τὰ ὁποῖα καὶ ἐπόθησαν καὶ διὰ τὰ ὁποῖα ποικιλοτρόπως ἠγωνίσθησαν, οὗτοι μὲν διὰ τοῦ μαρτυρίου, ἐκεῖνοι διὰ τῆς ἀσκήσεως, ἕτεροι διὰ τῆς διδασκαλίας καὶ τῆς καλῆς ὁμολογίας καὶ ἄλλοι διὰ τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς εὐποιΐας, πάντες ὅμως ἀπὸ μιᾶς ἀρχῆς ἐκκινοῦντες καὶ εἰς ἓν τέλος ἀποβλέποντες, ἤτοι εἰς τὴν πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον ἀγάπην, ἥτις εἶναι ἡ μεγαλυτέρα τοῦ Κυρίου ἐντολή. Αὐτήν τὴν ἀγάπην, τὴν ὁποίαν ἀπὸ τὰς Βιογραφίας τῶν Ἁγίων μας διδασκόμεθα, ἐὰν καὶ ἡμεῖς ἀποκτήσωμεν, τότε ἀσφαλῶς καὶ ἡμεῖς θέλομεν καταξιωθῇ τῆς μετὰ τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν Ἁγίων συμπαραστάσεως, διότι λέγει ἡ Γραφὴ «Ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἐν τῷ Θεῷ μένει» (Αʹ Ἰωάνν. δʹ 16).
Ἀγάπη! ὧ πρᾶγμα καὶ ὄνομα γλυκύτατον! Αὕτη λοιπὸν καὶ μόνη καλῶς νοουμένη καὶ θεαρέστως ἐφαρμοζομένη, εἶναι ἱκανὴ ἵνα καὶ ἡμῖν τοῦ Παραδείσου τὰς πύλας ἀνοίξῃ καὶ τὴν ἡμῶν καταφθαρεῖσαν φύσιν κατὰ Χάριν θεώσῃ. Ἀγάπη, ὁ πάντερπνος Παράδεισος: Ἀγάπη, τοῦ Ἰησοῦ μας ἡ διδασκαλία καὶ τὸ γνώρισμα. Καὶ τὶς ἄλλος Δεσπότης τοιαύτην ἀγάπην εἶχε ποτέ, ὥστε καὶ τὴν ζωὴν αὐτοῦ νὰ θυσιάσῃ χάριν τῶν δούλων αὐτοῦ; «Μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ» (Ἰωάν. ιεʹ 13).
Δέξασθε ὅθεν, Σεβαστοὶ Πατέρες καὶ ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὡς θεόδοτα δῶρα τοὺς προκειμένους Βίους τῶν Ἁγίων, μελετήσατε αὐτοὺς καὶ ἐφαρμόσατε ἕκαστος, ὡς προλαβόντως εἴπομεν, κατὰ τὴν τάξιν αὐτοῦ καὶ τὴν δύναμιν τὰ παραδείγματα αὐτῶν, ἵνα καὶ τῆς μετ’ ἐκείνων συναυλίας καταξιωθῆτε ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν Οὐρανῶν.