Ὅθεν προσέταξε νὰ δείρωσι την θυγατέρα του σκληρῶς μὲ ραβδία· τούτου δὲ γενομένου, ἔβαλεν αὐτὴν εἰς τὴν φυλακήν. Ἡ δὲ Κασδόα, εὑρισκομένη εἰς τὴν φυλακὴν καὶ πονοῦσα ἀπὸ τοὺς ραβδισμοὺς καὶ τὰς μαστιγώσεις, τὰς ὁποίας ἔλαβε, λέγει πρὸς τὸν Ἅγιον ἀδελφόν της· «Παρακάλεσον δι’ ἐμὲ τὸν Θεόν, ἀδελφέ, ἐπειδὴ δὲν δύναμαι νὰ ὑποφέρω τὰ βάσανα». Ὁ δὲ Ἅγιος ἀπεκρίθη· «Ἂς μὴ ὀλιγοστεύσῃ ἡ πρὸς τὸν Θεὸν πίστις σου καὶ ἐλπίζω εἰς τὸν Χριστόν, εἰς ὃν ἐπίστευσας, ὅτι αὐτὸς δὲν θὰ ἀφήσῃ νὰ σοῦ ἐγγίσῃ βάσανος, ἀλλ’ οὐδὲ ἄλλην βάσανον μέλλεις νὰ δοκιμάσῃς εἰς τὸ ἑξῆς».

Καὶ λοιπὸν ὁ βασιλεύς, ἐξαγαγὼν ἀπὸ τὴν φυλακὴν τὸν Γοβδελαᾶν, προσέταξε να δεθῇ χεῖρας καὶ πόδας καὶ νὰ ριφθῇ εἰς τοὺς πόδας τῶν σφριγώντων ἵππων, τοὺς ὁποίους εἶχεν, ἵνα καταπατηθῇ ἀπὸ αὐτοὺς ὅλην τὴν νύκτα καὶ βιαίως ἀποθάνῃ. Ἐρρίφθη λοιπὸν ὁ Ἅγιος, καὶ ἐπειδὴ εὑρέθη τὸ πρωῒ ἀβλαβὴς καὶ λελυμένος ἀπὸ τὰ δεσμά, διὰ τοῦτο ἐξέστησαν ἅπαντες. Τότε πολλὰς σούβλας πυρώσας ὁ ἀπάνθρωπος τύρραννος κατέκαυσε τὰ μέλη τοῦ Μάρτυρος. Ἔπειτα προστάττει νὰ βάλουν μέσα εἰς τὰς δύο του χεῖρας δύο ἄγκιστρα, καὶ δι’ αὐτῶν νὰ τὸν κρεμάσουν ἐπάνω εἰς δύο ξύλα, τὰ ὁποῖα νὰ εἶναι τρεῖς πήχεις μακρὰν τὸ ἓν ἀπὸ τὸ ἄλλο. Ὁ δὲ γενναῖος Ἀθλητὴς καὶ ἐκεῖ κρεμάμενος δὲν ἔπαυεν ἀπὸ τοῦ νὰ προσεύχηται καὶ νὰ δοξολογῇ τὸν Θεόν. Δύο δὲ Χριστιανοὶ Πρεσβύτεροι, ἤτοι Ἱερεῖς κατὰ τὴν ἀξίαν, Δαδιὴς καὶ Αὐδιὴς ὀνομαζόμενοι, παρίσταντο κρυφίως διὰ τὸν φόβον τοῦ βασιλέως καὶ ἔγραφον ἕκαστον μαρτύριον τοῦ Ἁγίου. Εἰς τούτους λοιπὸν εἶπεν ὁ Ἅγιος· «Ἐὰν εἰναι δυνατὸν εἰς σᾶς, φέρετέ μοι ὕδωρ καὶ ἔλαιον διὰ νὰ βαπτισθῶ. Εἰ δὲ καὶ δὲν εἶναι δυνατόν, παρακαλέσατε τὸν Θεὸν διὰ νὰ γίνῃ τοῦτο».

Ταῦτα λέγοντος τοῦ Ἁγίου, ἰδοὺ ἐπισκιάζει αὐτὸν μικρὸν νέφος ὡς ὁμίχλη, τὸ ὁποῖον ἔβρεξε κρουνηδὸν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τοῦ Μάρτυρος ὕδωρ καὶ ἔλαιον. Μετὰ τοῦ νέφους δὲ ἠκούσθη φωνὴ λέγουσα· «Δοῦλε τοῦ Θεοῦ Γοβδελαᾶ, ἰδοὺ ἐδέχθης τὸ ἅγιον Βάπτισμα». Καὶ εὐθὺς ἔλαμψε τὸ πρόσωπον τοῦ Ἁγίου ὡς φῶς, καὶ εὐωδία ἐξῆλθεν ἀπὸ αὐτὸν ὄχι ὀλίγη. Ὅθεν ἀνέπεμψεν ὁ Ἀθλητὴς δόξαν καὶ αἶνον εἰς τὸν Σωτῆρα Χριστόν. Ὁ δὲ ὠμὸς Γάργαλος, καταβιβάσας τὸν Μάρτυρα ἀπὸ τὸ ξύλον, ἔξυσε καλάμους καὶ τοὺς ἐπλάτυνεν. Ἔπειτα κατεκέντησε μὲ αὐτοὺς ὅλον τὸ σῶμα τοῦ Μάρτυρος, ἀπὸ ποδῶν ἕως κεφαλῆς. Ὁ δὲ τοῦ Χριστοῦ Ἀθλητὴς ἐπὶ πολλὰς ὥρας κατακεντούμενος καὶ τὸν νοῦν του ὅλον προσηλώσας εἰς τὸν Θεόν, παρέδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν ἁγίαν ψυχήν του.