, μετέβη δὲ καὶ ἐκ δευτέρου εἰς προσκύνησιν τοῦ Ἁγίου Τάφου. Ἀπὸ ὅσας