Οὕτως ἠγωνίσθη ὁσίως ἡ Ὁσία Μεθοδία τὸν καλὸν τῆς ἀρετῆς καὶ ἀσκήσεως ἀγῶνα, καὶ οὕτω διῆλθε καὶ ἠνάλωσε τὴν ζωήν της πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ ὠφέλειαν τοῦ πλησίον, ἐκπληρώσασα τὸν ἐπὶ γῆς προορισμόν της. Ἐκοιμήθη δὲ ὁσίως ἐν Κυρίῳ τῇ 5ῃ Ὀκτωβρίου, ἐν ἡμέρᾳ Κυριακῇ τοῦ σωτηρίου ἔτους αϡη’ (1908), ἄγουσα τὸ 48ον ἔτος τῆς ἡλικίας της καὶ συνηριθμήθη εἰς τὴν χορείαν τῶν ἀπ’ αἰῶνος Ὁσίων, ἐπὶ τὰ ἴχνη τῶν ὁποίων ἠκολούθησε καὶ τὴν ἄσκησιν μετὰ θερμοῦ ζήλου ἐμιμήθη.
Τὴν ἐπαύριον δὲ τοῦ θανάτου αὐτῆς παρετηρήθη ὅτι αἱ χεῖρές της δὲν εἶχον καταστῆ ἄκαμπτοι καὶ σκληραὶ ὡς συμβαίνει εἰς τὰ νεκρὰ σώματα, ἀλλὰ παραδόξως διετηροῦντο εὐλύγιστοι, καθὼς καὶ τὸ λοιπὸν σῶμα, ὡς νὰ ἦτο ζῶσα ἡ μακαρία. Ὅθεν διαδραμούσης τῆς φήμης καθ’ ἅπασαν τὴν νῆσον Κίμωλον συνέρρευσαν ἅπαντες, ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδία καὶ ἐνεταφίασαν εὐλαβῶς καὶ ἐντίμως τὸ πανέντιμον καὶ ἱερώτατον ἐκεῖνο λείψανον. Γενομένης δὲ μετὰ ταῦτα ἀνακομιδῆς ἀνεκομίσθησαν τὰ τίμια αὐτῆς λείψανα καὶ ἐναπετέθησαν εἰς τὸν ἐν Κιμώλῳ Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος καὶ τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων.
Ἀλλ’ ὦ Πανοσία καὶ θεοφόρε Μῆτερ Μεθοδία, ὡς ἐν τῷ ἀφθάρτῳ Νυμφῶνι τῆς αἰωνίου ζωῆς, ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων χορεύουσα καὶ ἀγαλλομένη, δεόμεθά σου καὶ παρακαλοῦμεν σε, μὴ παύση πρεσβεύουσα πρὸς Κύριον ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν συμπολιτῶν σου Κιμωλίων, καὶ πάντων τῶν τιμώντων τὴν μνήμην σου εὐσεβῶν καὶ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἵνα ἀπαλλαττώμεθα πάσης ὀργῆς, ἀνάγκης καὶ θλίψεως· σκέπε δὲ πάντοτε καὶ φύλαττε ἐκ παντὸς κινδύνου τήν τε πατρίδα σου Κίμωλον, τὴν ἁγιασθεῖσαν ὑπὸ τῶν ἀσκητικῶν σου ἱδρώτων καὶ καυχωμένην ἐν σοὶ πάντοτε, καὶ ἅπασαν τὴν Ὀρθόδοξον ἡμῶν πατρίδα, τὴν Ἑλλάδα. Ἀμήν.