διότι ὄφεις ἐκ τῶν ἐγκάτων τῶν ἀνθρώπων δι’ ἐμετοῦ ἐξεβλήθησαν, δαίμονες ἐξ ἀνθρώπων ἀπεδιώχθησαν, χωλοὶ ἠνωρθώθησαν, τυφλοὶ ἀνέβλεψαν, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν πᾶσα ἀσθένεια καὶ πᾶν πάθος ἰᾶται διὰ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖον ὁ Ἅγιος ζῶν διὰ τῶν ἔργων εὐηρέστησεν· οὕτω γὰρ ἀντιδοξάζει τοὺς αὐτὸν δοξάζοντας ὁ Κύριος. Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ὑποσημειώσεις
[1] Πρόκειται περὶ τοῦ Τιρνόβου τῆς Βουλγαρίας, ἥτις κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην (1186-1393) ὑπῆρξε πρωτεύουσα ὁμωνύμου κράτους.
[2] Τὰ περὶ τῆς εἰς τὰ μέρη ἐκεῖνα ἱδρύσεως τῆς Λαύρας τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτου καὶ τοῦ συγκεντρωθέντος ἐκεῖ πλήθους τῶν Μοναχῶν, βλέπε πλατύτερον ἐν τῷ Βίῳ τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου, Ἀπριλίου ϛʹ (6η) ἐν τόμῳ Δʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».
[3] Πρόκειται περὶ τῆς πόλεως Στάρα Ζαγορὰ τῆς Βουλγαρίας, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἀνατολικὴν Ρωμυλίαν, καὶ οὐχὶ περὶ τῆς Ζαγορᾶς τοῦ Πηλίου, ὡς θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ ὑποθέσῃ τις παρασυρόμενος ἀπὸ τὸ ὄνομα.