ἐδῶ μόνον ἡ χείρ μου διὰ γραμμάτων γεννᾷ τὸν λόγον ἐπάνω εἰς τὸν χάρτην καὶ οὐχὶ ὁ νοῦς, ἐκεῖ ἡ Παρθένος διὰ τοῦ σώματος γεννᾷ τὸν Θεὸν ἐπάνω εἰς τὴν Βηθλεέμ, καὶ οὐχὶ ὁ Πατήρ· ἐδῶ βλέπετε τὸν λόγον μου ἐπάνω εἰς τὸν χάρτην, διότι τὸν ἐστόλισα μὲ τὰ γράμματα καὶ τὸν πιάνετε· ἐκεῖ βλέπετε τὸν Λόγον τοῦ Θεοῦ ἐπάνω εἰς τὴν Βηθλεέμ, διότι τὸν ἐστόλισεν ἡ Παρθένος μὲ τὴν σάρκα καὶ τὸν πιάνετε· ἐδῶ ὁ νοῦς γεννᾷ ἀϊδίως τὸν λόγον, καὶ ἡ χεὶρ μόνον ἅπαξ εἰς τὸν χάρτην, ἐκεῖ ὁ Πατὴρ γεννᾷ ἀϊδίως τὸν Λόγον, καὶ ἡ Παναγία μόνον ἅπαξ εἰς τὴν φάτνην· οὗτος εἶναι ὁ τρόπος, Χριστιανοί, μὲ τὸν ὁποῖον βλέπετε σήμερον τὸν ἀόρατον Θεὸν μὲ τὰ ὄμματα καὶ τὸν πιάνετε μὲ τὰς χεῖρας, ὅ,τι λογῆς θεωρεῖτε τὸν λόγον μου εἰς τὸν χάρτην καὶ τὸν πιάνετε· δὲν χρειάζεται τώρα ἄλλο, παρὰ νὰ θεωρήσετε νοητῶς καὶ νὰ πιάσετε τὸν ἀόρατον, διὰ νὰ ἐννοήσητε σήμερον τοιοῦτον παράδοξον μυστήριον· διότι ὅ,τι λογῆς δὲν ἠμπορεῖτε νὰ θεωρήσετε καὶ νὰ πιάσετε τὸν λόγον ὅπου γράφει ἡ χείρ μου διὰ γραμμάτων ἐπάνω εἰς τὸν χάρτην, ἂν δὲν ἀναβιβάσετε πρῶτον τὸν νοῦν σας εἰς τὴν θεωρίαν τοῦ λόγου, τοιουτοτρόπως δὲν ἠμπορεῖτε νὰ θεωρήσετε καὶ νὰ ψηλαφήσετε τὸν Θεὸν ὅπου γεννᾷ ἡ Παρθένος Μαρία διὰ σαρκὸς ἐπάνω εἰς τὴν Βηθλεέμ, ἀνίσως καὶ δὲν ὑψώσετε πρῶτον τὸν νοῦν εἰς τὴν μυστηριωδεστάτην θεωρίαν τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ.
Ὑψώσατε λοιπὸν τὸν νοῦν, τὴν διάνοιαν, τὸν στοχασμόν, εἰς τὸ γεννηθὲν τοῦτο Παιδίον, καὶ βλέποντες καὶ πιάνοντες νοητῶς τὸν Θεόν, προσκυνεῖτε καὶ ψάλλετε εὐφραινόμενοι· «Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος» (Ψαλμ. οϛ’ 14-15, οα’ 18). Ψάλατε αὐτῷ καὶ προσκυνεῖτε τὴν Βασιλείαν του, διότι ἐγὼ ἀκούω ἕνα ἄλλον Βασιλέα ὅπου ἑτοιμάζεται καὶ αὐτὸς δῆθεν διὰ νὰ τὸν προσκυνήσῃ καὶ διὰ τοῦτο θέλω νὰ τοῦ ὁμιλήσω καὶ νὰ τοῦ εἴπω τοιούτους λόγους.
Παράνομε καὶ ἀσεβέστατε βασιλεῦ, διότι ὁ ἐνυπόστατος Λόγος τοῦ Θεοῦ γεννᾶται τὴν σήμερον εἰς τὴν Βηθλεὲμ ἀπὸ τὴν Παναγίαν τὴν Παρθένον, σὺ βλέπων καὶ καταλαμβάνων τοῦτον τέλειον Θεὸν καὶ τέλειον ἄνθρωπον, διατί σκοτίζεσαι καὶ ταράττεσαι καὶ ἀφρίζεις; Διότι ἐγεννήθη σήμερον ὁ Χριστός μου Ἰησοῦς εἰς τὴν γῆν, σὺ φθονεῖς καὶ ἀγριώνεσαι καὶ θυμώνεις; σὺ προσποιεῖσαι προσκύνησιν, διὰ νὰ τὸν φονεύσῃς; σὺ πολεμεῖς τὸν οὐράνιον Θεόν, ὁ ὁποῖος σοὶ ἐχάρισεν, ἀχάριστε, τὴν βασιλείαν καὶ τὴν ζωήν,