Ἡ διακήρυξις τῆς σωφροσύνης τοῦ Παγκάλου Ἰωσήφ, ὡς ἄσβεστος καὶ τηλαυγέστατος φάρος θέλει φωτίζει τοὺς θέλοντας σωθῆναι καὶ θέλει ἀποδιώκει ἀπ’ αὐτῶν τὸ παχύτατον σκότος τῆς ἁμαρτίας, ἐν ᾧ εἶναι βεβυθισμένη ἡ ἀνθρωπότης καὶ μάλιστα ἡ τῆς ἐποχῆς μας.
Τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα διδάσκει ἡμᾶς ἡ Παλαιὰ Διαθήκη καὶ ἅπασα ἡ Ἁγία Γραφή. Προβάλλει δ’ ἔτι καὶ τὰ ὑπεράνω πάσης ἐξάρσεως φωτεινὰ παραδείγματα τῶν διὰ μέσου τῆς γρανιτώδους αὐτῶν πίστεως εἰς τὸν ἀληθινὸν Θεὸν διαλαμψάντων εἰς τὸν ὁρίζοντα τῆς ἀκραιφνοῦς εὐσεβείας. Ἐκ τούτων ἄλλοι μὲν διὰ τῆς πίστεως αὐτῶν ταύτης ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν καὶ θαυμαστὰ κατώρθωσαν, ὑπερβαίνοντα τὴν ἀδυναμίαν τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως καὶ μόνον εἰς τὴν κραταιὰν τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ θέλησιν ἁρμόζοντα, ἕτεροι δὲ χάριν τῆς Πίστεως αὐτῆς εἰς μυρίους θανάτους ἑαυτοὺς παρέδωκαν, πρωτοπόροι καὶ καθοδηγηταὶ γενόμενοι εἰς τὴν μετέπειτα διαλάμψασαν στρατιὰν τῶν ἐνδόξων Χριστιανῶν Μαρτύρων. Τοιοῦτος ἐκ μὲν τῶν πρώτων εἶναι ὁ Θεόπτης Μωϋσῆς (1500 π.Χ.), ὅστις τοσαῦτα κατώρθωσεν, ἐκ δὲ τῶν δευτέρων ό Προφήτης Δανιὴλ καὶ οἱ Ἅγιοι Τρεῖς Παῖδες (500 π.Χ.), οἵτινες ἕνεκεν τῆς εὐθαρσοῦς αὐτῶν ὁμολογίας περὶ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἐρρίφθησαν ὁ μὲν Δανιὴλ εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων, οἰ δὲ Ἅγιοι Τρεῖς Παῖδες εἰς τὴν ἑπταπλασίως ἐκκαυθεῖσαν κάμινον τοῦ πυρός. Ἡ πίστις ὅμως αὐτῶν τῶν μὲν λεόντων τὰ στόματα ἔφραξε, τοῦ δὲ πυρὸς τὴν φλόγα κατέσβεσεν, ἐνῷ οἱ νομιζόμενοι πυρίκαυστοι ἠκούσθησαν ὑπὸ τῶν ἐκπλήκτων τυράννων ψάλλοντες τὸν παγκόσμιον ὕμνον: «Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον...». Ἀθάνατον ἐπίσης παράδειγμα, διὰ τοῦ ὁποίου γενεαὶ τῶν Χριστιανῶν Μαρτύρων ἐτράφησαν, εἶναι ἡ ἱστορία τοῦ μαρτυρικοῦ θανάτου τῶν ἑπτὰ Μακκαβαίων Ἀδελφῶν, τῆς μητρὸς αὐτῶν Σολομονῆς καὶ τοῦ διδασκάλου αὐτῶν Ἐλεαζάρου, οἵτινες, διότι ἠρνήθησαν νὰ παραβοῦν τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ, ἐθανατώθησαν ὑπὸ τοῦ βασιλέως Ἀντιόχου τοῦ Δʹ (175-164 π.Χ.).
Ὅτι δὲ τὸ ὲπαινεῖν καὶ ἐγκωμιάζειν τοὺς ἐπὶ τοιαύταις ἀρεταῖς διακριθέντας Πατέρας ἡμῶν εἶναι ἔργον καλὸν καὶ ὅτι εὐαρεστεῖται ἐν τούτῳ ὁ Θεός, μάλιστα δὲ ὅτι ἐπιβάλλεται εἰς ἡμᾶς, ἵνα τοῦτο πράττωμεν, καὶ δὴ ἐν συνάξει, διδάσκει ἡ Ἀγία Γραφὴ ἐν ᾗ πολλαχοῦ εὑρίσκομεν χωρία ἀφορῶντα εἰς τὸ περὶ οὗ ὁ λόγος θέμα.