Ταῦτα ἀκούσας ὁ Μάρτυς ὄχι μόνον δὲν ἐφοβήθη, ἀλλὰ μᾶλλον ἐνεθαρρύνθη καὶ ὁ πρὸς τὸ μαρτύριον πόθος αὐτοῦ ηὔξησε περισσότερον· διὸ καὶ εἶπε πρὸς τὸν ἡγεμόνα· «Παίζεις βλέπω, ὦ ἡγεμών· διότι ἐγὼ τὰ τοιαῦτα ὡς τῶν μικρῶν παιδίων τὰ μεμορφωμένα φόβητρα λογίζομαι, ἀποβλέπων εἰς τὰς οὐρανίους παρὰ Θεοῦ ἀμοιβάς· φοβοῦμαι δὲ μόνον ἐκεῖνο τὸ πῦρ τὸ ἀκοίμητον τῆς κολάσεως, τὸν βρυγμὸν τῶν ὀδόντων, καὶ τὰ ἄλλα πικρότατα κολαστήρια, ὅσα περιμένουσι τοὺς ἀρνητὰς τοῦ Θεοῦ· τὰ δὲ ἰδικά σου, ἀδύνατα καὶ μηδαμινὰ εἰς ἐμὲ φαίνονται τὸ πῦρ αὐτὸ τὸ πρόσκαιρον ὅπου μὲ φοβίζεις, φαίνεται εἰς ἐμὲ ψυχρότερον τοῦ ὕδατος· τὸ δὲ ξίφος σου, εὐεργεσίαν μεγάλην λογίζομαι· διότι δι’ αὐτοῦ θὰ πεμφθῶ εἰς τὰς τοῦ οὐρανοῦ αἰωνίους μονὰς καὶ τὰ ἄρρητα ἐκεῖνα ἀγαθά».
Ταῦτα ἀκούσας ὁ ἡγεμὼν καὶ ἀπελπισθεὶς πλέον περὶ τῆς μεταστροφῆς τοῦ Ἁγίου, ἤρχισε τὰ βασανιστήρια. Ὅθεν διέταξεν ἵνα ἁπλωθῇ κατὰ γῆς καὶ τυφθῇ σφοδρῶς ὑπὸ τεσσάρων στρατιωτῶν διὰ ὠμῶν βουνεύρων. Τούτου δὲ γενομένου, καὶ τυπτόμενος ὁ Ἅγιος σφοδρῶς ἐπὶ πολλὴν ὥραν, ἔχαιρεν ἀγαλλόμενος, καὶ ὡς ἀσώματος ἐν τῷ θνητῷ σώματι ἐφαίνετο, καὶ ὡς τρυφὰς τὰς βασάνους ἐλογίζετο. Τοῦτο ἰδὼν ὁ τύραννος καὶ αἰσχυνθείς, διέταξε νὰ ἀφήσωσι τὸν Μάρτυρα ἀπὸ τῶν βασάνων καὶ νὰ ἐγκλείσουν αὐτὸν εἰς τὴν φυλακήν. Μετὰ δέ τινας ἡμέρας ἐκβαλὼν ἐκεῖθεν τὸν Ἅγιον, λέγει εἰς αὐτόν· «Ἄραγε, Εὐδόξιε, μετενόησας διὰ τὴν προτέραν σου κακὴν γνώμην καὶ μανίαν ἢ ὄχι;». Καὶ ὁ Μάρτυς ἀπεκρίθη· «Ὡς βλέπω, ὦ ἡγεμών, δὲν ἠννόησας ἀκόμη ἐκ τῆς δοκιμῆς τῶν βασάνων, τὰ ὁποῖα μοῦ ἔδωσες μέχρι τώρα, ποῖον Θεὸν ἐγὼ λατρεύω. Θέλεις ὅμως ἐννοήσει ἴσως τοῦτο, ὅταν καὶ ἄλλα πικρότερα καὶ περισσότερα βάσανα πρὸς ἐμὲ δώσῃς». Ἕνεκα τῶν λόγων τούτων τοῦ Μάρτυρος ἐγένετο θερμότερος εἰς τὴν μανίαν ὁ ἡγεμών· ὅθεν προσέταξεν ἵνα τύψωσι καὶ συντρίψωσι τὸν αὐχένα αὐτοῦ μὲ σφαίρας μολυβδίνας καὶ ἐκριζώσωσι τὰς ἁρμονίας τῶν μελῶν αὐτοῦ (βάσανος αὕτη πικροτάτη πασῶν τῶν ἄλλων)· ἐφεῦρεν ὅμως ταύτην ὁ ἡγεμὼν ἀπελπισθεὶς καὶ ἰδὼν τὸ ἀμετάθετον τοῦ Μάρτυρος. Ὁ δὲ Ἅγιος πάσχων ἵστατο ἀκλόνητος καταισχύνων τὸν ἡγεμόνα, ὅστις ἀπεφάσισε πλέον κατὰ τοῦ Ἁγίου τὸν θάνατον, ἵνα ἀπαλλαγῇ τοῦ τοιούτου ἀνδρός.