Ἐξήγαγον λοιπὸν οἱ στρατιῶται τὸν Ἅγιον ἐκ τῆς καμίνου καὶ τὸν ὡδήγουν ἵνα τὸν σταυρώσουν· τοὺς δὲ δύο στρατιώτας ἐλόγχευσαν μέσα εἰς τὴν κάμινον καὶ τοὺς ἐθανάτωσαν. Φθάσας δὲ εἰς τὸν τόπον ὁ Ἅγιος καὶ ἰδὼν τὸν σταυρὸν καρφωμένον εἰς τὴν γῆν, εἶπε· «Χαίροις Σταυρέ, καύχημα τῶν Χριστιανῶν· χαίροις ἁμαρτιῶν λυτρωτά, δικαίων στερέωμα, κλῖμαξ οὐράνιος, Προφητῶν κήρυγμα, ἐσκοτισμένων φωστήρ, κήρυξ ἀληθινὲ τῶν τοῦ Χριστοῦ παθῶν, τῶν πιστῶν ἡ ἀνάστασις, τῶν νεκρῶν ἡ ἄφθονος πηγή. Διὰ σοῦ οἱ προσερχόμενοι ζωὴν αἰώνιον κληρονομοῦσι πρόσδεξαί με ἐν ἱλαρότητι, ὅπως τὸν ἐν Σοὶ κρεμασθέντα σαρκὶ Θεὸν ἄφθαρτον, ἵνα Τοῦτον δοξάζω εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν». Εὐθὺς δὲ ὡς ἐτελείωσε τὸν χαιρετισμὸν τοῦ Σταυροῦ, παρεκάλει τοὺς δημίους λέγων· «Κρεμάσετέ με μὲ τὴν κεφαλὴν πρὸς τὴν γῆν καὶ ὄχι ὄρθιον, ὡς τὸν Κύριόν μου Ἰησοῦν Χριστόν». Οἱ δὲ δήμιοι εἶπον· «Ὄχι, ἀλλὰ καθὼς ἐπροστάχθημεν». Στήσαντες δὲ τὸν Ἅγιον εἰς τὸν Σταυρόν, τὸν ἐκάρφωσαν μὲ τὰ καρφία, ὁ δὲ μακάριος μὲ μεγάλην φωνὴν ἐκραύγαζε· «Τώρα σὲ κατεπάτησα, διάβολε, τώρα κατῃσχύνθης· δὲν σὲ φοβοῦμαι λοιπὸν πλέον, διότι κρατῶ τοὺς κλάδους τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς».
Ἀλλὰ καὶ ἡ μακαρία Φιλίππα ἀπαγομένη εἰς τὸν τόπον τῆς τελειώσεως ἔλεγεν· «Ἰδού, Κύριέ μου Ἰησοῦ Χριστέ, τὸ ποτήριον τὸν ὁποῖον ἔπιες δι’ ἡμᾶς, τὸ αὐτὸ πίνει καὶ τὸ τέκνον μου ὁ Θεόδωρος διὰ τὸ ὄνομά Σου. Ἐνθυμοῦ λοιπόν, Κύριε, καὶ ἡμᾶς τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ γενέσθω εἰς ἡμᾶς ἡ εὐωδία σου Χριστὲ εἰς τοὺς αἰῶνας». Καὶ ταῦτα εἰποῦσα ἐτελειώθη διὰ ξίφους.
Ὁ δὲ Ἅγιος Θεόδωρος ἔμεινεν ἐπάνω εἰς τὸν Σταυρὸν τρεῖς ἡμέρας καὶ ἐπειδὴ δὲν ἠδύνατο ἡ ψυχὴ νὰ χωρισθῇ ἀπ’ αὐτοῦ ἐβόησε πρὸς Κύριον, λέγων· «Ἀββᾶ ὁ Πατήρ, δέξαι μου τὸ πνεῦμα» καὶ ὁμοῦ μὲ τὸν λόγον παρέδωκεν εὐθὺς τὴν ἁγίαν αὐτοῦ ψυχὴν εἰς χεῖρας Θεοῦ. Οἱ δὲ πιστοὶ Χριστιανοί, λαβόντες τὰ τίμια Λείψανα τῶν Μαρτύρων καὶ ἀνεγείραντες Ναὸν πρὸς τιμήν των τὰ ἐνεταφίασαν ἐν αὐτῷ.
Ἐτελειώθη δὲ ὁ Ἅγιος Θεόδωρος, ἡ Ἁγία μήτηρ αὐτοῦ Φιλίππα ὡς καὶ οἱ δύο γενναῖοι στρατιῶται, Σωκράτης καὶ Διονύσιος, κατὰ μῆνα Ἀπρίλιον τῇ δεκάτῃ καὶ ἐνάτῃ αὐτοῦ, βασιλεύοντος Ἀντωνίνου, δι’ ἡμᾶς ὅμως ἐβασίλευεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ᾯ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, ἅμα τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.