Παράδοξον πρᾶγμα ἄφραστον τὸ μυστήριον ἂν εἶναι δύο οὐσίαι καὶ φύσεις εἰς τὸ Παιδίον τοῦτο, πῶς βλέπομεν μόνον ἕνα Παιδίον γεγεννημένον; Καὶ ἂν εἶναι ἓν Παιδίον, πῶς ἔχει δύο οὐσίας; φανέρωσόν μας λοιπόν, ὦ μεγάλης θεολογίας φωνή, τὸ παράδοξον τοῦτο μυστήριον· ἑρμήνευσόν μας πῶς πρέπει νὰ πιστεύωμεν καὶ νὰ ὁμολογοῦμεν τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, καὶ Υἱὸν τῆς Παρθένου· ὁ νοῦς μας εἶναι τεθολωμένος ἀπὸ τὸ σκότος τῆς ἀμαθείας, ἡ ψυχὴ φορτωμένη ἀπὸ ἁμαρτίας, ἡ καρδία στενὴ διὰ νὰ ἐννοήσῃ τοιοῦτον βάθος τῆς Γεννήσεως τοῦ Ἰησοῦ μας· διὰ τοῦτο δεῖξόν μας τὸν τρόπον, διὰ νὰ ἐννοήσωμεν πῶς πρέπει νὰ πιστεύωμεν τὸ Παιδίον! «Ὥσπερ αἱ τρεῖς ὑποστάσεις (θεολογεῖ ὁ Θεολόγος ἐν τῷ ε’ κεφ. τοῦ γ’ βιβλ.) τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀσυγχύτως τε ἥνωνται καὶ ἀδιαιρέτως διῄρηνται καὶ ἀριθμοῦνται, καὶ ὁ ἀριθμὸς διαίρεσιν ἢ διάστασιν ἢ ἀλλοτρίωσιν καὶ διανομὴν ἐν αὐταῖς οὐκ ἐργάζεται, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ αἱ τοῦ Χριστοῦ φύσεις, εἰ καὶ ἥνωνται, ἀλλ’ ἀσυγχύτως ἥνωνται· καὶ εἰ ἐν ἀλλήλαις περιχωροῦσιν, ἀλλὰ τὴν εἰς ἀλλήλας τροπήν τε καὶ μεταβολὴν οὐ προσίενται». Καθὼς λέγει ὁ θεῖος οὗτος Πατήρ, Χριστιανοί μου, αἱ τρεῖς ὑποστάσεις τῆς Ἁγίας Τριάδος, Πατήρ, Υἱὸς καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, χωρὶς σύγχυσιν ἑνώνονται, καὶ χωρὶς διαίρεσιν διαιροῦνται εἰς μίαν μόνην Οὐσίαν καὶ Φύσιν. Ἀλλ’ ὅπως ὁ ἀριθμὸς τῶν ὑποστάσεων δὲν κατεργάζεται οὔτε διαίρεσιν οὔτε διάστασιν οὔτε ἀλλοτρίωσιν εἰς αὐτάς, κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον γνωρίζεται, ὅτι καὶ αἱ δύο φύσεις τοῦ Χριστοῦ, Θεότης τε καὶ Ἀνθρωπότης, ἀνίσως καὶ ἑνώνονται εἰς μίαν μόνην ὑπόστασιν, ἀλλὰ χωρὶς σύγχυσιν καὶ ἀνακάτωσιν ἑνοῦνται· καὶ πάλιν, ἀνίσως καὶ αἱ δύο φύσεις χωροῦσιν εἰς τὸν Χριστόν, ἀλλὰ οὔτε ἡ ἀνθρωπότης μεταβάλλεται εἰς τὴν Θεότητα, οὔτε πάλιν ἡ Θεότης εἰς τὴν ἀνθρωπότητα, ἀλλὰ σῴζεται ὁ ὅρος ἐν ἑκατέρα τῶν φύσεων ἀμετάβλητος.

Καθὼς λοιπὸν εἶναι ἀδύνατον εἰς τὴν Ἁγίαν Τριάδα νὰ εἴπωμεν ποτέ, ἢ νὰ νοήσωμεν, τρεῖς φύσεις, ἐπειδὴ εἶναι τρεῖς ὑποστάσεις, οὔτε μίαν ὑπόστασιν; ἐπειδὴ εἶναι μία οὐσία καὶ φύσις, ἀλλὰ μίαν μόνην οὐσίαν καὶ φύσιν εἰς τρεῖς ὑποστάσεις, οὕτω καὶ εἰς τὸ Παιδίον τοῦτο ὅπου γεννᾶται τὴν σήμερον, δὲν δυνάμεθα νὰ εἴπωμεν ποτὲ δύο ὑποστάσεις, διότι ἔχει δύο οὐσίας, οὔτε πάλιν μίαν οὐσίαν, διότι ἔχει μίαν ὑπόστασιν, ἀλλὰ μίαν μόνην ὑπόστασιν ἐν δυσὶ τελείαις ταῖς φύσεσι καὶ ἐνεργείαις.