Δὲν ζητεῖ παρ’ ἡμῶν ὁ Θεὸς νὰ μάθωμεν πῶς Αὐτὸς εἶναι ἓν καὶ τρία ἢ πῶς ἐσαρκώθη ὁ Υἱὸς ἢ πῶς κατῆλθε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἢ πῶς ἐτελειώθησαν τὰ λοιπὰ μυστήρια τῆς Πίστεως, ἀλλὰ θέλει νὰ πιστεύσωμεν ὅτι ταῦτα εἶναι ἀληθῆ, πιστεύσαντες δὲ νὰ σωθῶμεν. Πίστεως ὑπάρχει ἀνάγκη καὶ ὄχι ἐπιστήμης εἰς τὰ θεῖα πράγματα· τὸ φῶς δὲ τὸ ὀδηγοῦν εἰς ταύτην τὴν Πίστιν εἶναι αἱ θεῖαι Γραφαί. Αὐταὶ εἶναι αἱ ἀκτῖνες τοῦ θείου φωτός· ἡ τούτων μελέτη φωτίζει τὸν νοῦν, διὰ νὰ κατανοήσῃ τὰ πιστευόμενα, ὅσον τοῦτο εἶναι δυνατὸν εἰς τὴν ἀνθρώπινον φύσιν· ἡ μελέτη τούτων ὄχι μόνον ὁδηγεῖ πρὸς τὴν Πίστιν, ἀλλὰ καὶ διδάσκει ποία εἶναι ἡ σωτηριώδης Πίστις· αὐτὴ διερμηνεύει ποία εἶναι ἐκείνη ἡ Πίστις, περὶ τῆς ὁποίας ὁ Κύριος εἶπεν· «Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται» (Μάρκ. ιϛ’ 16). Αὐτὴ ἡ μελέτη σὲ διδάσκει ὅτι ἡ σωτηριώδης πίστις εἶναι ἡ πίστις ἡ «δι’ ἀγάπης ἐνεργουμένη» (Γαλάτ. ε’ 6).
Ὅταν μελετᾷς τὰς θείας Γραφάς, τότε βλέπεις ὅτι ἡ τοιαύτη Πίστις εἶναι ἀναγκαία διὰ τὴν σωτηρίαν σου καὶ ὄχι ἡ κατανόησις τῶν ἀποκρύφων· εἰς τὰς θείας Γραφὰς βλέπεις ὅτι δὲν εἶπεν ὁ Θεὸς «ὁ μὴ κατανοήσας κατακριθήσεται», ἀλλὰ ὁ μὴ πιστεύσας, εἶπε, «κατακριθήσεται» (Μάρκ. ιϛ’ 16). Διὰ τοῦτο ἀνάγκην ἔχεις ὄχι τῆς κατανοήσεως τῶν μυστηρίων, ἀλλὰ τῆς πίστεως τῶν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ διδασκομένων. Κατανόησιν τῶν μυστηρίων δὲν ζητεῖ παρὰ σοῦ ὁ Θεός, ἐπειδὴ γνωρίζει ὅτι εἶναι ὑψηλότερα τῆς δυνάμεως τοῦ νοός σου. Διὸ εἷς τῶν Ἁγίων ἀνδρῶν σὲ συμβουλεύει ὅπως ἀπέχῃς ἀπ’ αὐτῆς· «Χαλεπώτερά σου» λέγει, «μὴ ζήτει καὶ ἰσχυρότερά σου μὴ ἐξέταζε. Ἃ προσετάγη σοι, ταῦτα διανοοῦ» (Σειρὰχ γ’ 21-22). Τὸ πίστευσον προσετάγη εἰς σὲ ὡς ἀναγκαῖον πρὸς τὴν σωτηρίαν σου, τὸ ἐξέτασον τὰ μυστήρια δὲν ἐδιωρίσθη εἰς σέ, ἐπειδὴ δὲν ἔχεις ἀνάγκην τούτου· «οὐ γάρ ἐστί σοι χρεία τῶν κρυπτῶν» (αὐτόθι 22).