ὅταν ἐγὼ τώρα ὁμιλῶ τὸν πανηγυρικὸν τοῦτον λόγον, καὶ τὸν ἀκούετε, ἠμπορεῖ κανεὶς ἀπὸ σᾶς ἢ νὰ τὸν ἴδῃ μὲ τοὺς ὀφθαλμούς, ἢ νὰ τὸν πιάσῃ, μὲ τὰς χεῖρας; οὐχὶ ποτέ τόσον μόνον ὅπου ἀκούετε τὸν ἦχον τῆς φωνῆς μου, ὁ ὁποῖος ἐξέρχεται ἐκ τοῦ στόματός μου, σχίζει τὸν ἐπιπροσθοῦντα ἀέρα, καὶ ἐκεῖνος ὁ κτύπος εἶναι ὅπου ἐμβαίνει ἐντὸς τῶν ὠτίων σας, καὶ ἀκούετε τὸν λόγον· τοιουτοτρόπως εἶναι φύσει ὁ λόγος οὗτος καὶ ἀόρατος καὶ ἀψηλάφητος· ἀλλ’ ἂν πιάσω τὸν κάλαμον μὲ τὴν χεῖρα, ἔπειτα νὰ ζωγραφήσω ἢ καὶ νὰ κοσμήσω τὸν λόγον τοῦτον μὲ φορέματα, ἤτοι μὲ τὰ γράμματα, μὲ τὰ στοιχεῖα, ἐπάνω εἰς χάρτην, τότε παρευθὺς δὲν γίνεται ὁρατὸς καὶ ψηλαφητὸς ὁ ἀόρατος λόγος; τότε παρευθὺς δὲν τὸν βλέπετε μὲ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ τὸν πιάνετε μὲ τὰς χεῖρας; Ναὶ βέβαια, διότι οὕτω θέλει καὶ ἡ ἀλήθεια· τοῦτο βεβαιώνει καὶ ὁ ἐξ Ἀγκύρας Θεόδοτος εἰς τὸν λόγον τῶν Γενεθλίων· «ἐπειδὰν ὁ λόγος ἐνδύσηται γράμματα καὶ στοιχεῖα, φαινόμενος γίνεται, ὄψει καταλαμβάνεται, ἀφῇ ψηλαφᾶται».

Τώρα αὐτὸ τὸ Παιδίον εἶναι ὁ Μονογενὴς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἐνυπόστατος Λόγος τοῦ Πατρός, ὁ ὁμοούσιος καὶ συναΐδιος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Πνεύματι ὁ ὁποῖος ἦτο πρῶτον, ἀσώματος καὶ ἄϋλος φύσει, καὶ δὲν ἠδυνάμεθα οὔτε νὰ τὸν ἴδωμεν οὔτε νὰ τὸν πιάσωμεν· καὶ τοῦτο εἶναι ὅπου προείπομεν μὲ τὸν Εὐαγγελιστήν· «Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακε πώποτε» (Ἰωάν. α’ 18)· ἀλλὰ τώρα, διότι ἐζωγραφήθη μὲ τὸν κάλαμον τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἀπὸ τὸν ἄναρχον Νοῦν, τὸν Πατέρα, ἐντὸς τοῦ χάρτου, εἰς τὴν κοιλίαν τῆς Παρθένου, καὶ ἐστολίσθη μὲ τὰ γράμματα, δηλαδὴ μὲ τὴν σάρκα, γίνεται παρευθὺς ὁρατὸς καὶ ψηλαφητὸς ὁ ἀψηλάφητος· παρευθὺς τὸν θεωροῦμεν μὲ τοὺς ὀφθαλμούς, τὸν πιάνομεν μὲ τὰς χεῖρας· θεολογεῖ εἰς τοῦτο καὶ πάλιν ὁ τοῦ Θεοῦ ἠγαπημένος Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης· «Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ Πατρός, πλήρης Χάριτος καὶ ἀληθείας» (Ἰωάν. α’ 14).

Ἐννοήσατε λοιπόν, ἀδελφοί, μου, ὅτι ἐδῶ εἶναι νοῦς, ἐκεῖ εἶναι Πατήρ· ἐδῶ εἶναι λόγος προφορικὸς ὅπου γεννᾶται ἀπὸ τὸν νοῦν ἀϊδίως, ἐκεῖ οὐχὶ προφορικός, ἀλλ’ ἐνυπόστατος Λόγος καὶ οὐσιώδης, ὅπου γεννᾶται ἀπὸ τὸν Πατέρα ἀϊδίως· ἐδῶ εἰς τὸν νοῦν καὶ εἰς τὸν χάρτην ἀχώριστος ὁ λόγος, ἐκεῖ ἐπάνω εἰς τὸν Πατέρα καὶ κάτω εἰς τὴν Μητέρα ἀχώριστος ὁ ἐνυπόστατος Λόγος·