Ἤγγισε καὶ αὐτὴ τὴν κεφαλήν της εἰς τὴν Ἁγίαν Τράπεζαν καὶ μὲ τὴν αὐτὴν φωνὴν καὶ τὰ αὐτὰ δάκρυα, μὲ τὰ ὁποῖα ἔβρεξεν ἡ πόρνη ἐκείνη τοὺς πόδας τοῦ Χριστοῦ, ἔβρεχε καὶ αὐτὴ τὴν Ἁγίαν Τράπεζαν λέγουσα, ὅτι δὲν θέλει ἀναχωρήσει ἐκεῖθεν, ἕως ὅτου λάβῃ τὴν ὑγείαν της. Ἀλείφουσα ἔπειτα μὲ τὰ δάκρυά της ὅλον τὸ σῶμα της, ὤ! τοῦ θαύματος! παρευθὺς ἔλαβε τὴν ὑγείαν της καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον της, ἐλαφρωμένη κατά τε τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν νοῦν, ὡς λαβοῦσα τὸν μισθὸν τῆς ἐλπίδος της καὶ ἐπιτυχοῦσα μὲ τὴν εὐρωστίαν τῆς ψυχῆς τὴν ὑγείαν τοῦ σώματος.
Τοιαύτη ἐστάθη ἡ ζωὴ τῆς μακαρίας Γοργονίας. Ὁποῖον δὲ τὸ τέλος; Ἐπεθύμει τὸν θάνατον ἡ εὐλογημένη, διὰ τὴν πολλὴν παρρησίαν καὶ τὸ θάρρος, τὸ ὁποῖον εἶχεν εἰς τὸν Χριστὸν καὶ διὰ τοῦτο ἀντὶ τῶν γηΐνων ἐπροτίμα νὰ εἶναι μαζὶ μὲ Αὐτόν. Ὅθεν δὲν ἀπέτυχε ταύτης τῆς ἐνθέου καὶ ὑψηλῆς ἐλπίδος της. Ἀλλὰ τί ἀκολουθεῖ; Ἀκούσατε. Ὕστερα ἀπὸ πολλὴν ἀγρυπνίαν, τὴν ὁποίαν ἔκαμε δεομένη περὶ τούτου πρὸς τὸν Κύριον, τῆς ἦλθεν ὕπνος γλυκύτατος καὶ ἐκεῖ εἰς τὸν ὕπνον βλέπει ὀπτασίαν, ἡ ὁποία τῆς ἐφανέρωνε πότε καὶ ποίαν ἡμέραν ἔμελλε νὰ ἀποθάνῃ καὶ νὰ ἀπέλθῃ πρὸς Κύριον· τοῦτο δὲ οἰκονομεῖ ὁ Θεὸς εἰς τοὺς δούλους του τοὺς ἀγαπῶντας αὐτόν, διὰ νὰ ἑτοιμάζωνται καὶ νὰ μὴ ταραχθῶσιν ὅταν ἔλθῃ ὁ θάνατος ἔξαφνα. Δὲν εἶχεν ὅμως ἀνάγκην ἡ Ἁγία ἀπὸ ἑτοιμασίαν, ἐπειδὴ πρὸ ὀλίγου εἶχε λάβει τὴν κάθαρσιν, διὰ τῆς τελειώσεως τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος· ἤ, νὰ εἴπωμεν τὸ ἀληθέστερον, ὅλη ἡ ζωή της ἦτο κάθαρσις καὶ τελείωσις· διότι, τὴν μὲν ἀναγέννησιν τὴν εἶχεν ἐκ τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διὰ μέσου τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος, τὴν δὲ ἀσφάλειαν καὶ βεβαιότητα τῆς σωτηρίας της ἀπὸ τὰς ἀρετὰς καὶ ἀπὸ τὰ καλὰ καὶ θεάρεστα ἔργα, τὰ ὁποῖα ἕως τότε ἐτέλεσε καὶ ἐπάνω εἰς τὰ ὁποῖα ὡσὰν σφραγῖδα καὶ τέλος πάντων ἔβαλε τὸ Ἅγιον Βάπτισμα· ἕνα μόνον τῆς ἔλειπε καὶ αὐτὸ ἐπόθει νὰ ἑτοιμάσῃ καὶ νὰ προσθέσῃ εἰς ὅλα της τὰ καλά· ποῖον; Νὰ βαπτίσῃ καὶ τὸν ἄνδραν της διὰ νὰ μὴ μείνῃ κανένα της πρᾶγμα ἀτελές, ἀλλὰ νὰ ὑπάγῃ κατὰ πάντα τετελειωμένη εἰς τὸν Χριστόν· αὐτὸ ἐδέετο καὶ ἐζήτει καὶ δὲν ἀπέτυχε τοῦ ζητουμένου, τὸ ὁποῖον ἔλαβε παρὰ Θεοῦ τοῦ ποιοῦντος τὸ θέλημα τῶν φοβουμένων Αὐτόν.